และมันก็เป็นอย่างที่เธอคิด เฟยหลงจบชีวิตไปเงียบๆ ทิ้งไว้แค่ความอาลัยของลูกน้องที่เคว้งคว้างเมื่อไร้หัวหอกนำทาง และไม่มีใครมาดำเนินงานต่อให้ หุ้นส่วนเริ่มระส่ำระสาย มีการแปรเปลี่ยนในองค์กรหลายอย่าง จนถึงวันเปิดพินัยกรรม สมบัติทุกชิ้นยกให้อลินบุตรสาว เกินความคาดหมายของทุกๆ คน เมื่อเธอเป็นบุตรที่เกิดจากภรรยาไร้ทะเบียนสมรส และพึ่งมาปรากฏตัวไม่นาน
“จะเอาไงรวยแล้วนี่”
“ไม่เอาไงค่ะ ลินขอเข้าไปทำความเข้าใจกับทุกคนเมื่อแข็งแรงดี แล้วลินจะกลับประเทศไทย”
“กลับ...กลับไปทำไม มีคนรออยู่เหรอ?”
“มีค่ะ มีคนรอลินอยู่ที่บ้าน คนที่ลินรักที่สุด!!” อารามน้อยใจที่ถูกแดกดันมาหลายครั้ง หญิงสาวจึงตอกกลับไปบ้างเพื่อความสะใจของตัวเอง
“ตามใจ!!” ชายหนุ่มกระแทกเท้าออกไปจากห้องพักฟื้น...ฉุนขาดจนอยากจะสั่งสอนให้เธอหลาบจำบ้าง
เขาเดินออกไปจุดบุหรี่สูบดับอารมณ์เงียบๆ แล้วจะกลับมาทำความเข้าใจกับหล่อนเสียใหม่
มันจึงเป็น
