Korku ile cesaretin arasında sıkışmış,her şeyini gözü önünde kaybeden bir kıza dönüşmem 1 ayımı almıştı sanırım.Başarıyordu.Günden güne dediği her şeyde ciddi olduğunu gösteriyor,uygulanmaktan hiç çekinmiyordu.
Telefon elimde Tunç'un acı dolu bedenine bakakalırken birinin omzuma dokunmasıyla kafamı sola çevirdim.Akın kaşlarını çatmış vaziyette olanları anlamaya çalışıyordu.
"Meyra iyi misin?"dedi sesindeki endişeyle.Korku dolu gözlerimle ona bakarken bakışlarımı tekrar ekrana çevirdim.Şaşkınlıktan ne hareket edebiliyor ne de konuşabiliyordum.Telefonumun hızla elimden alınmasıyla boşluğa bakmaya başladım bu defa.Tunç,benim yüzümden bu hale gelmişti.Eğer bugün dediği saatte oraya gitseydim,ona hiçbir şey olmayacaktı.
"Meyra sana soruyorum."diye Poyrazın beni kendine çevirmesiyle ona bakma
