You are my Heart and Soul

A bet for a life

Lahat na tigilan nang makita ang Binatang naka suot nang polo shirt with rolled sleeve hanggang siko na naglakad papalapit sa ring. Ang lalaking si Mister Valdez na malawak ang ngiti kanina ay biglang napalis ang ngiti at napatayo nang makita ang Binatang papalapit sa ring. Maging ang mga manood ay napatingin din sa Binatang papalapit na labis ang pagtataka.

Ang dalaga namang nakaupo sa pagitan ni Mr. Valdez at nang ama nito at kapatid ay gulat na napatingin sa binata. Nakilala niya ang binata.

“Are you sure you will do this?” tanong nang isang lalaki habang paakyat nang ring ang binata. Hindi naman sumagot ang binata bagkus ay umakyat lang ito sa ring. Nang makapasok sa loob nang ring ang binata bigla namang malakas na tawanan ang umalinga-ngaw sa loob nang arena. Lahat pinagtatawanan ang binata. Hindi naman iyon alintana nang Binata nakatingin siya sa boxing champion saka bumaling kay Mr. Valdez sa likod nito at sa dalagang gulat na gulat.

“Sigurado ka ba sa gagawin mo? Alam mong undefeated ako sa boxing ring. Nakita mo naman siguro na halos malumpo ang unang dalawang kalaban ko.” Wika nang boxer sa binata.

“Are you sure, you are going to waste this much money? Wala kabang ibang magawa sa pera mo?” tanong ni Mr. Valdez.

“I have lots to spare. Question is, ikaw? Ano pang kaya mong ibigay?” wika nang binata saka tumingin sa lalaki. Isang malakas na tawa naman ang pinawalan nito.

“Hindi mo yata narinig. I am willing to give this girl. Nakikita mo naman siguro, she is fresh and beautiful. Kahit sino gugustuhing makuha siya. I bet; you are also interested kaya ang laki nang perang ipinusta mo.” Wika nang lalaki saka hinawakan nag braso nang dalaga saka sapilitang pinatayo.

“Oh Please. I have no interest in weaklings. I am just amused by your guts. How about this. If you win, you can get to keep the girl, the 100 million and your life. But I win. I will take everything. Even your pathetic little life.” Wika nang binata. Napatiim bagang naman ang lalaki sa narinig mula sa binata. Hindi niya kilala ang Binatang ito. At naiinis siya sa lakas nang loob nitong hamunin siya at tila minamaliit siya.

“What do you say?” tanong nang binata.

Hindi naman nagsalita ang lalaki. Nakikita nang binata na nag-iisip ito. Alam niyang Malaki na ang talo nito at halos wala na itong pera kapag natalo pa ito ngayon baka wala nang matira dito.

“Bakit? Natatakot ka na ba? Your champion is undefeated. Kumpara sa akin, He can easily kill me.” Wika nang binata.

“Bakit mo ginagawa ito?” tanong nang lalaki.

“I was bored to death habang pinapanood ko ang mga laban. A death match should be more exciting and thrilling don’t you think? And besides, you are betting the life of your daughter is interesting. I want to see how much you are willing to give. Besides, I have lots of money to spare. I am starting to like this game. That is if you are still willing to continue. You have already won 50 million. And your daughter is safe.”

“Oh Please! Spare me the drama. A lad like you needs a beating para matutunan mo kung saan ang dapat mong kalagyan.”

“You think so. Why don’t you educate me.” Sakristong wika nang binata.

“You will be. Huwag lang iiyak ang mga magulang mo sa 100 million sasayangin mo.” Wika nito saka muling bumalik sa pagkakaupo saka hinatak ang dalaga na maupo.

“Don’t worry. I make my own fortune.” Ngumising wika nang binata saka bumaling sa dalaga. Napatingin lang ang dalaga sa binata. His cold eyes towards her makes it hard for her even more. Sa loob-loob niya nagsisisi siya na umalis sa Mansion nang walang paalam only to for him to find her in this kind of place and in a very pathetic situation. Sa isip nang dalaga. Wala siyang pinagkaiba sa sampung taong gulang na version niya.

Seven years ago, Ibinigay siya nang mga magulang niya sa Mayamang si Guiller Anderson bilang pambayad utang. Isang talamak na sugarol ang ama niya. Lahat nang kabuhayan nila at ipon naubos lahat dahil sa pagsususgal nito. Nang wala na itong maipambayad. Siya ang ginawang pambayad utang nito. She was helpless at that time. Hindi niya maintindihan kung paanong ang isang ama ay gugustuhing gawing pambayad utang ang anak niya. Tinanggap siya nang matandang negosyante sa poder niya. She hated the fact na pinabayaan siya nang sarili niyang pamilya. Sa kabila nang kanyang pagkamuhi sa matanda dahil sa pansasamantala nito sa kahinaan nang ama niya. Ginawa siya nitong pag-aralin at hindi itinuring iba.

Sa loob nang pitong taong pamamalagi niya sa poder nito. Ni minsan hindi niya naramdaman na isa siyang pambayad utang. Binigyan siya nito nang Kalayaan. Pero sa isip niya. Masgusto niyang nasa poder siya nang mga magulang niya kahit na maghirap sila basta magkakasama sila. Kaya naman ginawa niya ang lahat para makapag-ipon para makabalik sa pamilya niya.

Nang makabalik siya sa poder nang mama at papa niya magiging masaya na siya. Matapos ang isang linggong pamamalagi doon. Nalaman niyang inubos nang papa niya ang perang kinuha nito sa kanya sa isang sugal. Nang wala na siyang maibigay dito. Pinilit siya nitong bumalik sa mansion. Pero tumanggi siya bukod sa ayaw niyang bumalik sa mansion. Nahihiya din siyang magpakita sa matanda. Matapos ang ilang taong kabutihan nito sa kanya. Nilayasan lang niya ito.

Dahil sa kanyang pagmamatigas, labis ang galit nang papa niya sa kanya. Dumating naman ang isang tauhan nang pinagkakautangan nang papa niya. Nakipagkasundo ito kay Mr. Valdez na siya ang gawing pambayad. Tinanggap naman ito nang matanda. Lalo nang malamang pwede siya nitong pagkakakitaan. Hindi naman niya akalaing dadalhin siya nang mga ito sa lugar na iyon ay gagawing pamusta sa isang sabong. Pakiramdam nang dalaga. Napaka liit nang tingin nang mga tao sa kanya. Para siyang isang bagay na disposable. Hindi niya maiwasang hindi maawa sa sarili niya.

“Huwag mo akong sisihin kung uuwi kang lumpo sa inyo.” Wika nang boxing champion sa binata. Isang ngisi lang ang tinugon nang binata dito. Malakas ang hiyawan nang mga tao nang tumunog ang bell para sa pagsisimula nang laban. Lahat sinisigaw ang pangalan nang champion habang walang tigil ang pagsugod na ginagawa nito sa binata. Si Mr. Valdez naman na nasa tabi nang dalaga ay umaakto ding sumusuntok sa bawat igwas nang kamay nang champion niya. Ang binata naman na nasa depensa ay panay iwas lang ang ginagawa. Lalo namang naging agresibo ang lalaki sa pag-atake nang mapansin na parang hindi niya tinatamaan ang binata kahit na anong sipa at suntok niya. Biglang natigilan ang hiyawan nang mga taong naroon nang biglang kumilos ang binata at nagsimulang umatake. Umiwas ito sa suntok nang lalaki at yumuko kasunod ang isang malakas na suntok sa sikmura nang lalaki dahil para paagik ito saka nasapo ang tiyan. Hindi paman ito nakakabawi mula sa pag-atake nang binata isang malakas na sipa ang ginawad nang binata dito sapol sa sentido ang lalaki.

Nang makita nila ang sipang iyong lahat napaawang ang labi lalo nang makita ang tila na pilipit na leeg nang champion kasunod ang pagbagsak nito sa ring na sargo ang dugo sa bibig at walang malay. Lahat natahimik dahil sa mabilis na pagpapabagsak sa undefeated champion. Lahat nakakitingin sa Binatang hindi manlang alintana na isang malaking tao ang pinatulog niya. Si Mr. Valdez naman na labis na nagulat at napatayo saka lumapit sa ring para gisingin ang lalaki ngunit hindi na nito naririnig ang sigaw nang lalaki dahil sa wala na itong malay.

“Paano ba yan. I guess I win this time. Sana naman isa kang lalaking may isang salita.” Wika nang binata sa lalaki at tumingin dito.

“Anong akala mo. Ibibigay ko saiyo ang buhay ko nang ganoon-ganoon lang. Wala na ring mawawal sa akin. Mas Mabuti pang magsama sama na tayo sa impyerno.” Wika nito saka inilabas ang isang Granada sa loob nang suot na suit. Nagimbal naman ang mga taong nandoon dahil sa Nakita. Ngumiti lang ang binata sa lalaki saka naglakad papalapit sa direcksyon nila saka tumunghay sa lalaki habang nakahawak sa Net fence nang ring.

