Mina’dan
Bazen insan karşısındakinin söylediğine çekinir ve dile dökebileceğş kelimeleri tam açıklayamazdı. Bana da şu an öyle olmuştu. Onunla bütün mahrem anılarımı paylaştım ama sıra itirafa gelince utanıyordum. Bunun tıpta bir adı olmalıydı. Çakır yüzüme yüzüme bakarak benden bir cevap beklerken elimdeki simit birden denize düştü. Şoke olduğumu böyle de belli edebilirdim.
Çakır da gülüp beni kendine çekti. Denizin üzerindeki simidi, martılardan biri alıp havalandı. Çakır, alnıma öpücüklerini sıralarken “Mina, sana bu zamana kadar söylediklerimi yalan mı zannettin? Sana olan hoşlantım büyüyor ve itiraf etmem gerekirse bu hislerin büyüklüğü beni korkutuyor,”
Aslında bu yaptığı itirafların en büyüğüydü. Hoşuma gitmedi desem yalan olurdu. “Hayır, tabii ki ama birden anneni işin içine k
