Yağmur suyu her zerreme işlerken hala avucumdaki taşa bakıyordum. Bedenim git gide uyuşuyordu. Eşofmanlarım üstüme yapışmış,saçlarım başıma ağırlık veriyordu.
Taşa ne kadar önem verdiğini özenle yontmasından anlamıştım. Orta kısmı tamamen pürüzsüzken kenarları bıçak kadar keskin ve sivriydi. Şuan beni izlediğini bildiğim halde hareket edemiyordum. Öylece onun durduğu yerde duruyor,elimdeki saçma bir taşa bakıyordum. Yağmur şiddetini arttırırken bir anda şimşeğin çakmasıyla yerimde sıçradım. Etraf tam 3 saniye sonra karanlığa bürünmüştü. Daha fazla burada böyle duramayacağımı anlayıp ürkek ama seri adımlarla eve yöneldim. İçeri girecekken ayağım kirişe takılınca yüz üstü yere kapaklandım. İçimden bilmem kaçıncı küfürümü edip yavaşça doğruldum ve kapıyı kapattım. Aniden parmağımda hissettiğ
