“เจ็บอีกนิดเดียวนะม่อน” กระซิบบอกอยู่กับริมฝีปากสีสดที่เริ่มจะบวมเจ่อเล็กน้อย เพราะจุมพิตเร่าร้อนที่เขาเพียรป้อนซ้ำๆ สติอันน้อยนิดของมุทิตาทำให้เธอพยักหน้ารับน้อยๆ เชื่อใจคนที่อยู่บนร่างของตน เพราะเธออึดอัดทรมาน มีเพียงเขาคนเดียวที่น่าจะช่วยเหลือเธอได้ในตอนนี้ ชายหนุ่มใช้นิ้วเรียวในการกระตุ้นจุดที่ไวต่อสัมผัสกลางกาย จุดเล็กๆนุ่มนิ่มถูกสะกิดบดบี้ซ้ำๆ เพื่อเร่งให้หญิงสาวหลั่งน้ำหวานมาชโลมความแข็งแกร่ง ซึ่งจะช่วยลดความเจ็บที่เธอต้องรองรับความใหญ่โตของเขา
“อื๊อ...”
มุทิตาครางเสียงหวานผะแผ่ว กายสาวสั่นสะท้าน ต้นตะวันนำพาเธอดำดิ่งไปในวังวนเสน่หาเร่าร้อน หญิงสาวแอ่นหยัดสะโพกเข้าหาเว้าวอน ร้องขอการเติมเต็ม ชายหนุ่มรวบกอดร่างนุ่มนิ่มไว้แน่น ซุกซบใบหน้าลงกับซอกคอขาว ขบเม้มไปทั่ว สร้างความเสียวซ่านให้กับคนใต้ร่างจนต้องยกลำแขนกอดรอบกายหนาไว้แน่น
“คุณน่ารักมาก...ม่อน” สะโพกสอบขับเคลื่อนช้าๆ ถอดถอน
