Becoming His Woman (Tagalog)

Kabanta 3: Dirty Business

Kinabukasan ay maaga akong nagising naghanda na rin para sa unang araw ko sa trabaho. Siyempre, gusto kong magkaroon siya ng first impression sa pagiging maaga kong pumasok sa trabaho.

Pinarada ko na ang aking kotse sa basement at tsaka nagsimulang maglakad patungo sa entrance ng Dexigrous Empire building.

If you’re asking about my OOTD (Outfit of the Today), well, I am smart enough para iwasana ng stereotype ng mga tao sa mga dalagang sekretarya. Instead ng pagsusuot ng above the knee pencil skirt at plunging V-neck na blouse na kadalasang sinusuot ng mga kontrabidang kabit na secretary sa mga movies, ay mas pinili kong magsuot ng disente na hindi pa rin winawala ang aking class at elegance in terms of fashion sense.

Ang aking spaghetti strap na putting sanda ay pinatungan ko ng kulay peach na blazzer coat. Sa aking pang-ibaba naman ay nagsuot ako ng slacks pants na aabot sa aking mga paa na nakasuot naman ng putting stiletto. Tinali ko ang aking mahabang kulay itim na buhok sa aking likuran at hinayaang mag-flow siya ng malaya hanggang sa aking bewang. And to finish my look, I wore a nude themed makeup. Now, I’m all pretty and classy without appearing slutty at all.

Pinagbuksan ako ni Manong Guard ng pintuan kung kaya naman ay nginitian ko siya. Habang lumalakad ay hindi ko maiwasang marinig ang mga bulung-bulungan ng mga tao sa paligid.

“OMG! Is that the new secretary?”

“Hell yeah. Hindi ko nga alam kung bakit siya ang napili when in fact mas angat naman ang kagandahan ko sa kanya,” ani pa ng isang insekyora na nakapagpintig ng tengga ko. Mabilis ko siyang tiningnan upang patunayan kung totoo nga ang mga pinagsasabi niya.

Ugh! Napa-roll eyes na lang ako. Gosh! She’s not on my level at all.

“In fairness, maganda siya ah,” ani ng isa medyo may katandaang babae. Haist! Mabuti naman at naka-appreciate rin ng walang halong pagseselos at insecurities sa’kin.

Nagpatuloy na ako sa paglalakad at hindi na sila pinansin. Pumasok ako sa elevator at napangiti nang mapagtantong 7:29 AM pa lang ang oras whereas exactly 8 AM ang pasok sa opisina. Wow! Maaga ako ha.

Pagkabukas ng elevator ay naglakad na ako patungo sa parehong opisina kung saan ginanap ang interview. Iyon din daw ang Office of the CEO ayon sa information na finorward sa email address ko kagabi.

Hindi naman usual na mas maagang dumadating sa trabaho ang mga CEO kaya aminado akong wala pa si Calix-- oh scratch it! I mean, wala pa si Sir Dexigrous sa kanyang opisina. But for formality’s sake ay kumatok pa rin ako ng tatlong beses bago ko pihitin ang isa sa dalawang pintuan (double door) ng pisina.

Nagulat ako ng may tumambad na pigura ng lalaki sa aking harapan pagkabukas ko na ng pintuan. Awtomatiko akong napanganga. Gosh! Nandito na siya at nakaupo na sa harapan ng kanyang lamesa at abalang-abala sa pagtatrabaho. He’s such a workaholic man.

“G-Good morning, Sir,” utal kong pabati nang makalapit na ako sa harap ng lamesa niya.

“Oh! Drop the formality already. Just call me Mr. Dexigrous,” suhestiyon nito pagkatapos niyang humigop ng kape na sinang-ayunan ko na lang.

“Take a seat Ms. Fernatto. Mrs. Estrada will be briefing you about your task as my sceretary,” dagdag pa niya na sa wakas ay tinaas na rin ang kanyang ulo upang tignan ako. Para ba akong nabato ng ilang segundo sa titig niya. Those eyes… those baby blue eyes of him were so deep...sobrang lalim na animo’y aanurin ako kapag hindi pa ako nag-iwas ng tingin.

“O-Okay, Mr. Dexigrous,” sagot ko tsaka naupo na lang habang nakatingin sa sahig. ‘Umayos ka Herena, I mean Bliss… kung ayaw mong mabuking ng wala sa oras,’ paalala ng aking isipan.

