The Billionaire's Forgotten Wife

Chapter 4

ALYANA

Kasalukuyang nagda drive ako patungong office nang madaanan ko na naman ang DBar. Kong saan ko unang nakita ang pervy na lalaking kumuha ng virginity ko. Hindi ko alam kong bakit tila dinadala ako ng way patungo roon. Nag park muna ako sandali at pumasok sa loob.

Medyo tahimik pa sa DBar at walang katao-tao, maliban na lang sa mga staff ng bar na 'to. Paalis na sana ako ng marinig ko ang pagdadabog ng isang lalaki. Ano kayang problema ng sira ulong lalaking 'yon?" tanong ko sa sarili.

"Hoy! Ang aga-aga nagwawala ka rito." sigaw ko sabay lapit rito.

Biglang lumingon ang lalaking nagwawala sa akin

"I-ikaw na naman???" tanong ko.

"Nice meeting you again Miss. Shungit hik! hik," natatawang sagot nito.

"Aba! Talagang binu-bweset mo ako no!" bulyaw ko.

Lalapit pa sana 'to sa'akin nang biglang nabuwal siya sakto sa harapan ko. Kaya napaupo ako sa lapag.

"Hoy! Gising ang bigat mo!" sigaw ko. At pilit na ginigising ito. Ano siya sinu swerte, hihigaan niya pa ako.

"Ma'am! Ako na po bahala kay sir Demeter. Pasensya na po talang," wika nh staff. Habang tinatayo ang lalaki at inaalalayan ito sa paglalakad patungo sa VIP room ng DBar.

"Hmm! Mukhang big time ang lalaking to naka VIP room pa." usal ko.

Hindi ko alam bakit ayaw ko pang umalis. Hinintay ko pa talaga ang staff na nag hatid sa lalaking yon.

"Miss, salamat sa tulong mo. Mamaya okay na yon si Sir." sambit niya.

"Okay lang! Nakakahiya kasi sa may-ari ng bar kapag naabutang nagwawala ang lalaking yon." sagot ko.

"Okay lang po yon Ma'am. Hindi naman siya magagalit sa sarili niya." natatawang sagot nito.

"Huh? Anong ibig mong sabihin?" naguguluhang tanong ko.

"Carl po pala, Ma'am. I mean siya po ang may-ari ng DBar. Demeter Bar for short po." wika niya.

Laglag ang panga ko nang marinig ang sinabi ng staff na nagpakilalang Carl sa akin. Hindi ko akalain na ang pervy na lalaking naka s*x ko ay ang may-ari ng DBar.

"Ano kamo, siya ang may-ari ng bar na 'to?" ulit na tanong ko at 'di talaga ako makapaniwala na ang pervy na 'yon ang may-ari dito. Kaya pala ang lakas ng loob mang manyak sa akin nang gabing 'yon.

"Yes po Ma'am. Siya po ang owner ng DBar. Magkakilala po ba kayo ni sir? Kasi kanina kinausap ka niya." balik na tanong nito sa akin.

Umiling iling ako sabay sabi na; "Ayy! Hindi, 'di ko siya kilala. Oh! Sige na, Carl mauuna na ako. Paki sabi sa boss mo hindi nadadaan ang problema sa init ng ulo." wika ko. At ewan ko ba kong bakit ko nasabi 'yon. Ano namang paki alama ko sa lalaking 'yon. Ay! este sa Demeter na 'yon. Hindi naman kami magkakilala nito.

Naglakad na ako palabas ng bar at bumalik ng sasakyan at pinaandar papalayo ng bar patungong office. Nang makarating ako sa office nagpark muna ako bago bumaba.

Naka alis na ako ng DBar, narito na ako sa office pero ang isip ko ang lumilipad na naman sa lalaking pervy na 'yon.

Ano ba Alyana, bakit mo ba siya iniisip?" hiyaw ng isipan ko.

Hindi ko nga rin maintindihan kung bakit ko siya iniisip.

"Alyana?" sigaw ni Lyneth.

"Ay! pervy!" nagulat na sambit ko.

"Hoy! Alyana, pery na naman. Nakakahalata na ako sayo," wika niya.

"Huh! Gaga ka e' Bakit ka ba nang gugulat?" inis na tanong ko.

"Kanina pa kasi kita tinatawad r'yan. Lunch na oh! Wala ka bang balak kumain? Puro ka pervy, siguro may gusto ka na sa taong 'yon ano?" pang-aasar nito.

"Ewan ko sayo Lyneth, tara na nga. Nahihibang ka na naman." saway ko rito.

"Sus! Ayaw pang aminin. May gusto ka na kay pervy, pervy, pervy." paulit ulit na sambit nito habang naglalakad kami patungong cafeteria.

Tinakpan ko ang bibig nito at baka umabot pa sa buong office ang boses nito at matsika pa ako sa iba't-ibang department.

"Ano ba Lyneth. Mag tigil ka nga, at isa pa hindi pervy ang name ng tao. Demeter nga! Demeterrrrr!" singhal ko sa'kaniya. At huli na para matikom ko ang bibig ko at nadulas na ako.

"A-anong sabi mo, paki ulit nga." tanong nito.

"Ha! Wala. Tara na kain na tayo!" pag-iiba ko ng topic. Pero sadyang makulit ang taong to at alam kung hindi niya ako titigilan.

"Hindi pa ako bingi Alyana, narinig ko yon. So, paano mong nalaman ang pangalan ni pogi??" pangungulit na tanong nito.

