Chapter 43
4931 Words
CHAPTER 43
LIGAYA'S POV
"M-Makisig," mahinang tawag ko na lang. Hindi ko mawari kong bakit yumakap na lang ang matinding takot at kilabot na makita ko siya.
Makisig?
Anong ginagawa niya dito?
"A-Anong ginagawa mo dito?" mahinang tanong ko na lamang na tumingin ako sa kaliwa't-kanan ko para tignan kong nandiyan na ba si Dakila, na pinag hinaan naman ako nang husto na mapag alaman kong wala pa rin siya.
Nakita ko naman ang pag sunod ng mata sa akin ni Makisig at hindi ako naging komportable sa paraan na mata kong paano niya ako titigan ngayon.
Ang kanyang mata'y tila may gustong ipahiwatig.
Matang umaapoy sa pag nanasa.
At matang kay lagkit at, hinuhubaran ako sa paraan na pag titig niya sa akin na kilabutan pa ako lalo.
Napa lunok na lang ako ng sarili kong laway, at pinang lumuhan ako nang husto na bumalik sa ala-ala ko ang mga sinabi sa akin ni Marikit kanina.
Mga sinabi na mag bigay takot at pangamba sa akin lalo't nakita niyang sinusundan ako nang palihim ni Makisig.
Iniisip ko pa lang ang bagay na iyon, kinikilabutan na ako nang husto at aaminin kong natakot ako para sa sarili ko, lalo't iba ang paraan ng kilos at inaakto niya ngayon.
"Wala naman Ligaya," preskong pag kakasabi nito. "Mukhang mag-isa ka lang ata ngayon Ligaya at wala kang kasama," pasilip-silip pa si Makisig sa loob ng aming balay at para bang may tinitignan siya doon.
"H-Hindi, kasama ko si Dakila sa loob," pag sisinunggaling ko na lang sakanya dahil kahit ako mismo iba na ang kutob ko. Hindi ko na rin matiis ang paraan ng titig niya sa akin na para bang may binabalak siyang, hindi ko mawari. "S-Sige na at papasok na ako sa loob Makisig, at hinahanap na ako ni Dakila at kakain na kami ng aming hapunan." pag dadahilan ko na lamang dahil kahit ako mismo, natatakot na sa kanyang presinsiya.
Hinawakan ko na ang pintuan at akmang sasaraduhan iyon, subalit nagulat na lang ako na hinarang ni Makisig ang paa niya sa pintuan na kumalabog na lang ng mabilis ang dibdib ko.
Sunod-sunod na lang akong napa lunok ng laway na umiba ang timpla ng mukha ni Makisig, na mas lalo siyang nakaka takot ngayon.
"Makisig," mahinang tinig ko na lang at hindi ko pinahalata ang namumuong takot sa dibdib ko.
"Sandali lang Ligaya," awat na lamang nito na nilapit pa niya ang sarili niya sa pintuan, na kina bigat naman ng pag hingga ko. "Hindi mo ba ako papasukin man lang? Akala ko ba mag kaibigan na tayong dalawa, hindi mo man lang ba ako aayain na saluhan kayo sa inyong hapunan?"
"Ahh e-eh," nauutal kong tinig na kahit ako mismo hindi ko na alam ang sasabihin ko, lalo't kahit ako ayaw ko na siyang makita pa. Tinignan ko na lamang si Makisig at nakikita ko sa kanyang sarili na ayaw niya pang umalis. Ang kanyang mga mata naman animo'y may nag lalaro na plano sana alam ko sa sarili kong, hindi ko magugustuhan. "Sa susunod na lang siguro Makisig, siya at papanhik na ako sa loo-----" hindi ko na natapos ang anumang sasabihin ko na nagulat na lang ako na pabalang na lang tinulak ni Makisig ang pintuan nang kay lakas kaya't lumuwag na lang ang pag kakabukas ng pintuan.
Kulang na lang mapa talon ako sa malakas na tunog ng pintuan na mamuhay pa lalo ang takot para sa sarili ko.
Narinig ko rin ang mabibigat na yabag ng paa niya, papasok ng balay namin na mag panuot ng kilabot at takot sa aking kalamnan kaya't wala sa sariling napa atras na lang ako nang paa ko.
Bigla akong natakot sa kanyang presinsiya kaya't ginawa ko na lang ang umatras nang umatras palayo sakanya.
"Ano ba, Makisig! Ano bang ginagawa mo?" matapang ko na lang na asik at patuloy pa rin siyang lumalapit. "Umalis kana, makisig. Ano ba!" pag tataboy ko sakanya na imbes na sumunod pinakita niya na lang ang makapanindig balahibo niyang ngisi sa labi.
"Ligaya, Ligaya," iniling na lang niya ang kanyang ulo na tila ba'y nakikipag laro lamang. Ginala na lang ni Makisig ang mata niya sa loob ng aming balay na para bang may hinanap, na mag pakabog pa lalo ng aking puso. "Akala ko, nandito si Dakila. Mukhang wala naman siya dito."
