CHAPTER SIX

2119 Words
Nagising akong masakit ang ulo at nakaramdam ng pananakit ng katawan. What happened last night? Nasapo ko ang ulo nang kumirot ito banda hanggang sa unti-unti nang rumehistro sa isip ko kung ano'ng nangyari kagabi. Ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata kong bumaling sa lalaking katabi ko na nahihimbing pa at komportableng natutulog. What have I done? Nasapo ko ang bibig ko at tarantang napatayo mula sa kama habang titig na titig sa kanya. Balot ng kumot ang hubad kong katawan habang siya'y kumot din ang nagtatakip sa kanyang pang-ibaba. Sh*t! Sh*t! Sh*t! I was f*cked by my best friend's brother? This is just a dream! Panaginip lang ito. Nagawa ko pang tampal-tampalin ang magkabilang pisngi ko baka sakaling panaginip lang ito pero hindi! I groaned frustratedly. Bakit ba kasi ako nagpumilit uminom kagabi? Gayong alam na alam kong mawawala na ako sa sarili kapag may tama na ako ng alak sa katawan! This is so f*cking wrong... lagot talaga ako. Napaupo na lang ako sa sahig at nilibot ko ng tingin ang palid, nasa condo ko siya at dinala ko pa talaga siya rito? Iniisip-isip kong mabuti ang bawat naging senaryo kagabi magmula sa umpisa ng party hanggang sa naipakilala na itong si Rocco sa akin at agad na nagkaaminan. Nagpapadyak ako sa inis! Oo gusto ko siya pero wala naman sa plano ko makipag-s*x agad sa lalaking kakakilala ko pa lang naman kagabi! This is so f*cking so wrong... I groaned. What should I do now? Paano ko ito sasabihin kay Elvin na may nangyari na sa amin ng Kuya niya? "Good morning." Napapitlag ako sa gulat sapo ang dibdib ko nang marinig ko ang paos ngunit malalim na pang-umagang boses ni Rocco. "You were shocked after seeing me lying on your comfy bed?" he asked in a tease and he gave me such a killer morning smile. "Rocco..." tanging pangalan niya na lang ang masambit ko at tinakpan ko ang mukha ko gamit ang dalawa kong kamay dahil sa labis-labis kong kahihiyan. "I thought wala akong makikita na pagsisisi sa iyo matapos ng nangyari? But look at you now, you seem very displeased and regretted what happened between us," saad niya and he bent his knees at inangkla niya rito ang dalawa niyang bisig dito at pinakatitigan ako. "Tinanong kita kung sigurado ka ba at ang sagot mo sa akin kagabi wala ako makikita pagsisisi sa iyo pagkatapos, pero sa nakikita ko ngayon mukang sising-sisi ka." Nginisihan niya ako nang pang-asar. Sinabi ko ba iyon kagabi? Bakit wala akong natatandaan? Mariin na lang ako napapikit. H'wag na h'wag ka na talagang iinom ulit Remy! "I'm so sorry Rocco, this shouldn't happen let's forget this and—" "Forget this?" paguulit niya sa patuya niyang tono. "Sa tingin mo magagawa ko kalimutan ito? At sa tingin mo ba hahayaan pa kita?" tanong niya at bigla siyang nag-seryoso. Napa-awang naman ang bibig ko at hindi ko alam kung anong isasagot ko sa sinabi niya at sinundan ko na lang siya ng tingin nang tumayo siya kaya tumambad sa akin ang p*********i niya. Napasigaw ako at taranta kong tinakpan ang mga mata ko nang sumambulat sa akin ang galit at tirik na tirik niyang p*********i. Narinig ko ang pagtawa niya. "You've seen this last night Remy, so why you seems like scared seeing my d*ck?" Tumalikod ako nang nanadiya pa talaga siyang tumapat sa akin para mas makita ko ng malaya ang p*********i niya kaya lalo lang siyang natawa. "Takpan mo nga!" ilang at pasigaw kong utos. "Humarap ka," utos niya rin at alam ko tuwang-tuwa pa siya sa nakikita niyang reaksyon ko. "Ngayon mo ako tingnan na walang tama ng alak at saka mo sabihin nagsisisi ka." "Rocco! Please cover that... cover that... that d*ck of yours saka ako haharap sa iyo!" may pakiusap ko nang sinabi at narinig ko lang ang muli niyang pagtawa. "Harap na," muli niyang pagpapaharap sa akin. "Tumayo ka na at humarap sa akin." Sa pagkakataong ito ay tunalima na ako. Tumayo ako at unti-unti humarap sa kanya hindi man ako sigurado kung tinakpan niya na at laking luwag ng pag-hinga ko nang makitang nakatapis na siya ng kumot. Lumapit siya sa akin na bahagya kong ikina-atras at nagulat ako nang kabigin niya ako sa baywang at idiin ang katawan ko sa kanya. Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso, hiyang-hiya ako sa nangyari sa amin. Baka iniisip niyang easy to get ako... na ang bilis ko lang bumigay at nakuha niya ako ng gano'n lang. "Rocco..." halos pabulong kong sambit sa pangalan niya at unti-unti akong nag-angat ng tingin sa kanya. Matangkad siya sa akin at hanggang dibdib niya lang ako kaya naman kailangan ko pa tumingala para lang makita ng malapitan ang mukha niya. Kagaya kagabi, hindi nagbago ang mga mata niya kung paano tumingin nanatiling nangungusap pa rin. Hinaplos niyang aking pisngi at inilagay ang ilang takas na hibla ng buhok ko sa likod ng aking tainga. "Kung ako naman ang tatanungin mo kung nagsisisi ba akong may nangyari sa 'tin, ang sagot ko lang ay hindi. Hindi ako nagsisising inangkin kita," seryoso niyang sinabi na naghatid ng hindi pamilyar na pakiramdaman sa akin. Hearing this from him is sending me a warm feeling... pakiramdam na kabaliktaran ng iniisip kong tingin niya sa akin. "Pero... lasing lang tayo kagabi..." "Edi ulitin natin ngayon, problema ba iyon? Ngayon natin gawin nang walang tama ng alak." Natampal ko siya sa braso na ikinangiwi niya.." Aw! Masakit iyon ah!" inda niya kahit ang mukha niya ay mukang natatawa. "Sira ulo ka rin kasi eh... hindi ko na nga alam ang gagawin dadagdagan mo pa," saad ko at inirapan siya. "Bakit? Ano bang kinabahala mo? Si Elvin?" tanong niya. "Bali-baliktarin mo man may nangyari na sa atin at kung maulit man walang problema dahil isang beses na nangyari." Napayuko ako. "Siguradong mabibigla ang kapatid mo at magiging resulta pa ito ng pag-aaway niyong dalawa kaya—" "Kaya isisikreto natin, gano'n ba?" pagtutuloy niya sa gusto kong sabihin. Bahagya siyang dumistansya sa akin. "Ikaw na nga ang may sabing wala namang kayo. I asked you kung handa ka bang mayroon tayong masaktan at ito ang isinagot mo sa akin." Tinuran niya ang nangyari sa amin. Inaalala ko ang naging paguusap namin kagabi noong nasa restobar kami, parang may natatandaan nga ako tinanong niya iyon at ako pa talaga ang nag-offer may mangyari sa aming dalawa. Napahawak na lang ako sa aking noo nang matandaan ko nang lahat ng pinagsasabi ko sa kanya dulot ng labis na kalasingan. Ako talaga ang naglagay sa sarili ko sa komplikadong sitwasyong ito. Sa dinami-rami naman kasi ng lalaki bakit kapatid pa ng best friend ko? Bakit siya pa talaga ang natipuhan ko through all these years na sa dami ko nang mga nakasalamuha? "Hindi ko sinabing matagal natin itong itatago pero h'wag natin siyang biglain. Knowing Elvin, sira ulo iyang kapatid mo, malakas gapak niyan." Kaibigan ko kaya kilalang-kilala ko. Nagpamaywang siya at mapanantiya niya akong tiningnan. "So, you want to keep this secret for the mean time." "Exactly, pansamantala lang..." saad ko. Natahimik siya na tila nag-iisip. "Kung hindi sana ako um-attend ng birthday at welcome party mo kahapon malamang sa malamang hindi ito mangyayari." "Sa sinasabi mo parang nagsisisi kang dumalo ka at nakilala mo 'ko?" tanong niya na may pagdadamdam. Alinsunod akong umiling at iwinagayway ang dalawa kong kamay batid ko na mali siya ng iniisip. "Hindi! Mali ka!" gagap ko. "Ang akin lang naman siguro kung sa ibang araw lang tayo nagkita naiwasan natin na may mangyari sa ating dalawa." "Ibig sabihin nagsisisi ka nga?" seryoso ang boses niya bakas ang pagdadamdam kaya nanlaki ang mga mata ko at muling umiling. "Hindi, Rocco..." Hindi kahit kitang-kita naman sa aking oo. Nahahati ang pakiramdam ko dahil alam kong gulo 'to. Knowing Elvin siguradong magwawala iyon... Pero huli na nga naman para magsisi pa dahil ginusto ko rin naman siya hindi ba? Umamin nga ako kagabing gusto ko siya kaya ano pa nga ba inaarte ko ngayon? Mariin akong napapikit. Iniisip ko lang naman si Elvin siguradong magkakaroon talaga rito ng hindi pagkakaintindihan... at hindi nito matatanggap na Kuya Rocco niya ang lalaking nagugustuhan ko. "Kapatid mo lang ang iniisip ko. Marahil naging mapusok ako kagabi at hindi na nakapag-isip ng tama dahil sa epekto ng alak pero iba na kasi ngayong hulas na tayong pareho, saka lang ako nakapag-isip," pagpapaliwang ko. "Naiintindihan ko, pero maibabalik pa ba natin ang