Kaya wala akong choice kundi mag kwento.

"Oo na magkwe-kwento na ako, pero bago yan. Maya na ang tsika, mag-order na tayo ng pagkain. Hindi ka pa ba nagugutom?" tanong ko, para naman matigil muna siya kahit saglit.

"Ayon! Sige, mamaya ha. May utang kang kwento sa'akin." wika nito sabay hila ng kamay ko at dinala niya ako sa pila ng pwesti ni Nay Tinang. Si Nay Tinang ang may pinaka masarap na lutong ulam, sulit ang presyo sa sarap. Para ka na ring kumain ng lutong bahay, dahil hindi nito tinitipid ang ingredients at sahog ng kaniyang lutuing ulam.

"Nay Tinang, isa nga pong kare-kare at kanin, samahan niyo na po ng maraming gulay," request ko rito.

"Ay! Aba! Oo, naman ineng. Ikaw pa ba, e' suki na kita," nakangiting saad nito. Nginitian ko na rin si Nay Tinang. Bago ako gumilid sa kabilang pwesto at hintayin ang order ko ibigay.

Panay pa rin kalabit ni Lyneth. Tong gaga na to. Naku!, Basta tsika e' ayaw magpahuli e'

Nakuha ko na ang order ko at nag hanap na ako nang mauupuan. Naka kita ako sa may bandang dulong bakante kaya doon ako pumunta. Nilapag ko ang tray ko sa lamesa at naupo. Sinenyasan ko si Lyneth na pumunta sa table ko. Kaagad naman itong sumunod sa'akin.

At hindi pa nga umiinit ang pwetan ko sa upuan, ino-open niya na kaagad ang topic namin kanina.

"Ano na sissy! Kwento na dali," excited na wika nito habang naka hang ang kutsara niya sa hangin. Ibang klase talaga tong babae na 'to. Basta tsika pati pagkain kayang iantala.

"Fine! Bago kasi ako pumasok rito, nadaanan ko ang DBar. Ewan ko ba kung bakit naisipan kung pumasok roon. Hanggang sa naka kita ako ng lalaking nagwawala," panimulang kwento ko habang sumusubo ng kare-kare.

"Tapos? Bilis sissy. Hwag mo kung binibitin." atat na sambit nito.

"Heto na nga, sinaway ko yong lalaki. Dahil iniisip ko ang sasabihin ng may-ari." pagpapatuloy ng kwento sabay subo ng kare-kare ulit.

"Bweset ka talaga Alyana, andon na e' hindi mo pa tinapos kwento mo," inis na wika ni Lyneth.

"Letse ka! Bakit ba? Sa nagugutom ako. Bahala ka nga, ayaw ko nang mag kwento." singhal ko sa'kaniya. Kaka-inis kasi maka batok wagas. Bahala siya dyan. Wala na akong gana mag kwento at tapos na rin naman na ang break-time, kailangan makabalik na ako sa FGC. Napaka sungit pa naman nang head namin. Time is precious para sa'kaniya. Palibhasa matandang dalaga e' kaya galit sa mundo.

"Kasi naman nakakainis ka. Tapos na tuloy ang break-time." reklamo nito habang nililigpit na ang pinagkainan niya.

"Sorry ka. Mauuna na ako sayo, alam mo naman si dragona. Ayokong mabugahan nun. Daig pa nya taga pagmana ng FGC!" natatawang sambit ko. Bago ako tuluyang umalis ng Cafeteria.

Lingid sa kaalaman ni Alyana na may nakarinig nang biro niya kanina.

"Dragona pala! Humanda kang bida-bida ka." nakangising wika nito..

Lakad at takbo naman ang ginawa ni Alyana makarating lang ng elevator para hindi siya ma-late. Nang makapasok sa loob ng elevator, kinuha niya ang pouch niya at nag apply nang light make-up, para naman mag mukha siyang hindi maputla. Matapos niyang makitang maayos na ang sarili niya, lumabas na siya ng elevator.

Pag pasok pa lang niya sa office. Mukha 'di maipinta na ni dragona ang sumalubong sa'kaniya. Napatingin ako sa wristwatch ko, hindi pa naman ako late.

"Hi! Miss. Dima Giba." magandang bungad na bati ko rito.

"Ikaw, Alyana, hwag kang plastik ha. Kung may problema ka sa work load mo sabihin mo sa'akin para naman alisin na kita sa department ko. Ang ayoko sa lahat alam mo, yong toxic." sigaw nito.

"Hmmm! Anong ibig mong sabihin Miss. May problema ba tayo?" nagtatakang tanong ko.

"Oo, malaki. Ayoko nang makita ang pagmumukha mo sa department ko. Lumayas ka na." sigaw nito.

"Teka! Miss, ano bang kasalanan ko sayo?" tanong ko. Maayos naman kami kanina, bakit biglang bumuga ito.

Nakita kong nagtatawanan ang grupo nila Meduza. Siya lang naman ang tao sa cafeteria kanina. Sinamaan ko siya ng tingin at biglang umiwas lang ito at ibinaling sa ibang bagay ang atensyon na parang wala lang nangyari.

Kinuha ko ang mga gamit ko at iniligpit isa-isa. At bago ako umalis sinabi ko rito; "Fine! Aalis ako sa department na to. Pero, eto lang ang sasabihin ko sainyo Miss, hinding hindi na ako babalik sa department nyo kahit kailan." taas noong sambit ko, sabay martsa palabas ng office.

Magsama sama silang lahat. Bweset sila!!!