Huminga ako ng malalim at tsaka matapang na tinaas ang aking ulo upang umaktong normal at professional, ngunit hindi rin naglaon ay tila ba nawala rin ako sa focus. Busy siya sa pagbabasa ng mga reports at documents at hindi ko mapigilan ang aking mga mata na tumingin sa kanyang mabalahibong dibdib na litaw na litaw sa aking harapan dahil sa nakabukas niyang mga butones. Napapalunok na lang ako sa matipuno niyang pangangatawan.

Tila naramdaman niya ang gingawa kong pagtitig kung kaya naman ay tinaas niya ang kanyang paningin upang tignan ang direksiyon ng aking mga mata. Ako naman ay mabilis pa sa laas kwatrong lumingon sa kabila upang iwasan siya.

I’m not guilty! Well I am pero hindi ako aamin siyempre.

Mabuti na lang at may kumatok sa pintuan para pawiin ang atensiyon mula sa akin.

“Come in!” rinig kong sigaw ni Calix sa kung sino mang kumatok sa labas.

Pagkuwa’y pumasok ang isang babae na kung susumahin ko ang edad ay nasa mga late forty’s na o early fifty’s.

“Meet Mrs. Estrada, Miss Fernatto,” pagpapakilala ng CEO sa bagong dating. “She holds the longest years of service herein the company so she will do well in touring you around as well as instructing you your tasks,” mahabang paliwanag nito.

Ngumiti naman si Mrs. Estrada sa akin at tska nagglahad ng palad. “Nice to meet you, Miss Fernatto,” anito na bukal sa loob ko namang tinanggap.

“The pleasure is mine, Mrs. Estrada. By the way you can just call me He-” napahinto ako ng kamuntikan ko ng sabihin ang tunay kong pangalan. “...call me Bliss,” mabilis kong bawi.

“Then, I should leave you two now. I have an important meeting to attend,” huling sabi ni Mr. Dexigrous bago niya mabilisang ayusin ang polo shirt niya at suotin ang business coat niya na nakapatong lamang sa likuran ng kanyang swivel chair.

Hindi rin nagtagal ay umalis na rin kami ni Mrs. Estrada sa loob ng opisina ng CEO upang magsimula na sa pag-tour sa akin sa bawat sulok at departamento dito sa Dexigrous Building. Habang naglalakad rin ay binibigyan na niya ako ng briefing o paunang lectures sa mga functions ng bawat departamento.

Mga bandang ala una na ng hapon nang mapagpasiyahan naming kumain muna ngpanghalian at para na rin makapagpahinga. Mabait naman si Mrs. Estrada at napaka-accomodating niya sa mga katanungan ko. I wanted to offer the best secretary service to Calix kaya naman kailangan kong pag-aralan ng mabuti ang patungkol sa kumpanya at mga tauhan niya.

Pagkatapos ay pinagpatuloy na namin ang pag-iikot habang tinuturo niya sa akin ang mga trabahong gagampanan ko bilang sekretarya. Mga bandang alas tres ng matapos na kami at pinahintulutan na niya akong magbalik sa opisina ng CEO.

Tok! Tok! Tok! Kagaya kaninang umaga ay kumatok muna ako ng tatalong beses bago buksan ang pintuan. At halos mapatakip ako ng aking tenga nang makarinig ako ng mga malalaswang ungol.

“Ugh! Come on! Faster please!”

“Ahh! F*ck baby you’re so tight.”

Tumingin ako sa sahig para iwasang makita ng actual ang pinangagawa nila. Halong sama ng loob at disappointment ang bumaha sa aking kalamnan. I never imagined na ganito ang kahihinatnan ng lalaking minahal ko noon at talaga dinadala pa niya sa kanyang opisina ang kalaswaan niya. Ramdam ko ang pagnginig ng aking mga tuhod.

“Ms. Fernatto,” narinig ko ang pagatawag niya ng aking pangalan. Huminga ako ng malalim upang ihanda ang aking sarili na masaktan pa lalo. Dahan-dahan ay inangat ko na rin ang aking paningin.

And I was relieved on my realization…

It wasn’t Calix. Hindi ang lalaking minahal ko noon ang nakikipagbabuyan kundi ang nakatatandang kapatid nito na si Devon.

“My brother wants to dismiss you early today at ako ang inatasan niyang magsabi sa’yo. But you see, I’m too lazy to get your contact number on your resume that’s why I waited you here instead. Di’ba baby?” tiningnan niya ang hubo’t hubad na babaeng nakapatong sa slap niya pagkatapos niyang mag-explain.

Labag man sa aking kalooban na iwan silang dalawa na magbabuyan sa mismong opisina ni Calix ay wala akong magawa. “Okay,” tanging sagot ko sabay ikot ng aking mga stiletto para umalis na. Devon Drake Dexigrous is sure tainting my man’s office with his DIRTY BUSINESS.