บทที่ 11
หลังจากภายในห้องกลับมาสงบอีกครั้ง เซี่ยผิงหลัวนั้นพยายามกลืนก้อนสะอื้นลงท้อง รวบรวมสติพุ่งลมหายใจไปที่เจ้าสองแฝด เรียกหาน้ำอุ่นกับผ้าสะอาดมาเช็ดเต้านมเช่นที่เคยปฏิบัติมานับจากหลังคลอดเพียงหนึ่งวัน นั่นก็เพราะกลัวว่าเต้านมของตนจะไม่สะอาดพอให้บุตรเอาเข้าปาก
“เตรียมผ้าสะอาดกับน้ำอุ่นมาให้ข้า”
“ได้เจ้าค่ะท่านหญิง”
เป็นจางจื่อเว่ยที่รับคำสั่งนี้ เพราะฉู่หรั่นจีนั้นรับหน้าที่แบ่งเอาอู๋เฟยหมิงไปอุ้ม ขณะที่เซี่ยผิงหลัวเตรียมเต้านมให้พร้อมทั้งที่นางยังมีอาการสะอื้นอยู่มิจาง ราวครึ่งชั่วยามเจ้าสองฝาแฝดก็หลับสนิทไปทั้งคู่ นางกดจุมพิตใบหน้าจิ้มลิ้มของบุตรทั้งสองด้วยดวงใจรักใคร่เกินบรรยาย
"ท่านหญิงจะไปชำระร่างกายก่อนหรือไม่ หรือจะให้หรั่นจีเช็ดตัวเช็ดคราบเลือดให้ดีเจ้าคะ?"
ฉู่หรั่นจีมองสภาพยับเยินของท่านหญิงที่นางเคารพรักประดุจพี่สาวร่วมอุทรก็ให้ปวดใจเกินบรรยาย แต่จนปัญญาจะช่วยเหลือ เพ
