ร่างเพรียวหากแต่สมส่วนมองไปยังต้นไผ่เบื้องหน้า นางสูดลมหายใจลึก จากนั้นก็นึกถึงทั้งภาพยนตร์จีนและซีรี่ส์เท่าที่เคยดูมา วิญญาณสาวชอบเรื่องกำลังภายในเป็นทุน และพอจดจำท่าทางต่างๆ ได้ ครั้นรวบรวมความคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เริ่มส่งพลังออกจากทางฝ่ามือ
ผลจากการซัดฝ่ามือใส่ต้นไผ่ไม่ได้เป็นดั่งใจหวัง นางคาดว่าจะเห็นลำไม้ไผ่หัก หรือสั่นไหว แต่เปล่าเลยมีเพียงสายลมบางเบาพัดผ่าน และเสียงเสียดสีของลำไม้ไผ่ที่ลั่นเอี๊ยดอ๊าด
เมื่อซัดพลังฝ่ามือไม่เป็นผล นางก็เริ่มกระโดดขึ้นเหนือพื้น หวังให้ตัวลอยสูง ถึงร่างกายหงเซ่อจะเพรียวและแข็งแรงมาก แต่การกระโดดอยู่นับสิบครั้งก็ไม่ได้ทำให้นางสามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ ซ้ำร้ายยังสะดุดขาตนเองและล้มหน้าคะมำลงไปเปื้อนดินโคลน
“ทำไมเป็นอย่างนี้”
หญิงสาวว่าอย่างหัวฟัด หัวเหวี่ยง แล้วเดินลงส้นเท้าไปเบื้องหน้าผ่านแนวต้นไผ่สู่ทางแคบๆ
ไม่ทันจะได้เช็ดหน้าที่เปื้อนเปรอะ หูก็ได้ยิ
