ดอกรักในมือมาร
บทที่ 18.(กลั่นแกล้ง)
Perm Talk.
ในห้องทำงานของเสี่ยเปรม
"ดอกรัก กูอยากได้กาแฟดำไม่ใส่น้ำตาล"
ผมหันไปพูดกับดอกรักที่กำลังถูพื้นอยู่ข้าง ๆ เสียงเรียบ ดอกรักเธอเข้ามาอยู่ในไร่ของผมได้อาทิตย์กว่า ๆ ยัยนี่อึดและทนยิ่งกว่าม้ากับวัวที่เลี้ยงไว้ท้ายไร่ซะอีก
กลางวันเธอมีหน้าที่ทำงานบ้าน ทั้งกวาดบ้าน ถูบ้าน เป็นผู้ช่วยแม่ครัวนั่นก็คือยายบุญช่วย ส่วนกลางคืนเธอมีหน้าที่คอยสนองอารมณ์ของผมทุกค่ำคืน และไม่ว่าผมจะสั่งให้ทำอะไร ยากเย็นแค่ไหน ดอกรักก็ก้มหน้าก้มตาทำตามคำสั่งโดยไม่ปริปากบ่นสักคำ และนั่นมันเลยทำให้ผมหมั่นไส้กับไอ้ท่าทีนิ่ง ๆ หยิ่ง ๆ ไม่สนโลกของยัยนี่ขึ้นมาจนนึกอยากแกล้ง
"นี่ค่ะ กาแฟของเสี่ย" เสียงเล็กคล้ายลูกแมวเอ่ยงุ้งงิ้งเบา ๆ ในลำคอ พร้อมกับวางถ้วยกาแฟลงบนโต๊ะทำงานของผมเบา ๆ จากนั้นแม่คุณก็ย้ายก้นสวย ๆ ไปทำงานในหน้าที่ของตัวเองต่อ แต่ผมนี่สิ ยิ่งมองก็ยิ่งหงุดหงิด
"ฟู
