The Billionaire's Forgotten Wife

Chapter 3

DEMETER

"H-honey! Aaaaah! s**t! f**k! f**k!s**t!!! Oooohhh!" ungol ng babae.

Sobrang sarap pakinggan ng halinghing niya habang binabayo ko siya sa patalikod habang nilalamas ko ang malulusog niyang dibdib.

Hanggang sa mapagod na ako at nakatulog..

Napabalikwas ako ng bangon ng makapa na wala na akong katabi sa kama. Pag dilat ng mata ko, panaginip lang naman pala lahat ang nangyari. "Pero, parang totoong too." usal niya. Nang makitang madaling araw pa lang naman natulog ulit ako. At mamaya may meeting pa ako at hindi pwedeng ma-late, baka masermunan na naman ako ni Dad. Kunsabagay hindi pa ba ako nasasanay sa pagsusungit niya parati sa akin. At ipamukha sa harapan ko kong gaano ako ka failed na anak.

Kinabukasan nagising ako at naalala ang babaeng masungit sa bar ko, hindi ko siya malilimutan kahit kailan. Pero bakit iniwan niya ako. Haixt! Tinulungan ko pa naman siya. Ang masaklap pa, matapos niyang mawalan ng malay. Sinukuhan niya ang buong kotse ko. Pasalamat siya wala akong ginawang masama sa'kaniya, kahit tene tempt niya ako. Mabait bait pa naman ako kong minsan. Kapag tulog ang alaga ko.

Bumangon na ako at nag-ayos nang aking sarili. Kailangan kong pumasok sa office baka tanggalan na ako ng mana ni Daddy. Nang masiguro kong gwapo na ako lumabas na ako ng condo at sumakay sa bagong bagong sasakyan ko na nabili ko pa sa Oklohama (Japan). Isa itong limited edition at ilan pa lang kaming merong brand nito sa Pilipinas.

Sumakay ako rito at binuksan ang engine nito. Mabilis kung pinaharurot ito palayo ng condo patungong FGC (Fuentez Group of Company) na minana pa ng Daddy ko sa yumaong lolo ko. As usual he wanted to be like him. But I won't manage our company. Wala ito sa gusto kong gawin. I want party and rock music. Kaya patago kung itinayo ang DBar ko dahil, once malaman ito ni Dad panigurado gagamitin niya ang lahat ng connection niya para lang ipasara ang bar ko. Ganon ka sama ang Daddy ko. Mukha lang siyang maamong tupa sa mga ka-business partner niya pero, ang totoo mas masahol pa siya sa hayop kapag kami na lang ang magkasama. Kaya nga mas pinili kong kumuha ng condo, kaysa araw-araw ko siyang makasama sa Mansyon at para manipulahin ang bawat kilos ko.

Pag talaga naman minamalas ka. Ang maging Daddy mo pa ang isa sa sikat na bilyonaryo sa mundo. Ewan ko na lang talaga kong hindi masira ang araw mo everyday. Nakarating ako ng FGC at kababa ko pa lang nang sasakyan tanaw ko na ang pag saludo ng guard sa'akin kahit malayo pa naman ako. Sino ba naman kasing hindi maka kilala sa'kin. Ako lang naman ang kaisa-isang anak ni Dad at hindi lang yon ang kaisa isang taga pagmana niya, maliban na lang kung may anak ito sa labas na hindi ko alam. How I wish meron nga, nang may iba naman siyang pagdiskitahang buhay at hindi parati ang buhay ko. Pero, nang namatayan kasi ang totga niya na Mommy ko, hindi ko naman na nakitang nagkagusto si Dad sa iba, all though everyday na lang laman siya nang Manila bulletin at nalilink kung kani-kanino, lahat naman yon pinabulaanan niya. Kaya hindi pa rin ako naniniwalang napalitan na ni Dad ang Mommy ko sa puso niya. Maybe he's a monster to me, but he was a perfect husband to my Mom, saksi ako kung paano niya mahalin at alagaan ito hanggang sa huling hininga nito. Kaya nga sabi ko kong magkaka asawa ko. I treat my wife like my Dad's do to my Mom.

