บทที่ 10
พอวางร่างอวบลงบนเตียงก็ตรวจดูชีพจรเบื้องต้น เพราะเขาออกรบตั้งแต่มีวัยเพียงสิบห้าหนาว ตรวจสอบคนเป็นหรือคนตายคือความสามารถเบื้องต้นของแม่ทัพนายกองทุกคน อู๋หลิงเซียวก็มิได้รับการยกเว้น ตรวจชีพจรเก้าจุดจนครบจึงพบว่านางยังไม่ตาย จึงค่อยเบาใจได้อยู่บ้าง แต่ก็ไม่ทั้งหมดจนกว่านางจะฟื้นสติกลับมานั่นแหละ
…โครม!…ตึ้ง!…
“!!!”
“!!!”
“!!!”
“เจ้าทำร้ายอันใดนาง?! เสี่ยวหลัว เสี่ยวหลัว เจ้าเป็นอันใดไป”
เป็นเว่ยซือหลางที่ยังไม่ทันออกไปพ้นประตูจวนสกุลอู๋ก็พบคนของเจ้ากิเลนดำนิสัยต่ำทรามอู๋หลิงเซียวเร่งไปรับท่านหมอหลวงจากค่ายทหารที่ไกลออกไปราวสิบลี้ จึงคาดเดาไปแล้วว่าคงเกิดเหตุร้ายกับสตรีอันเป็นที่รักของตน เลยมุ่งตรงมาจนถึงเรือนชั้นในแห่งนี้ ไม่สนใจสิ่งใดทันที แล้วก็เป็นจริงดังคาดกับภาพที่กายอวบของเซี่ยผิงหลัวนั้นนอนสิ้นสติอยู่บนเตียงโดยที่คราบเลือดยังไม่ได้ถูกทำความสะอาดแม้แต่น้อย จะให้เขา
