ไก่เลิกขันไปหลายชั่วโมงแล้ว ขุนเขาทิศตะวันออกที่เคยอาบไล้ด้วยแสงสีส้มจางๆ มันก็เลือนหายไปหลายชั่วโมง ตอนนี้เหลือแค่เพียงพระอาทิตย์ที่ส่องแสงเจิดแจ่มขึ้น ผู้คนด้านนอกต่างหยิบจับเครื่องมือการเกษตรออกมาทำหน้าที่ พวกแม่ครัวก็เตรียมอาหารสำหรับมื้อเช้าของทุกคนจนเรียบร้อย คนส่วนหนึ่งก็กินข้าวจนอิ่มพีพร้อมลงมือกับงานตรงหน้าแล้ว ทว่าคนที่ต้องออกคำสั่งเหมือนเช่นทุกครากลับหายเงียบไป ไม่มีแม้แต่เงาให้เห็น ทำเอาผู้จัดการไร่วัยห้าสิบปีเศษต้องถีบจักรยานคู่ใจออกมาชะเง้อชะแง้มองบริเวณหน้ากระท่อม สีหน้าและแววตาของคนผู้นั้นเจือไปด้วยความเป็นกังวล เพราะตั้งแต่ทำงานร่วมกันมา เจ้านายของเขาไม่เคยเข้าไร่สายเลยแม้แต่ครั้งเดียว
เสียงตะโกนเรียกชื่อที่แว่วเข้ามารบกวนฝันหวานในยามเช้า ทำให้เจ้าของไร่ภูพนาต้องค่อยๆ เปิดปรือดวงตาหนักอึ้งขึ้นมอง ภาพแรกที่เขาเห็นคือกลุ่มผมสีดำหอมรื่นจมูก กับใบหน้าเรียวรูปไข่ที่บดเบียดเข้า
