Mr. Billionaire's Proposal

Kabanata 12

Kabanata 12

Warning: Medyo SPG!

Hawak hawak ni Ahmet ang beywang ko habang papalabas kami sa suite. Sinubukan ko pa sanang kunin iyon dahil nasa labas na kami ngunit mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak doon at matalim akong tinitigan. Wala akong magawa at hinayaan siyang makahawak sa beywang ko hanggang sa tuluyan kaming nakarating sa parking area.

Umuwang ang labi ko nang pinagbuksan niya ako, napakurap kurap ako bago pumasok sa loob ng kanyang sasakyan. Umikot siya at pumasok sa loob ng sasakyan bago nilapag ang isang kamay sa aking hita.

“Are you sure you’re okay, Georgina?” he asks again.

Hindi ko na mabilang kung pang ilang tanong na niya iyon simula matapos ang meeting niya kanina. Ilang beses ko na ring sinabi na maayos lang ako at hindi naman ako gano’n na apektuhan sa sinabi ng babae kanina ngunit makulit talaga siya. Siguro napapansin ang katahimikan ko kahit ganito naman talaga ako simula noon pa…

Sa totoo lang ay nasaktan naman talaga ako, sa lahat ng mga masasamang salitang natatanggap ko sa mga taong nakakasalumuha ko ay mas masakit iyon lalo na sa mayaman na tao. Pakiramdam ko ng mga oras na iyon ay sobrang hina at liit ko…

“Sabi ko nga kanina, Sir, ayos lang ako,” sabi ko sa mahinahon na boses para mapanatag siya.

Ramdam ko ang paghagod ang palad niya sa hita ko bago pinaharurot ang sasakyan. Kasalukuyan kaming aalis para mamili ng isusuot sa sinasabi niyang charity auction, ayaw ko na sanang sumama at hayaan na lang siyang magpili para sa akin ngunit mukhang madidisappoint naman siya sa akin. Ayaw ko rin iyon pamulan ng sama ng loob sa aming dalawa dahil maliit na bagay lang din naman. Kaya narito ako ngayon at sumama sa kanya.

Kulay puting shirt ang suot ko at kulay baby blue naman ang long skirt sa ilalim, at pinares ko lang sa isang sandals na naroroon. Parang alam na alam ni Ahmet ang pananamit ko dahil halos lahat ay gano’n pero mukhang mas maganda nga lang sa mga ginagamit ko noong nasa probinsya ako.

Habang nasa daan ay kinuwento ni Ahmet ang pupuntahan naming charity auction at parang may kung anong humaplos sa puso ko dahil para daw iyon sa mga batang may sakit sa puso. Bumalik sa isip ko ang kalagayan ng kapatid ko ngayon, hindi ko alam na may ganitong paandar pala sila para makatulong sa mga taong may mga sakit sa puso.

“Ano ba ang mga binibinta doon?” kuryuso kong tanong.

I don’t want the wind to become weird because I still haven’t spoken yet.

“Some vintage stuffs, kung may magandahan ka p’wede nating bilhin.” suhesyon niya.

Medyo nagulat ako doon. Agad akong umiling sa sinabi niya.

“Hindi na, ikaw na lang para makatulong ka sa mga bata.”

“If there is a piece you want, just tell me,” pagpipilit talaga niya.

Ngumiti na lang at tumango, nagpatalo sa kanya. Ilang minuto pa ay dumating kami sa isang luxury brand. Nanlaki ang mata ko at umuwang ang labi ng makita ang logo sa labas ng building. Hinawakan ni Ahmet ang kamay ko at hinila ako papasok sa loob, binati naman kami ng isang bakla at mukhang expected na pupunta kami ngayong araw.

“Oh my goodness, Ahmet. It is nice to see you again, I thought you wouldn’t visit the store since you have your own designer now,” bungad ng bakla sabay beso beso kay Ahmet.

“My designer is busy and I have my girl here, you know Bueno don’t design for girls,” dinig kong sabi ni Ahmet, ramdam ko pa ang paghawak niya sa aking beywang.

