บทที่18

1254 Words

บรรยากาศภายในห้องประชุมในช่วงเช้าตกอยู่ในสภาวะอึมครึมพนักงานทุกคนไม่มีใครกล้าที่จะสบตาหรือมองหน้าภูผาเพราะทุกคนต่างพากันเกร็งต่อท่านประธานบริษัท การถูกไล่ออกของภาคภูมิทำให้ทุกคนต่างพากันเกร็งเพราะกลัวว่าตัวเองจะมีชะตาเดียวกันกับอดีตหัวหน้าฝ่ายการตลาดคนนั้น ซึ่งกว่าจะผ่านความกดดันในห้องประชุมมาได้ก็ใช้เวลาร่วมสองชั่วโมง "โอเค ผมชอบผลงานของคุณ"เสียงสวรรค์ดังขึ้นทำให้พนักงานต่างพากันถอนหายใจไม่เว้นแม้แต่คนคิดแผนงานในครั้งนี้ "ทำให้งานออกมาดีเหมือนกับแผนที่วางไว้นะ" "ขอบคุณมากครับ" "เลิกประชุมได้"ร่างสูงใหญ่ของภูผาลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินออกไปจากห้องประชุมด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง เขาต้องวางฟอร์มให้เหมาะสมกับตำแหน่งผู้บริหารชั้นสูงและเพื่อสร้างความหวั่นเกรงให้ลูกน้องเคารพ ติ๊ด ติ๊ด เสียงข้อความดังขึ้นทันทีเมื่อเขาผลักประตูเดินเข้ามาในห้องทำงาน สมาร์ตโฟนเครื่องหรูบางเฉียบมีประสิทธิภาพในการทำงานสูงถ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD