บรืน
รถคันหรูเคลื่อนตัวเข้ามาจอดตรงบริเวณลานจอดรถของโรงพยาบาล ร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสีดำเข้มเปิดประตูก้าวขาลงจากรถ ความหล่อเหลาของเขาดึงดูดสายตาของผู้คนที่เดินผ่านไปมา ออร่าความหล่อรวยพุ่งกระจายแม้จะมีแว่นกันแดดสวมอยู่ก็ไม่สามารถบดบังรัศมีความหล่อดั่งเทพบุตรของเขาได้
ชายหนุ่มแสะยิ้มโปรยเสน่ห์ก่อนเจ้าตัวจะเดินเข้าไปในตัวอาคารใหญ่ในยามใกล้จะตกเย็น เมื่อถึงเวลาเลิกงานเขาก็รีบเก็บข้าวขอแล้วก็รีบขับรถตรงดิ่งมาที่นี่โดยทันที ตลอดทั้งวันเขาแทบจะไม่มีสมาธิในการทำงานสมองคอยเอาแต่วนเวียนคิดถึงแต่ใบหน้าของแม่เลขาสาว ดวงตาของเขายังคงมีภาพในคลิปวนเวียนอยู่อย่างซ้ำ ๆ อยู่อย่างนั้น
เขาไม่เข้าใจตัวเองอยู่เหมือนกันทั้งที่เธอเป็นเพียงแค่เลขาเป็นเด็กที่เขาเลี้ยงแต่แล้วทำไมเขาถึงต้องหลงใหลเธอได้มากถึงขนาดนี้ นี่ขนาดเขากับเธอมีอะไรกันเพียงแค่ไม่กี่ครั้งเขายังหวง ยังลุ่มหลงเธอได้มากขนาดนี้บัวบูชาเธอมีดีอะไรทำไม