Kita ko ang pagkagulat sa mukha ng bakla at tumingin sa akin. Tinitigan niya ako mula ulo hanggang paa, I could sense judgment in his eyes though I could feel too that it was a positive energy. He smile at me after.

“Good to see you too, Madame. You have a nice long hair,” puna niya at hinawakan ang kulot at mahaba kung buhok.

“You should not cut her hair, Rey.”

Napatingin ang bakla kay Ahmet bago iyon natawa. “I won’t touch anything, she’s already pretty. Natural curly hair, pink cheeks, pink lips, long lashes, thick brows, light brown eyes, and a pointed nose. Oh my goodness, may lahi ka ba, madame?” usisa niya pa.

Medyo nailang ako dahil tinititigan talaga niya ang bawat parte ng mukha. Nahihiya rin ako dahil parang sobra naman ata ang pag describe niya sa akin… pero halos lahat ng iyon ay tama, pero wala akong lahi, wala akong half dahil purong pilipino ang mga magulang ko.

Umiling ako bilang tugon sa kanya at napahawak sa kamay ni Ahmet para humingi ng tulong. Hindi ako sanay na ganito at nahihiya talaga ako.

“Hey, you are making her uncomfortable, Rey.” sabay tulak ni Ahmet kay Rey.

“Oh, I’m very sorry, Madame. Maganda ka kasi, may nag offer na ba sa ‘yo sa modelling? Kung wala pa, we are open for new models–”

Ahmet cut his words. “She is not here for that, Rey. Please show us the designs you made for her.”

Astang magsasalita pa si Rey ngunit hinawakan na siya ni Ahmet at pinalis sa gawi kung saan kami naroon. Hinarap ako ni Ahmet at muling binalik ang kamay sa aking beywang.

“He described your beauty, huh, and even offered you for modelling, gano’n ka kaganda, Georgina.”

Mas lalong namula ang pisngi ko sa sinabi niya. Dinampian pa niya ng halik ang pisngi ko, yumuko na lamang ako para magtago dahil sa kakahiyaan. Baka ako pa ang mangyari sa aming dalawa rito at saan na naman kami mauuwi. We suppose to act cool and normal, hindi ganito na parang totoong magka-relasyon kaming dalawa.

Ilang minuto pa ay lumabas na si Rey at may hinilang mga mannequin na nakasuot ng mga gowns. Tatlo ata iyon at lahat ay sobrang ganda ngunit dumapo ang tingin ko sa isang kulay gold na gown. Fitted iyon at backless, may mataas na slit sa gilit. Sobrang ganda no’n sa paningin ko hindi gano’n ka agad pansin.

“What kind of dres do you like, Kitten?” bulong ni Ahmet sa tenga ko.

Wala sa sarili kong tinuro ang gold na gown. Agad ko naman sinuway ang sarili ko sa pamamagitan ng kurot sa hita ko. Masyado akong na hipostismo sa ganda ng gown kaya sumagot kaagad ako.

“Perfect! Bagay na bagay na bagay ‘to sa ‘yo, Madame. You have white complexion, bagay ‘to sa ‘yo. You should fit it!” masayang ani ni Rey.

Nagdalawang isip pa ako ngunit lumapit na rin kinalaunan. Tinulungan ako ng isang babae para maisuot ang gown hanggang sa tuluyan ko ngang naisuot iyon. Napatingin ako sa sarili ko sa salamin at namangha sa ganda. Siguro ay dinala na lang ng gown ang mukha ko kaya medyo nag glow siya ng kaunti.

Kinalaunan ay lumabas na rin ako. Kita ko kung paano tumayo si Ahmet sa kanyang kinauupuan. Nakauwang ang labi at nakatitig sa aking ang abo niyang mata. Parang nag slowmo ang buong paligid habang papalapit siya sa akin na gulat na gulat.

Dinig ko ang pagpalakpak ni Rey at sigawan niya na bagay daw sa akin at sobrang perfect ng suot ko.

“Tangina, umuwi na tayo. Itatago na lang kita, ang ganda mo.” ani Ahmet sa paos na boses.

Kumunot ang ilong ko sa sinabi niya at natawa. “Magpapalit na ako kung gano’n?”

Kumunot naman ang kanyang noo na parang galit pa. “Magpalit ka na!”

