บทที่20 แซ่บซู้ดปาก
“ไม่ต่อแล้วนะ” ปากเรียวเล็กขยับบอกเสียงเบาก่อนที่จะปิดเปลือกตาหลับลงไปด้วยความเหนื่อยอ่อนที่ร่วมรักมาเนิ่นนาน
ตาคมทอดมองร่างเปลือยเปล่าที่นอนแน่นิ่งจากผลงานของเขาแล้วยกยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจก่อนที่จะหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปชำระล้างร่างกายตัวเองและก็ไม่ลืมที่จะนำผ้าชุบน้ำมาทำความสะอาดให้กับร่างเล็กที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่ที่เตียง
“เกลตื่นมาทานข้าวเร็ว” มาวินเดินเข้าห้องมาแล้วนั่งลงที่เตียงข้าง ๆ ตัวอบิเกลที่นอนหลับสนิทแล้วใช้มือสะกิดตัวของเธอเบา ๆ ให้พอรู้สึกตัว
“อื้ออ เปลือกตาค่อย ๆ เปิดขึ้นก็เห็นใบหล่อเหล่าที่วันนี้ยิ้มแย้มให้เธอผิดปกติ “กี่โมงแล้ว” พอรู้ว่าตัวเองเผลอหลับไปอีกรอบก็ถามอีกคนที่น่าจะตื่นก่อนเธอนานแล้ว
“เกือบจะเที่ยงแล้ว เหนื่อยมากเลยเหรอหลับเอาเป็นเอาตายขนาดนั้น” ใบหน้าหล่อเหลาแย้มยิ้มยียวนขึ้นอย่างอารมณ์ดี
“จิ๊ ไหนบอกรอบเดียว” อบิเกลมองค้อนกลับไปใส
