When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
บทที่ 6 ชายหนุ่มบอกตัวเองไม่ได้ว่าทำไมถึงได้ชอบปากและลิ้นของลัคณาถึงขนาดว่าจูบเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักอิ่ม และหญิงสาวก็ยินยอมให้เขาจุ่มจ้วงลิ้นเข้าไปในอุ้งปากจิ้มลิ้มหนแล้วหนเล่า “อือ....อือ....” เสียงครางหวิวของหญิงสาวดังปร่าในลำคอ แล้วเธอก้รู้สึกว่าจอมทัพไม่ได้แค่จูบแต่มือของเขายังล้วงเข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตผ้าไหมสีหวานของเธออีกด้วย ขณะนั้นเสียงหอบหายใจของเธอและเขาสอดประสานกับสายลมที่พัดผ่านระเบียงตึกสูง หญิงสาวมีอาการกระตุกเล็กน้อยก่อนที่ชายหนุม่จะถอนปากของเขาออก “ลัคกี้...อืม...เป็นอะไร” จอมทัพกระซิบถามขณะมือสากหนาลูบไล้ไปบนหน้าท้องแบนราบของรุ่นน้องสาว ลัคณาสีหน้าตกตื่นแต่ตอนนั้นอารมณ์ของเธอกำลังกระเจิดกระเจิงไปไกล หญิงสาวหรุบเปลือกตาไม่กล้าสบตากับเขา “ฉะ...ฉันไม่เคย...ถูกใครจูบ...เอ้อ...ถูกผู้ชายทำแบบนี้มาก่อน” “พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลยนะ...แต่พี่รู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอ” “ฉันกล