บทที่14
หลังจากองค์ชายสามจ้าวเยว่ชิงหายไปนานจนหลิวชิงชิงถอดใจอีกฝ่ายก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับแผนการที่แม้แต่หลิวชิงชิงเองก็ยังไม่กล้าคิด
“หมายความว่าอย่างไรอุ้มท่านหญิงออกไป” เสียงไม่เบานักของหลิวชิงชิงหลังจากฟังแผนการขององค์ชายสามหลุดออกไปอย่างไม่รู้ตัว โดยไม่ทันได้เห็นว่ามีใครเห็นหรือได้ยินอะไรบ้างหรือไม่
“แต่แบบนั้นมันเรื่องใหญ่เลยนะเพคะองค์ชาย” หลิวชิงชิงเปลี่ยนมาเอ่ยเสียงเบา แม้การพาตัวของท่านหญิงจางหลันอันออกจากห้องหอระหว่างที่ไม่มีใครอยู่ที่นั่นจะเป็นเรื่องที่สามารถทำได้ แต่หลังจากนั้นเรื่องราวก็ต้องวุ่นวายอยู่ดี
“จางหลันอันนางก็มีคนที่พึงใจ หากทำเช่นนี้กลายเป็นการช่วยนางเสียด้วยซ้ำ เช้ามาเมื่อนางหนีไปแล้วก็คงมิมีใครทำอะไรได้ แม้แต่หลงเจี้ยนกั๋วก็จะไม่มีความผิด”
หลิวชิงชิงเห็นว่าคำที่อีกฝ่ายพูดมาก็ดูจะเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลจึงพยักหน้าตอบรับไป
“แล้วคนที่จะจัดการ” จ้าวเยว่ชิงยิ้ม