nangyari na?" Muli niyang hinawakan ang pisngi ko. "Hindi na Remy." Siya na rin ang sumagot sa sarili niyang tanong. "Saka hindi ito isang kamalian, alisin mo iyan sa isip mo. Hindi maling may nangyari sa atin dahil wala naman kayong relasyon 'di ka niya pagmamayari, sa akin ka na ngayon Remy," saad niya at bigla niya akong siniil ng mariing halik. Hinayaan kong halikan niya ako. Kahit saglit lamang ang halik na iyon naghatid na agad sa akin ng kakaibang init. Walang salitang namutawi sa akin at napatitig na lang ako sa mga mata niyang kay pupungay na malulunod ka na lamang sa ganda nitong pagmasdan. Iyung tipong kapag kausap mo siya mapapa-oo ka na lang. "Narinig mo ba ako?" Hinawakan niya ang magkabilang mukha ko. "Akin ka na ngayon hindi ka pagmamay-ari nino man, pero ako oo, akin ka na, akin ka." Muli niya akong hinalikan na ikinasinghap ko. At nakita ko na lang ang sarili ko na muli niyang inaangkin at hindi ko na alam saan banda ng kama ako kakapit habang naglalabas pasok siya sa akin. "Ah! Oh! Ah! Hmm!" impit na lang akong napapaungol at napapatikom kasabay nang mabilis niyang pagglaw sa ibabaw ko. Tanging halinghing lang naming dalawa at naglalagitikang balat ang maririnig sa bawat sulok ng silid habang pinagiisa ang aming mga katawan. This pleasure is too much. I screamed when we both c*m, he poured his seeds inside me, hindi pa siya nakuntento nang paulit-ulit niya akong inangkin at paulit-ulit na lang kaming nilabasan pareho na kung hindi pa kami mapapagod hindi pa titigil. "F*ck!" napamura na siya nang huli siyang labasan at pareho kaming tagaktak ang pawis sa sarap. Kapwa kami parehong hinihingal at basang-basa ng pawis kahit na naka-on naman ang aircondition. He's fantastic in bed. "Oh, Remy kung alam ko lang sana noon pa ako umuwi," bakas ang panghihinayang sa boses niya sa mga panahong nagdaan. Kung alam ko lang din pero naniniwala ako na may dahilan kung bakit ngayon lang kami nagkakilala, sa tagal na namin magkaibigan ni Elvin hindi ko man lang naisipang itanong ang tungkol sa kapatid niya at nataon pang single si Rocco at pareho pa talaga kaming pihikan pagdating sa mga makakapareho. "May rason kung bakit ngayon lang tayo nagkakakilala," saad ko naman sa hingal kong boses. Grabe, dinaig ko pang tumakbo sa treadmill. Magsasalita pa sana siya nang panabay kaming matigilan nang tumunog ang door bell sa labas ng condo ko at mukang galit ang kung sino mang nasa labas dahil sunud-sunod ang pindot dito. It's Elvin for sure. Kasabay naman nito ang biglang pang-ring ng phone ni Rocco na nasa bulsa ng kanyang coat kaya pareho kaming nakatinginan at sabay pang bumalikwas ng bangon. Kumuha ako ng damit sa closet ko para mag-bihis at sa pagmamadali ko hindi na ako nakapagsuot pa panty. Si Rocco naman ay kinuha niya ang phone sa bulsa ng coat niya at agad na sinagot kung sino mang natawag. "Mom—" Natigilan siya hindi pa man siya nakakabuo ng isang pangungusap at nahilot niya ang kanyang sintido habang pinapauna niya magsalita ang nasa kabilang linya. Lagot na, nawala ang birthday celebrant kagabi at ako ang huling namataan nilang kasama nito tapos umaga na ngayon hindi pa rin ito umuuwi. Mariin na lang akong napapikit at sumenyas ako kay Rocco na h'wag siyang lalabas ng silid ko at kung ayaw niyang magkagulo. Tumango lang siya sa akin bilang tugon. Nag-tungo siya ng banyo para doon niya ipagpatuloy ang pakikipag-usap niya sa kanyang Mommy na nasa kabilang linya. Muka atang hindi maganda ang sinasabi nito dahil biglang nag-iba ang timpla niya. Nagmadali na akong lumabas ng silid ko at dali-daling nag-tungo sa pinto. Dinaig ko pa talaga ang may kasintahan sa ugali ni Elvin! Pag-bukas na pag-bukas ko ay matalim niyang mga mata ang bumungad sa akin habang nakahilig ang isang bisig niya sa hamba ng pintuan. Halatang galit ito kasabay nang pag-igting ng kanyang panga at dire-diretsong walang pasabing pumasok ng condo ko at nilibot ng tingin ang bawat sulok na tila may hinahanap. Kabado naman akong nakasunod ng tingin sa kanya, wala pa siyang sinasabi pero ang kaba ko ay abot-abot na. Hinarap niya ako. "Bakit pawis na pawis ka?"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD