บทที่ 9 ขอร้อง NC25+
1021 Words
น่ารังเกียจ
กายแกร่งตอกตรึงหนักหน่วงลงบนร่างกายเล็กบางอย่างรุนแรงยิ่งเห็นสายตารังเกียจยิ่งกระแทกสะโพกเข้าใส่ร่องสวาทอย่างไม่ปรานีทุกสัมผัสเต็มไปด้วยความดุดันจนร่างเล็กปวดร้าวไปหมดทั้งร่าง
“เก็บสายตาของเธอไปเพราะยังไงคืนนี้ก็ไม่จบลงแค่ครั้งเดียวแน่นอน!”
โซ่เอ่ยเสียงเย็นชาพร้อมกับสายตาราบเรียบมันทำให้ร่างบางสั่นสะท้านข่มความเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจปิดเปลือกตาลงเพราะไม่ต้องการเห็นภาพและสัมผัสจากคนเหนือร่างที่กำลังโยกคลอนอยู่
“อ๊ะ..”
เขาจงใจกระแทกลำใส่อย่างแรงจนหัวชนกับมดลูกเพราะเห็นคนตัวเล็กหลับตาเมินเฉยต่อสัมผัสจากเขาเมื่อเห็นดวงตาหวานเบิกโพลงและแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธเขาเลยก้มหน้าลงชิดหน้าอกอวบและขบกัดอย่างแรงข้างล่างขยับกระแทกซอยเข้าออกไม่ว่างเว้นส่วนข้างบนก็ทั้งจูบทั้งเลียขนาดนี้ ดูซิจะทนเมินได้แค่ไหน
ตับ!ตับ!ตับ!
“อ๊า…”
ร่องสวาทตอดรัดแก่นกายของเขาแน่นมาก กายแกร่งโยกขยับซอยเข้าออกถี่รัวไม่หยุดส่วนข้างในอ่อนนุ่มก็ทั้งรัดทั้งตอดเหมือนเธอจะเสร็จแต่ไม่ยอมครางออกมาให้ได้ยิน
อยากจะเล่นแบบนี้?
ร่องสวาทขมิบถี่ความเสียวแล่นพล่านไปทั่วทั้งร่างมือบางเลื่อนขึ้นไปจิกอกแกร่งแน่นขาเรียวที่ตั้งชันอ้ากว้างแต่แล้วทุกอย่างก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเขาถอดถอนตัวตนออกจากร่องสวาททำให้ทุกอย่างสะดุดพร้อมเรียวคิ้วสวขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย
“มองหน้าฉันทำไม..อยาก?”
“....”
“หืมว่าไงอยากเหรอ?”
ร่างสูงโน้มตัวลงมาหาร่างเล็กที่นอนมองเขาตาแป๋วนิ้วแกร่งเกลี่ยปอยผมและถามเสียงแหบพร่า
“...”
“ฉันมีเวลาให้เธอไม่เยอะหรอกนะ”
“เอ่อ…”มิกิหน้าเห่อร้อนขึ้นมานัยน์ตากลมปรือตามองเขาอย่างอ้อนวอนแต่ริมฝีปากเม้มแน่น
“และฉันไม่ชอบบังคับใครด้วยในเมื่อเธอไม่เต็มใจฉันก็แค่หาคนอื่นมาแทนที่เธอ”
คนร้ายกาจพ่นวาจาเย็นเยียบออกมาจนเธอต้องขมวดคิ้วยอมรับว่าไม่เต็มใจแต่เสียบเข้ามาแล้วเขายังกล้าพูดหน้าด้านๆ อีกเหรอว่าไม่อยากบังคับ
แล้วทำไมไม่หยุดตั้งแต่ทีแรกตอนนี้ใจกลางกายมันร้อนระอุจากสัมผัสของเขาไปหมดถ้าหยุดตอนนี้มันได้ด้วยเหรอ!!
“จะทำก็รีบทำ”
สาบานว่าตั้งแต่เกิดมาไม่เคยพูดเหวี่ยงกับใครแบบนี้เลยนอกจากเขา!
“สั่ง?”
เอ๊ะ! อะไรของเขาอีก
“ไม่ได้สั่ง”
“งั้นก็ควรรู้ว่าอยากให้ทำต้องขอร้องยังไง”ร่างสูงคร่อมบนตัวเธอร่างกายแนบชิดจนรับรู้ได้ถึงความแข็งร้อนที่กำลังเสียดสีกับเนินอวบอิ่มและร่องสวาทถึงอย่างเธอก็ไม่ยอมอ่อนข้อเด็ดขาด!
