บทที่ 5
สองสาวใช้มองตามสตรีบำเรอทั้งสามจนลับสายตาจึงหันมามองหน้ากันแล้วถอนหายใจพร้อมกันราวกับนัด เพราะคิดว่าถึงขนาดไม่ยำเกรงโหวฮูหยินเช่นนี้ หากท่านโหวผู้มีความชิงชังผู้เป็นภรรยาเป็นทุนเดิมอยู่แล้วกลับมาแล้วสตรีทั้งสามไป 'ฟ้อง' เรื่องวุ่นวายอาจตามมาอีกเป็นแน่ จากอดีตตลอดมาหลายเดือนที่ผ่านมาพวกนางพบเห็น หากแต่ในครั้งนี้คงร้ายแรงกว่า ในเมื่อขณะนี้ท่านหญิงห้านั้นคลอดบุตรแล้ว ท่านโหวคงไม่ยั้งมือที่จะลงโทษฮูหยินแสนชิงชังของตนเองเป็นแน่
“อาหารมื้อนี้เจ้าปรุงต่อเองไปก่อนก็แล้วกัน ข้าคงเข้าไปทำต่อมิได้แล้ว อาหมิงกับอาเมี่ยวตื่นเสียแล้ว”
เพราะสองพี่น้องน้องอาหมิงและอาเมี่ยวดวงตาใสแจ๋วเช่นนี้คงอีกครู่ใหญ่กว่าจะหลับ นางจึงยกหน้าที่ปรุงอาหารมื้อเย็นให้กับฉู่หรั่นจีไปทำต่อ ตัวของนางและจางจื่อเว่ยนั้นก็แยกไปยังระเบียงห้องนอนที่มีร่มเงาของต้นซิ่งให้ความร่มรื่นแทน
“ท่านหญิงเช่นนี้จะดีแน่หรือเจ้าคะ หา