Halos hindi ko na makilala ang boses ko habang binabayo ako ni Ahmet sa itaas ko. Matapos ko atang suotin ang gown na iyon ay nawala na siya sa katinuan kaya pagkadating na pagkadating namin sa hotel ay kaagad niya sinuggaban ng halik ang aking labi.

Mabilis ang galaw niya sa ibabaw ko. Nawala na iyong sakit na nararamdaman ko sa tuwing nag-tata-lik kami, dahil siguro ay nasanay na rin sa laki niya. I cannot deny that his d-ick is pretty long. Sa tansya ko nasa eleven inches ata iyon at medyo malapad pa kaya siguro halos lagnatin ako sa unang gabi namin.

“Tangina, ang sarap mo talaga!” ungol niya bago pinagdikit ang aking dibdib at sinipsip iyon habang todo pa rin sa pagbayo ng gitna ko.

“Ahh— ah— ahmet! Please… b-bilisan mo pa… malapit na ako…”

Sa tuwing nagtatalik kami hindi ko talaga nakikilala ang sarili ko. Sarap na sarap ako sa ginagawa niya kaya siguro iyon ang nagiging reaksyon ko. Halos mapunit na ang labi ko sa aking pagkagat dahil sa bilis niya.

I was about to reach my peak when he stopped. Tinawag ko ang pangalan niya ngunit napalitan iyon ng sigaw nang bigla niya akong pinada. Inusli ang aking p’wetan bago ulit pinasok ang malaki niyang kargada sa loob ng maliit kong kweba. Muli akong napasigaw ng ungol dahil sa ginawa niya.

This is the first time he f-ck me behind. Hindi ko inakal na may mas sasarap pa pala sa palagi niyang ginagawa sa akin at iyon ay ang tinitira ka sa likuran.

Humigpit ang pagkakahawak ko sa bed sheet at humigpit naman ang hawak ni Ahmet sa aking beywang. Sinasalubong ko na rin ang bawat ulos niya dahilan kung bakit ang mga mata ko ay namumuti na dahil sa sarap.

Sa pagkakataong iyon ay muli akong nilabasan. Nilabas pa nito ang kanyang kargada at nilaro ang aking kuntil dahilan kung bakit ako napa squi-rt ulit. Wala atang p********k namin na hindi niya ako pinapa-squ-irt, kung minsan ay hinihigop niya lang iyon ay nangingig na ako at nilalabasan kaagad.

Pinatihaya niya ulit ako at muling pinasok. Lumapit siya sa akin at hinalikan ang labi ko, bago bumaba sa aking tenga.

“I will always f-ck you in this position because I can see your lusty face. You like this, Kitten? Do you like me fu-cking you hard? Making you s-quirt? And making you weak?”

He always makes me shiver in his dirty talk. Mahilig talaga siya doon.

Tumango naman ako. “Oo, gustong gusto ko lahat ng ginagawa mo. Please, make me c*m…” bulong ko na parang nadadalasal.

“Your wish is my command, baby.”

Hinawakan niya ang dalawang binti ko at pinuwesto iyon sa kayang dibdib at binayo ako ng todo. Halos malagutan ako ng hininga dahil sa sarap ng ginagawa niya, nilaro pa niya ang kuntil ko dahilan kung bakit ako nilabasan sobra. Ramdam ko rin ang mainit na likodong pumasok sa loob, hudyat na nilabasan na naman siya sa loob ko.

Hindi ko mabilang kung ilang ulit namin ginawa iyon dahil hindi niya talaga ako tinigilan buong gabi kahit na may charity auction kaming pupuntahan.

Nagising ako madaling araw dahil sa tunog ng kanyang cellphone. Tulog na tulog si Ahmet habang hawak hawak ako sa beywang. Sinubukan ko siyang gisingin ngunit kahit pagmulat ay hindi nagawa dahil sa ginawa namin kagabi.

Wala akong nagawa kung di ang kunin iyon sa side table, bumakas ang sakit sa mukha ko dahil sa masakit na pag-ka-baba-e ko. Tinignan ko ang cellphone at number lang ang nakalagay doon. Hindi ko alam kung sino ang nagtulak sa akin para sagutin ang tawag na ‘yon.