“Only a pathetic loser would do such a thing. Kung hindi mo naman pala kaya ang laro sa mundong ito. You should have stop while you can still get out. Ang ayaw ko sa lahat ay ang mga mahihinang iniisip na ang kamatayan ang mabilis na daan palabas sa lahat nang gusot. Here’s a news for you. I won’t allow you to die easily.” Wika nang binata saka tumayo nang maayos kasunod ang paglabas nang mga lalaking nakasuit sa iba’t-ibang bahagi nang arena saka lumapit sa lalaki. Mabilis nilang kinuha ang granadang hawak nang lalaki saka hinawakan ito.

“Ilayo niyo siya sa paningin ko.” Wika nito sa mga lalaki.

“Yess boss.” Wika nang mga lalaki saka kinaladkad ang lalaki. Napatingin naman ang binata sa dalagang nabigla sa mga Nakita maging ang ama nito at kapatid at hindi rin nakatayo mula sa kinauupuan.

“This show is over. Get everyone out of here.” Wika nang binata sa mga tauhan. Agad namang tumalima ang mga ito saka isa-isang giniya ang mga manood na lumabas nang arena. Ang binata naman ay bumaba nang ring saka lumapit sa dalaga at sa mag-ama. Walang pasabi niyang hinawakan ang kamay nang dalaga saka hinila patayo agad namang hinawakan nang binata ang kamay niya nang makita ang ginawa nito.

Isang matalim na tingin naman ang ginawad nang binata sa lalaki. Bumaling siya sa kamay niyang hawak nito saka tumingin sa mukha nito.

“I win. So she’s mine. Get your hands off me.” Wika nang binata. Pero nang hindi nakinig ang lalaki isang tauhan nito ang lumapit sa kanila at tinanggal ang kamay nito sa pagkakahawak sa kamay nang binata saka isang brief case ang iniabot sa kanila. Taka namang napatingin ang mag-ama sa ibinigay nang lalaki.

“That’s 10 million. Siguro naman sapat na yan in exchange for her. Lugi pa nga ako. But it’s fine. You can keep that money and your life. Just piss off and never show your face infront of me.” Wika nang binata. Hindi parin mawala ang pagtataka nang mag-ama. Alam nilang talo sila. Ubos ang lahat nang per ani Mr. Valdez at ang mga taong gaya nila hindi madaling mag bigay nang pera hind isa tulad nila.

“Papa. Ayoko----” wika nang dalaga saka marahas na binawi ang kamay sa binata at lumapit sa ama niya sabay hawak sa braso nito.

“Huwag ka nang mag-inarte. Sumama ka sa kanya. Binili ka na niya.” Wika nito saka binawi ang kamay niya sa dalaga sabay tulak sa dalaga. Dahil sa panghihina. Bumagsak naman sa sahig ang dalaga. Naninikip ang dibdib niya dahil sa nangyayari at nanghihina din siya. Ganoon ba siya ka walang kwenta. Ganoon ba ang halaga nang buhay niya? Iyon ang tumatakbo sa isip nang dalaga.

“Pasalamat ka at sa kanya ka na punta at hindi sa matandang hukluban na iyon.” Wika nang kuya niya. Hindi naman maiwasan nang dalaga na hindi pumatak ang luha dahil sa labis na awa sa sarili niya.

“Get out of here.” Wika nang binata sa mag-ama. Hindi naman nagdalawang isip na lumabas doon ang mag-ama. Kapwa masaya dahil pareho silang uuwing may pero. Iyon lang naman ang pinunta nila sa lugar na iyon. Habang nakikita nang dalaga ang dalawa na papaalis hindi na niya napigilan ang luha na pumatak. Sobrang sakit nang dibdib niya. Gusto niyang umiyak at sumigaw kaya lang hindi niya ginawa. Sa pagpigil niya sa hikbi niya nananakit na ang lalamunan niya at naninikip ang dibdib niya. Habang nakikita niya ang mga ito saka niya napagtanto na wala na siyang lugar sa bahay nila. Simula pa noong, ipinamigay siya nang papa niya. Hindi niya maiwasang hindi maiinggit sa kuya niya at sa bagong kapatid. Masama bang gustuhin niyang mahalin din siya nang pamilya niya?

Nang makalabas ang mag-ama napatingin naman ang binata sa dalagang nakaupo parin sa sahig. Tutulungan sana itong tumayo nang isa sa mga tauhan niya ngunit suminyas ang binata na huwag lumapit.