“ไม่!!ถ้าอย่างนั้นก็หาคนมาช่วยเองแล้วกันอ๊ะ”
ร่างบางเอ่ยเสียงแข็งและเตรียมจะลุกพลันชะงักเมื่อมือหนากดไหล่เธอลงกับที่นอนไว้แน่นจนลุกไม่ได้เขาโน้มหน้าลงมาแทบไม่มีช่องว่างนัยน์ตาเย็นชามองเธออย่างไม่พอใจ
“แค่ข้อร้องอ้อนวอนมันจะตายเหรอ!”
“เอ๊ะ!พี่จะเอายังไงกันแน่”
เธอคุยกับเขาแล้วรู้สึกเหมือนจะเป็นประสาทคนบ้าอะไรเอาแต่ใจ นิสัยเสีย เขาควรไปหาหมอเผื่อเป็นไบโพลาร์
สงสารแฟนในอนาคตของเขาจริงๆ เอเมน!
“ขอร้องฉัน!!”
“ทำไมต้องขอร้องด้วย”
ร่างบางจ้องมองเขาเขม็งอย่างไม่ยอมแพ้บอกเลยว่าฟาดมาฟาดกลับนะศักดิ์ศรีอันน้อยนิดที่เหลืออยู่จะมาพังลงเพราะขอร้องเขาไม่ได้
“เออช่างแม่ง!”
“กรี๊ดดดดดดดด”
เสียงหวานกรีดร้องลั่นนัยน์ตากลมโตเบิกกว้างเมื่อคนที่คร่อมร่างอยู่จับตัวเธอพลิกคว่ำหน้าลงกับที่นอนก่อนจะดึงสะโพกเล็กขึ้นมาและกระแทกท่อนลำเข้ามาอย่างรวดเร็วโดยที่เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัวใบหน้าสวยครางอู้อี้ในลำคอ
“ไม่ขอร้องก็เรื่องของเธองั้นก็ครางไปแล้วกัน!”
เขากระแทกรัวเร็วเข้าออกไม่หยุดจนร่างบางโยกคลอนมือสองข้างกำผ้าปูที่นอนแน่นความคับแน่นร้อนระอุภายในช่องท้องทำให้ตัวเธอเสียวแทบขาดใจยิ่งเวลาเขากดสะโพกลงมาแนบชิดเธอยิ่งตอดรัดแน่นเพราะท่านี้มันลึกทำให้ทั้งจุกและเสียวในคราวเดียวกัน
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
ขาเรียวเล็กสั่นจนแทบจะล้มอยู่รอมร่อแต่ได้มือหนาช่วยประคองไว้แต่เขาก็ยังไม่เบาแรงในการตอกตรึงในการกระแทกลงมาลง
โซ่จับสะโพกมนไว้แน่นกระแทกเน้นหนักทุกจังหวะมืออีกข้างไม่ปล่อยให้ว่างเว้นสอดเข้าไปกอบกุมเต้าอวบอิ่มที่เด้งตามแรงกระแทก
“อืมม..โคตรเสียว” เขาครางและสบถออกมาเมื่อร่องสวาทแสนคับแน่นตอดกายแกร่งถี่จนเขาเสียว
“อื้อออเสียวว”
มิกิขมิบถี่ริมฝีปากอิ่มเผยออ้าครางกระเส่าภายในหดรัดแน่นก่อนจะเกร็งกระตุกถี่และปลดปล่อยน้ำหวานไหลเยิ้มออกมาตามเรียวขาขาว
เมื่อเขาเห็นสาวน้อยเสร็จไปแล้วจึบจับยึดสะโพกเล็กไว้แนบแน่นก่อนจะเร่งจังหวะอัดกระแทกรัวเร็วเข้าไปเพื่อส่งตัวตนให้ถึงฝั่งฝันจนเขาเกร็งกระตุกตามคนตัวเล็กไปติดๆ นัยน์ตาคมมองดูของเหลวสีแดงที่ติดอยู่ปลายถุงยางและโยนถุงยางอนามัยทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
มือร้อนจับพลิกร่างบางให้นอนหงายก่อนจะทาบทับตัวตนเข้าไปอีกครั้งโดยที่ไม่ได้ใส่สิ่งป้องกันบทรักเร่าร้อนเริ่มต้นขึ้นอีกครั้งและอีกครั้งตลอดทั้งคืนไม่ว่าจะบนเตียงหน้าต่างและห้องน้ำคงไว้แค่กลิ่นอายน้ำรักขาวขุ่นเมื่อใกล้ฟ้าสางทั้งสองร่างก็ตระกองกอดกันบนเตียงอย่างอ่อนเพลีย
- Writer