“What the fvck are you doing, Ahmet? Really? Pinahiya mo si Jenny sa mga investors ng kompanya? She was crying while talking to me, you never made her cry and you told her that you are gonna marry her someday. Ano ang rason kung bakit mo iyon ginagawa ha? And are you really fuc-king a girl around? Really? Ngayon pa talaga na maagawan ka na ng mana? Buntisin mo na si Jenny para maibigay na sa ‘yo ang mana, hindi ang mga cheap na babae kung saan saan mo lang napupulot. Hinding hindi kita mapapatawad kapag ibang babae ang nabuntis mo at hindi si Jenny, tandaan mo ‘yan! Ano Ahmet nandyan ka pa ba?! Kasama mo ba ang cheap na babae mo! Itapon mo na 'yan, hindi dapat ang mga bayaran ang kailangan mo!” bungad sa isang matandang babaeng boses.

Agad na nanginig ang kamay ko at nalaglag ang cellphone doon. Agad ko ring pinulot at pinatay ang tawag, binalik ang cellphone sa side table at muling nahiga sa tabi niya. Kinalabutan ako, nanginig ang katawan ko sa mga narinig.

Ibig sabihin, gusto niyang magkaanak dahil may mana siyang makukuha? Ibig sabihin din no’n hindi siya seryoso sa lahat at gusto niya lang ng mana? I mean, alam ko naman iyon dahil iyon ang pinagkasunduan namin una pa lang. Pero… akala ko genuine siya sa mga bagay na pinapakita niya sa akin…

Paano iyong malalambing na boses niya? Pakita lang ba iyon? Ang gusto niyang pagsama sa akin sa ibang bansa, totoo ba ‘yon?

Ano pa ba ang mga kasinungalingan ni Ahmet?

Kahit hindi ko kilalanin ang boses na iyon, alam kong sa ina niya iyon. At gusto niya si Jenny ang dadala ng anak ni Ahmet at hindi ang isang cheap na kagaya ko… Is she going to hurt the baby I will carry for Ahmet?

Parang kinakain na ako ng konsensya ko habang iniisip ko pa lang ang posibilidad na gano’n nga ang mangyayari. Kawawa ang magiging anak ko kay Ahmet kung gano’n… Kung hindi lang din naman siya tanggap dito, sa akin na lang siya at bumalik na lang si Ahmet kay Jenny…

Buong gabi ay iyon ang iniisip ko, hindi ako makatulog dahil nag eecho talaga ang boses ng matandang babae sa utak ko. Mas nauna akong bumangod kay Ahmet, tinakpan ko ang aking katawan at akmang tatayo na sana ng sakupin ako ni Ahmet at binalik sa kanyang bising.

“Good morning…” he sounded so happy.

“Good morning,” malumanay kong balik.

“Mamayang hapon pa ang event, we can stay here the whole day. Wala kong meeting, I’ll spend my day with you,” sabay halik niya sa pisngi at leeg ko.

Bumilis ang t***k ng puso ko ngunit kailangan ko talagang pigilin iyon dahil alam ko na ang plano niya. Alam ko na ang dahilan kung bakit niya kailangan ng anak.

“Stay here for a while, may kukunin lang ako,” aniya at bumangon.

Naglakad siya papunta sa gilid kung saan naroroon ang mga gamit namin. Pagkabalik ay nilahad niya sa akin ang isang cheque. Nakapatingin naman ako doon.

“You badly need this right? P’wede mo nang ipadala sa mga kapatid mo para magamit nila,” hindi iyon insulto at malambing pa ang pagkakasabi niya na parang tinutulungan pa talaga ako.

Ayaw ko na sanang kunin iyon dahil gusto ko nang umayaw sa plano namin ngunit naalala ko kaagad ang kapatid ko. Kinuha ang cheque’ng may nakasulat na limang milyon, mas malaki iyon sa sanabi kong presyo.

“Please, after this don’t leave okay? I have another plan for us, Georgina.” he then smile.

Napalunok naman ako at hindi alam ang magiging reaksyon.

I already know your plan, Ahmet…