Kağıda korkudan donuk bakışlar atarken omzuma değen elle yerimden sıçramam bir oldu.Arkamı döndüğümde Simay bana anlamaz gözlerle bakıyordu.
"Meyra çok özür dilerim ben-"
"Biliyorum farkında değildin."dedim lafını tamamlayarak.
"Ne oldu yüzün bembeyaz olmuş."dedi bir elini omzuma koyarak.
"Hiç...Hiçbir şey."dedim elimdeki notu avucumda yok ederken.Bakışlarımı Simaydan çekip etrafa bakınmaya başladım.Tenefüs olduğu için tüm koridor kalabalıktı ve o şuan burada olabilirdi.Her günümün içine işlemeye başlamıştı.Okula kadar girebilmişti ve bu onun durmayacağının çok net işaretiydi.
Simayın bakışları altında okul koridorunu incelerken gözüm kameralara takıldı.
"Simay okul kameraları çalışıyor mu?"dedim gözümü kameradan ayırmadan.
"Evet tüm gün kayıttalar."dediğinde koşar adım müdür yardım
