บทที่15
เสียงโวยวายตั้งแต่กลางดึกยันเช้าทำให้หลิงชิงชิงจำต้องออกไปสมทบกับคนด้านนอก
“เห็นน้องของเจ้าหรือไม่” เมื่อเห็นบุตรสาวคนโตเดินตรงมาประมุขของจวนก็ตะโกนถามทันที
หลิวชิงชิงไม่รู้จะตอบบิดาเช่นไรดี ตอนไปอีกฝ่ายก็ไปกันเอง ยามนี้หาน้องสาวนางไม่เจอทำไมถึงมาถามหาเอากับนาง หากเป็นนางที่หายไปบิดาจะร้อนใจเช่นนี้หรือไม่ ก่อนจะสะบัดสลัดความคิดนั่นทิ้ง นางไม่ใช้หลิวชิงชิงบุตรสาวที่แท้จริงของคนผู้นี้เสีบหน่อย เขาจะสนใจนางหรือไม่ก็ช่างเถอะ
“นางหายที่ไหนก็กลับไปหาที่นั่นสิเจ้าคะ” คำของหลิวชิงชิงทำให้คนเป็นพ่อเดือดดาล
“งั้นคงต้องกลับไปหาที่จวนของสหายของเจ้าแล้ว” จะบอกว่าคนรักของนางก็ไม่ได้ อย่างไรอีกฝ่ายก็เพิ่งแต่งงาน
ไม่รู้ทำไมแต่คำของบิดาทำให้หลิวชิงชิงจิตใจไม่ค่อยดีนัก “ลูกไปด้วย” หนึ่งคือนางต้องการไปดูให้เห็นกับตาเรื่องของท่านหญิงจางหลันอัน สองคือหาโอกาสคืนดีกับหลงเจี้ยนกั๋ว แม้ว่าก่อนหน้านี้
