Matapos isipin ang nangyari noong gabing iyon, hindi ko mapigilan ang sariling mapahinga nang malalim. Sa kabila ng nangyari sa kanya ay hindi pa rin nawala sa akin ang galit ng pagtataksil niya. Subalit ngayon tuwing pagmamasdan ko ang mukha ng aking asawa, iba ang pakiramdam ko. May kapayapaan na sa aking puso. Siguro dahil alam ko na wala siyang maalala o dahil nakita ko ang pagsusumikap niyang magbago.
Pagdating ko sa lugar kung saan naganap ang aksidente, naihatid na nila ang katawan ni Eloise sa pinakamalapit na ospital sa pinangyarihan. Base sa ilang mga saksi sa aksidente na nasa lugar pa ay sumiklab ang unahan ng sasakyan na naging dahilan upang masunog ang mukha nito. Hindi ko inisip na malala ang lagay niya. Kabado man ay itinatak ko na gagaling din siya kaagad.
Napag-alaman