“Get up.” Wika nang binata na hindi inilahad ang kamay sa dalaga. “You knew exactly what will happen kapag bumalik ka sa kanila. And yet, here you are getting your heart broken.” Wika nang binata. Hindi naman tumitigil ang luha nang dalaga sa pagbagsak. Ayaw niyang aminin pero tama ang binata. He has sharp tongue at hindi nagdadalawang isip na sabihin sa kanya ang mga bagay na ayaw niyang marinig. Simula nang dumating siya sa poder nang pamilya nito. He never treated her badly pero hindi rin naman siya nito pinapansin and most of the time wala ito sa bahay nila. He is five years older than she is. Pero mature itong mag-isip. Sinabihan na siya nito na huwag na magpakita dahil hindi siya tatanggapin nang mga ito. Pero matigas ang ulo niya. Gusto niyang maniwalang dahil sa kagipitan noon, kaya nagawa nang ama niyang ipamigay siya. Gusto niyang isiping matatanggap parin siya nang mga magulang niya dahil anak din naman siya nang mga ito. Ngunit sa pangalawang pagkakataon. Isang pambayad utang lang ang tingin nito sa kanya.

“Let’s go back.” Wika nang binata.

“I don’t have place to go back.” Wika nang dalaga saka napahawak sa braso niya habang umiiyak. “Kahit ang pamilya ko hindi ako tinatanggap. Saan ako babalik?” tanong nang dalaga habang panau ang patak nang luha.

“You have. You just have to recognize it.” Wika nang binata saka naglakad papalapit sa kanya. “Family does not limit you with same blood line. A home, a family can be anything or anyone that will make you feel warm.” Dagdag pa nito.

“I don’t have any of that. Nakita mo naman siguro kung paano ako ipinagtabuyan nang-----” biglang naputol ang sasabihin nang dalaga nang bigla siyang yakapin nang dalaga.

“Foolish Girl. Saan ba nakatingin ang mga mata mo. I told you to recognize your family.” Wika pa nang binata. Ngunit nababasa niya sa mata nang dalaga na confuse ito sa mga nangyayari. She is shattered for the second time.

“Never mind.” Wika nang binata. “Ito nalang ang isipin mo. Malaking halaga ang ibinayad ko saiyo. Consider this as your debt to me. Kung gusto mong makabayad sa utang mo. You have to get up and move forward. Before then, your life is mine. Kung hindi moa lam kung anong silbi mo sa mundo. Then I can make you my----" wika nang binata saka hinawakan ang braso nang dalaga saka tinangkang tulungan tumayo. Naputol ang sasabihin niya nang biglang bawiin nang dalaga ang kamay nito saka isang marahas na tingin ang itinapon sa kanya.

“You can stare at me like that. Does it mean you dare to defy me? I just bought you. Plus, your father still has existing debt sa pamilya ko. Your life is not even enough to pay for it.” Wika nang binata. “If you can stare at me like that. That means, you can also use your body to pay for the debt you owe.” Wika nang binata saka marahas na itinayo ang dalaga. Agad namang binawi nang dalaga ang braso sa binata at lumayo.

“Hindi mo ako pag-mamay-ari.” Wika nang dalaga.

“Hindi ka yata nakikinig. Kakabigay ko lang nang bayad sa ama mo. They even happily accepted it.” Sakristong wika nang binata.

“Lahat nang inaakala mong utang ko saiyo o sa pamilya mo. Babayaran ko hanggang sa huling sentimo. At hindi ako papayag na maging isa sa mga laruan mo.” Wika nang dalaga saka sinalubong nang tingin ang binata. Ngumiti naman ang binata dahil sa nakitang determinasyon sa mukha nang dalaga.

“You are a silly girl, you know. Kanina lang para kang pinagbagsakan nang langit at lupa. Ngayon heto ka at-----”

“Aalis ako sa lugar na ito. Sa kahit anong paraan. Hindi mo ako pag-mamay-ari.” Wika nang dalaga.

“Well, Let’s see. The only way for you to get out of here is if you can pay me up to the last centavo including the interest.” Wika nang binata saka lumapit sa dalaga. “I am waiting to see what you will do. But for the time being. Make yourself useful. Because whether you like or not. You are mine.” Wikan ang binata saka hinaplos ang mukha nang dalaga ngunit mabilis namang tinaboy nang dalaga ang kamay nang binata at umatras. Ngumiti lang ang binata sa naging reaksyon nang dalaga.