บทที่16
หลิวชิงชิงมองอาหารที่สาวใช้นำมาให้ นางไม่รู้แล้วด้วยซ้ำว่ามันผ่านไปกี่วันกี่คืนแล้ว สิ่งสุดท้ายที่ยังคงจดจำได้แม่นย้ำคือท่าทางของชายหนุ่มอันเป็นที่รักซึ่งกำลังโอบกอดหญิงอื่น
รอยยิ้มผลุดขึ้นบนใบหน้าสวยราวกับต้องการหัวเราะเยาะตนเองนางทุ่มเวลาทั้งหมดนี่เพื่ออะไรกัน ลงมือทำผิดกฏสวรรค์ไปเพื่อสิ่งใด ในเมื่อทุกอย่างก็ไม่ได้เป็นไปอย่างที่นางต้องการเลยแม้แต่นิด ความรู้สึกผิดหวังที่เกิดขึ้นทำให้หลิวชิงชิงอยากละทิ้งร่างนี้ ทิ้งทุกสิ่งที่เริ่มมา ทิ้งทุกความพยายามและกลับไปรับโทษที่สวรรค์เสียให้สิ้นเรื่อง
“คุณหนูองค์ชายสามมาเจ้าคะ” นี่เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วไม่รู้ที่อีกฝ่ายมาขอพบนาง หลิวชิงชิงถอนหายใจหนัก คงถึงเวลาที่ต้องพูดคุยกับองค์ชายจ้าวเยว่ชิงให้รู้เรื่องเสียที
“ข้านึกว่าวันนี้เจ้าก็จะไม่ออกมาพบเสียแล้ว”
“หม่อมฉันแค่อยากพักเพียงเท่านั้น เรื่องทุกอย่างมันผิดจากที่คาดเอาไว้จน...” หลิวชิง
