It's Started With A Dare

Chapter 18

Kanina pa ako irita ng makita ko ang Charlotte na 'yon. Pa babe babe pa ang tawagan nakakainis. May babe naman pala bakit maghahanap pa ng magpapanggap na pakakasalan niya. Siraulo ba siya?? Anong akala niya sa akin. Panay salita ni Sandra at hindi namalayan na nasa likuran niya na si Terrence.

"Sinong kausap mo? Bakit nagsasalita ka ng mag-isa?" tanong nito at heto nang bubweset na naman siya sa akin. Akala niya nakakatuwa siya.

"Wala ka na don, bakit mo ba ako sinundan? Hindi ka na lang doon sa babe mo. Mas mabuti pa nga 'yon na lang ang pakasalan mo. Bakit hindi ba siya ang pak--" hindi ko natapos ang sasabihin ko ng lumapat ang labi niya sa labi ko. Nanlaki ang mga mata ko hanggang sa tinugon ko rin ang halik niya sa akin. Nang matauhan ako agad ko siyang tinulak at nagtatakbo ako papalayo, hindi ko namalayan ang paparating na sasakyan at muntikan na akong mabangga kong hindi lang may humila sa akin at sabay kaming napabagsak sa lupa. Nasa ilalim siya at nasa ibabaw ako. Habol hininga nito sa sobrang kaba niya. "S...Sorry.." nauutal na sagot ko. Hindi ko naman akalain na may dadaan na sasakyan. At hindi ko rin nakita, dahil sa bilis ng pangyayari.

"Are you okay?" tanong niya sa akin. Kitang kita ko naman sa mga mata nito ang labis na pag-aalala sa akin.

"Okay naman ako. Ikaw ba?" tanong ko dito at bumangon na ako baka kasi nabibigatan na siya sa akin kawawa naman ito.

"Hmm! Yes, ang lambot kaya ng d--" wika niya at hindi na naituloy ang sasabihin kasi napikon na ito at hindi naman siya papayag na hindi sila maging okay.

"Manahimik ka at ang manyak mo nang bweset ka. Isa pang asar mo lalayasan na kita at--" natigilan siya sa pagsasalita ng dumampi ang labi ko sa labi niya.

"Hmmmp!

Pero, itinigil ko din at baka mang gigil ako at kong saan kami mapunta.

"Halika na at baka gabihin pa tayo. Bumalik na tayo sa loob." aya ko ulit dito and this time hindi ko na siya binubweset pa.

"Fine!!"

Sabay na kaming naglakad papasok sa loob nang magkahawak ang kamay. Aayaw pa sana siya kaso hinigpitan ko ang pagkakahawak sa kamay niya para hindi na siya makawala pa. Pagbalik namin sa vip lounge nandon na si Charlotte at mukhang kanina pang naghihintay sa amin.

"Sorry for waiting, Cha. Sinuyo ko pa tong wife ko." sagot ko sabay baling ng kindat at pamatay na smile kay Sandra. Imbes matuwa yata ito sa akin, tila nabweset pang lalo.

"No problem, Terrence. Shall we go inside?" alok ni Cha. Hindi ko na siya tinawag na babe pa baka mabadtrip na naman sa akin si Sandra.

Pumasok kami sa loob at naupo.

"Shall we continue now. Miss Sandra, do you have favorite color? Or something else that you want to adds on." tanong ni Cha. Nakita kong napatingin ito dito sabay sagot na; "Yah! I have but, ayoko ng color green as motif. Do you have any suggestion?" balik na tanong niya kay Cha.

"For me, green is okay. But, if you can't well I recommend you pink color or blue."

"What do you think, Terrence?" sabay baling na tanong sa akin. Hindi ko naman alam kong anong gusto nilang mga babae. Ang weird lang talaga na ewan ko sa mga babae.

"I don't think so. What ever my wife decision so that's it." sagot ko para hindi na humaba pa ang usapan namin at may selosa akong katabi. Hahaha. Now I know kong paano siya magselos. She's so cute. Para siyang batang nagtatantrums na kailangan mong suyuin.

"So, what is the final decision? So, I can work it a soon as possible." sagot ni Cha.

Napagkasunduan na lang namin na any color basta eleganteng tingnan at kilala ko naman ang lolo ko mas marami pang bisita yan kumpara sa akin.

Nagtapos ang usapan namin at nagpaalam na rin ako kay Cha.

"So, paano ba yan. Mauna na kami ng misis ko Cha. Update me a soon as possible. Bye!!" wika ko at magbebeso beso pa sana ako dito ng hilahin ni Sandra ang kamay ko palabas kaya napa kaway na lang ako dito.

Hinila niya ako papasok ng sasakyan at at kinubabawan agad. Napalunok ako ng ilang beses ng laway ng magkatitigan kaming dalawa. At ang hindi ko inasahan na gagawin nito ay ang halikan ako. Hinawakan niya ang dalawang kamay ko habang naghahalikan kami. Gusto kong pumalag at nang gigil ako sa pinag gagawa niya. Nagpalitan kami ng laway at nagsipsipan ng dila hanggang sa katukin na kami sa labas at may magpapark pa yata. Umalis na siya sa ibabaw ko at nasuot ko na ang seatbelt. Patay malisya lang ito ng naupo sa tabi ko. Wala na akong masay kundi ang wild niya.

Hindi siya nagbago siya pa rin ang wild na babaeng nakita ko sa bar. Napapangiti na lang ako habang nagdadrive sabay tanong niya na; "Anong nginingiti ngiti mo dyan?"

"Nothing. Bakit masama na bang ngumiti ngayon?" balik na tanong ko dito habang nakatuon ang paningin ko sa pagmamaneho.

"Hmmmp! Hindi naman, para kasing may laman yang mga ngiti mo." aniya.

"Wala. Hindi ba pwedeng ngumiti lang ako. At isa pa masaya ako at wala akong makitang masama sa pagsasaya." sagot ko. Nakita kong bumaling ang tingin niya sa labas at hindi na rin ako pinansin pa. Nagpatuloy na lang ako sa pagmamaneho at wala na rin naman siyang sagot sa sinabi ko.

Pagkarating namin sa labas ng Mansyon ni Mr. Schmidt hindi na ako nag abalang pumasok pa sa loob at wala rin naman ito sa mood pang makipag usap sa akin.

Pagka baba niya sa sasakyan hindi ko na siya sinundan pa ng tingin at pinaandar ko na ang sasakyan papalayo mula doon. I need to rest at medyo late na rin naman.

I was driving when I stopped and realized that I didn't know how to deal with her after our wedding day. I think, I'm falling in-love now..