Matingkad ang aking mga ngiti nang abutin ko ang bag na nasa kabila lang na upuan. Ilang beses na tiningnan ko ang screen ng cellphone upang tingnan kung nag-text ba dito si Israel. Wala. Ni isang text ay wala pa akong natanggap. Busy siguro siya sa trabaho niya doon sa office. Kapag naiisip ko ang mga nangyari sa loob ng panibagong buwan, hindi ko mapigilan na maging proud sa aking sarili. Tuluyang nakuha ko na ang tiwala ni Israel. Feeling ko ay nag-matured na rin ako at nagbago ang pangit na ugaling meron. Hindi lamang naging huwaran akong ina, naging responsableng asawa na rin ako para kay Israel. Araw-araw ay natatagpuan ko ang aking sarili na paulit-ulit na naiinlove sa kanya. At batid ko na ganundin ang naratamdaman niya sa akin.
Kalmahan mo nga lang, Eloise. Hindi naman pwede na m
