DAHAN-DAHAN kong inalalayan si Leo hanggang sa makababa kami ng sinasakyan naming kotse. Si Yuji ang nagmaneho pauwi at dahil puwede nang makalabas si Leo ay naka-uwi na rin kami sa wakas.
"Yaya, pakidala na lang si Leo sa itaas para makapagpahinga..." mahinahong sambit ko.
"Sige po, ma'am,"
"Salamat,"
Kinuha ko kay Yuji ang mga gamit ni Leo at ako na mismo ang naglapag ng mga iyon sa sofa.
"Oh, narito na pala kayo. Nasa'n ang apo ko? Kumusta na siya?" bungad na tanong ni mama Ellisa, ang ina ni Yuji. Nilapitan ko ito at bumeso.
"Mabuti naman na po ang kalagayan niya, buti naman at bumaba na rin ang lagnat niya," tugon ko.
"At ikaw naman Yuji? Sa'n ka ba nagpupupunta? Hindi ka namin matawagan no'ng isang araw, alam mo namang kailangan ka ng mag-ina mo sa hospital, hindi ba?"
Bu
