ดวงตาคมมองคนที่ตัวสั่นเทา พอสายตาสานสบกัน หงเซ่อก็ไม่รู้จะทำอย่างไร หัวใจเต้นแรงแทบกระดอนออกมาอยู่นอกอก พอมองคนรูปงามนานเข้า ความผิดปกติในร่างกายก็ทำงาน
“เลือด!” ฉีหยางซิ่วมองหน้านางโจร ยามนั้นเขาทั้งห่วงใยและนึกขำ
“อร๊าย...ตายแล้ว เลือดมาจากไหน” นางโจรถูกพาขึ้นไปยังฝั่ง ยามนั้นนางหลับตาปี๋ ไม่กล้าสู้หน้าชายหนุ่ม เลือดกำเดาไหลประหนึ่งท่อน้ำแตก
“มีวันไหนบ้างที่เจ้าไม่ก่อเรื่องให้ข้าต้องเป็นห่วง” ชายหนุ่มดุอย่างไม่จริงจัง พร้อมหาผ้าเช็ดเลือดกำเดาให้นาง สัมผัสเขานุ่มนวล มือใหญ่ก็มีไออุ่นส่งผ่านถึงหญิงสาว
หงเซ่อหายใจเสียงดัง ยามนี้จินตนาการภาพต่างๆ ในหัววุ่นวายไปหมด
“เจ้าทำอย่างกับว่าไม่เคยเห็นผู้ชายแก้ผ้า และข้าก็ไม่ได้ล่อนจ้อนสักหน่อย” เขาเอ่ยแล้วก็คว้าเสื้อมาสวม จากนั้นก็เริ่มซักถาม “มาที่น้ำตกทำไม หรือว่าตามมาแอบดูข้าเล่นน้ำ”
“ปละ เปล่าสักหน่อย ข้าก็มาคุ้มกันภัยให้ท่าน” นางแก้ตัว
ฉี