Nakapasok na ako sa loob ng company nang salubungin ako nang secretary ni Dad na si Bethany. Ang hot, dam* and sexytary ni Dad na mataga tagal na akong pini-flirt pero, hindi ko siya pwedeng patulan baka mapatay ako ng Daddy ko. Ayoko pang mamatay at magkakalat pa ako ng lahi. Pag namatay kasi ako masasayang ang lahi ko.

"Bethany bakit, tila humahangos ka yata? May problema ba tayo?" tanong ko at mukhang tumakbo ito dahil, habol hininga siya. At hapong hapo pa yata, sino ba naman kasing nagsabi dito na magtatakbo sa loob ng FGC. Ginawa bang Marathon ang hallway..

"S-sir! K-kanina pa kasi kayo hinahanap ng D-dad niyo." nauutal na sambit nito.

Napa-check tuloy ako ng oras sa wristwatch na suot ko, halos pangatugan na ako ng tuhod ng makita kong anong oras na. F-ck sh*t pass 11 a.m na pala. Hindi ko na pinansin si Bethany at nagmamadali na akong sumakay ng elevator. Ngunit kamalas malasan pa biglang nag stop ang elevator sa.Kalagitnaan. Dam* it. Kinuha ko kaagad ang cellphone ko para tawagan sana si Dad para ipaalam ang nangyari sa akin pero, walang signal sa loob. Kaya naibato ko na lang bigla ang cellphone ko. Katakot takot na sermon na naman ang maririnig ko sa'kaniya. Bweset!!!

Halos pagsusuntukin ko na ang loob ng elevator. Sana lang may makapansin na nagloko ito. Napa upo na lang ako sa inis. Bull s**t!!! Damn!!! Kong minamalas ka nga naman..

Ilang oras pa akong na trapped sa loob bago nila nabuksan ang elevator.

"S-sir Demeter, anong ginagawa nyo po sa loob?" tanong ng guard.

"Obvious ba, na trapped ako dito. Padaanin niyo nga ako," inis na sagot ko. Anong sa tingin nila nagha hide and seek ako sa loob.

Nagtatakbo ako patungong board room at nagbabakasakali na makakahabol pa ako sa meeting at presentation ko pero, pag pasok ko sa loob wala nang mga tao. Tanging si Daddy na lamang ang nasa loob. Nakatingin sa akin at ang sama ng pinukol niyang tingin ng makita ako.

Tumayo ito ng makita ako at isang suntok ang iginawad niya sa akin. Kasabay ang mga kataga na; "I'm so dissapointed with you. Hindi ka pa rin nagbabago, wala ka pa ring pagpapahalaga sa kumpanya na pinag hirapan ng pamilya natin. Get lost!" sigaw nito. At hindi man lang nagtanong kong anong dahilan ko kong bakit ako na late.

"Dad! I'm sorry. The elevator--- hindi ko na nasabi ang sasabihin ko dahil, pinatigil niya na ako.

"I don't wanna hear your explanation." sigaw nito, bago lumabas ng board room.

"Fine!" sigaw ko. Kailan ba ako naging tama sa paningin niyo.

Tumayo na ako at naglakad palabas ng board room. Dire-diretso akong lumabas ng company na walang lingon lingon. Hindi ko na pinansin kong sino-sino ang bumabati sa'akin. Wala akong pakialam sakanila. I want to leave this company right now. I'm sick and tired to impress my own Dad.

Nakita ko kaagad ang sasakyan ko, pumasok ako rito at binuksan ang engine ng makina sabay paharurot palayo sa FGC. This is the last time na papasok pa ako sa company na wala akong ipagmamalaki sa kan'ya. I want to prove to him that he was wrong, all a long. I can stand on my own." pangako ko sa sarili ko.

Nang makalayo na ako sa company doon na ako nagsisigaw sa sobrang sama ng loob ko.

Two hours ang tinagal ng byahe ko bago ako nakarating ng DBar. Medyo maaga pa naman pero, kailangang mawala ang badtrip ko ngayon. At dahil, kong hindi buong araw ako nitong badtrip. Binati ako nang ilang staff na naroon pero, katulad kanina wala ako sa mood na makipag ngitian sa'kanilang lahat. Gusto kong mapagkalasing para, makalimot sa lahat ng sinabi ni Dad. Pero, bakit hindi pa ba ako sanay kong walang araw na pinapamukha niya sa akin kong gaano siya ka disspointed sa akin. Kulang na nga lang itakwil niya na ako bilang anak niya.