เกริ่นนำ
570 Words
เกริ่นนำ
“กรี๊ด เหนือพูดมาเลยดีกว่าค่ะว่าเหนือจะเลือกใคร!!”
“เหอะ ยังต้องถามเหนืออีกหรอ เขาต้องเลือกดาวมหาลัยอย่างฉันอยู่แล้ว”
ดาวเหนือ ถอนหายใจกับเหตุการณ์ตรงหน้า เขาจำชื่อผู้หญิงสองคนที่กำลังทะเลาะกันอยู่ไม่ได้ด้วยซ้ำแต่ถ้าให้เดาพวกเธอคงเป็นเหยื่อที่เขาเคยขย้ำไปแล้ว และคนอย่างดาวเหนือไม่กินอะไรซ้ำซาก
“พวกเธอกลับไปก่อนเถอะ”
เจ้าของใบหน้าคม น้ำเสียงเบื่อหน่ายของเขาไม่ได้ทำให้ความหล่อลดน้อยลงเลย
เขายืนพิงรถซุปเปอร์คาร์ลูกรักของตัวเองพลางหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบแก้เซ็ง
“ไม่ค่ะ จีน่าไม่กลับ”
“น้องขวัญก็ไม่กลับเหมือนกัน”
สาวสวยสองคนประกาศจุดยืนของตัวเองชัดเจน นั่นทำให้ดาวเหนือจำต้องหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาเพื่อนรักเพื่อให้รีบเอากุญแจห้องมาให้เขาสักที
แต่ไม่ทันที่เขาจะได้กดโทรออก ข้าวของมากมาย ไม่ทราบแหล่งที่มาหล่นลงตรงหน้าเขาพร้อมกับร่างบางที่เซมาซบลงบนอกเขาพอดิบพอดี
หากเป็นเวลาอื่น ดาวเหนือคงผลักเธอออกอย่างไม่ใยดีแต่สัมผัสนุ่มนิ่มบวกกับกลิ่นขนมจากตัวเธอทำให้เขาอยากกอดไว้เสียมากกว่า
“กรี๊ด แกเป็นใคร อย่ามาซบหน้าอกอันแข็งแกร่ง สุดเพอร์เฟคดาวเหนือของฉันนะ”
“หือ”
สาวน้อยน่ารักดีดตัวออกจากอกแกร่งที่เธอเผลอเคลิบเคลิ้มไปชั่วขณะ ก่อนจะเงยหน้าสบตากับเจ้าของอกนั่น
“แก นังเด็กบ้า แกกล้าสบตาดาวเหนือของฉันหรอ”
เสียงกรี๊ดแปดหลอดของผู้หญิงอีกคนทำให้ผักบุ้งต้องหันไปมองพลางขมวดคิ้วยุ่ง
“โอ๊ะโอ ขอโทษค่ะป้า หนูคงมาขัดจังหวะการแย่งผู้ชายของพวกป้า เชิญแย่งกันต่อตามสบายเลยค่ะ”
ไม่พูดเปล่า ผักบุ้งยังดันร่างสูงให้เข้าไปหาจีน่าและขวัญ ส่วนตัวเธอนั้นก้มลงเก็บที่หล่นใส่ลังตัวเองตามเดิม
“โอเค เสร็จแล้ว อ้าว ไม่แย่งกันต่อแล้วหรอคะ หนูเข้าใจ ยิ่งชะนีแบบพวกป้า เฮ้อ อาภัพนะคะ ต้องมาแย่งผู้กัน แต่เอาเถอะ สู้ๆนะคะ ^_^”
ผักบุ้งพูดด้วยเสียงเจื้อยแจ้ว ยิ้มกว้างท่ามกลางความมึนงงของคนทั้งสาม และดูเหมือนจีน่าจะได้สติเป็นคนแรก
“กรี๊ด แกว่าใครเป็นชะนีห๊ะ”
“อิอิ ไม่รู้ไม่พูด ไม่บอกแม่ไม่ให้บอก”
ผักบุ้งทำเป็นไม่รู้ ไม่ชี้เตรียมจะเดินออกไปแต่กลับโดนรั้งแขนไว้
“เดี๋ยวสิครับตัวเล็ก”
“หือ?”
“ห๊ะ” x 2
“ไม่งอนสิครับ มาเดี๋ยวเหนือช่วยถือ”
ดาวเหนือแย่งลังกระดาษจากมือเล็กไปถือไว้ ไม่สนใจหน้าตามึนงงของเจ้าของลังแม้แต่น้อย
“นี่มันอะไรกันคะเหนือ”
“เด็กคนนี้เป็น...?”
“ว่าที่เมียครับ”
“อะไรของนาย!!?”
มือหนาอีกข้างที่ว่างจากการถือของเอื้อมมาปิดปากคนตัวเล็กไว้ก่อนจะหันไปพูดกับสองคนที่เหลือ
“พวกเธอกลับไปเถอะ”
“ไม่ค่ะ จีน่าไม่เข้าใจ”
“น้องขวัญก็ไม่เข้าใจ”
“อย่าทำให้ตัวเล็กของผมเข้าใจผิดไปมากกว่านี้เลย”
ดาวเหนือยังคงพูดด้วยรอยยิ้มเย็นๆตามแบบฉบับเขาก่อนจะโอบไหล่เล็กเดินเข้าคอนโดไปด้วยกัน
“0_0”
——————-
- Writer