Ayaw kong malaman niyang nag-iisa lang ako dito sa balay, at walang kasama dahil hindi ko alam ang tumatakbo sa kanyang isipan.
Hindi ko rin alam ang kanyang binabalak.
"N-Nandito siya kaya't umalis kana lang Makisig kong ayaw mong magalit muli si Dakila sa'yo." Giit ko na lang na matapang na tinig na kahit sa loob ko naman kinakain na ako ng takot para sa sarili ko.
Pinag lalaruan ko na lamang ang aking kamay para sa ganun pakalmahin ang sarili ko sa takot, pero sa bawat segundong lumilipas nararagdagan lamang ang pangamba sa aking puso na hanggang ngayon wala pa rin si Dakila.
Malilikot na ang aking mata at aligaga na sa takot, na hindi na mapakali na patuloy pa rin na umaatras. Bumibigat na rin ang aking pag hingga at pabaling-baling na tumitingin sa bintana para alamin kong nariyan na ba siya subalit wala akong Dakila na nakita.
Akala ko, maaga ka ngayon uuwi?
Asan kana mahal?
Kailangan kita ngayon.
Natatakot na ako.
"Kong narito siya, asan siya ngayon?" Anito na lamang na hindi na ako naka sagot pa. Nabalot ng katahimikan sa panig naming dalawa ni Makisig ng sandaling iyon at ako'y mabahala nang husto na sumilay na lang ang nakaka takot na ngisi sa labi niya na makompirma na tama nga ang kanyang hinala. "Tama nga ako, wala nga dito si Dakila. Bakit kailangan mo pang mag sinunggaling sa akin, Ligaya?"
"Eh ano naman ngayon?" Giit ko na lang na sagot. "Umalis kana, Makisig."
Bumakas na ang matinding takot para sa sarili ko, na lumingon ako sa kaliwat-kanan para humanap ng tyempo na maka alis subalit pinang-hinaan lalo ako nang husto na makita na wala na akong takas pa sakanya.
Namutla na lang ako na sumampa na lang ang likod ko lamesa na hudya't wala na akong mapupuntahan pa.
Nanginig naman ang buong kalamnan ko na kina-baling ang naka lapag na pag kain doon sa lamesa, at lalo pa akong pinag hinaan nang husto ang pag tigil ng yabag ng paa ni Makisig sa tapat ko.
"Bakit ayaw mong lumapit sa akin Ligaya? Natatakot ka ba sa akin?"
"Hindi, at bakit naman ako matatakot sa'yo?" Matapang kong salita. "Umalis kana Makisig, ang sabi ko umalis kan——" napa singhap na lang ako na marahas na hinablot ni Makisig ang braso ko at hinila palapit sakanya.
Bumilis na lang ang kalabog ng aking dibdib, na tumama ang sarili ko sakanyang katawan at matapang naman akong nakipag-titigan. "Ahh, aray!" Daing ko na lang sa sakit na puno ng gigil at higpit ang pag kakahawak niya sa braso ko na konti na lang babaliin niya iyon sa diin ng pag kakahawak.
Hindi na maipinta ang mukha ko sa sakit, at ang mata ko naman nabahiran ng luha lalo't sumalubong na lang sa akin ang nakaka takot na mukha ni Makisig.
Ibang-iba na siya ngayon.
Bakit?
Ano ba ang kailangan niya sa akin?
"Ano ba, bitaw Makisig." Kahit takot na takot na ako, pilit pa rin ako nag pupumiglas na maka wala sa kanyang pag kakahawak. Gamitan ko man ng lakas at pwersa kong maka wala subalit, wala pa ring binatbat ang lakas ko kumpara sakanya. "Ano ba! Bitawan mo ako!" Sigaw ko na lamang na mas lalo akong naging determinado na maka alis sakanya subalit hindi niya pa rin ako binibitawan.
Ang takot na lumukob sa aking dibdib kanina ngayon nabahiran ng inis at galit lamang sa kanyang inaakto.
Ano ba ang gusto niya?
"Sandali, lang Ligaya." Preskong tinig na lang ni Makisig na hindi pa rin ako tumigil na nag pupumiglas.
"Tangina talaga, Makisig. Hindi ka bibitaw? Oh baka gusto mong matamaan sa aki—-Ahh!" Mahina na lamang akong napa ungol sa sakit bumaba na lang ang balikat ko sa kirot, na diniinan pa ni Makisig ang pag kakahawak sa braso ko, na ngayo'y mamilipit na ako sa sakit.
Maluha-luha na ang mata ko at pinag halong galit kong paano ko siya tignan ngayon.
Tumingin na lang ako sa aking braso na alam ko sa sarili kong mag-iiwan iyon ng marka pag katapos.
"Hindi ka pa rin talaga, nag babago Ligaya. Lalo lamang akong nasasabik sa'yo kong paano mo ako titigan ng ganiyan katalim." Hinatak ko na lang ang sarili ko nang malakas palayo sakanya subalit, napa singhap na lang ako muli na hinatak ako ni Makisig na buong pwersa kaya't tumama na naman ang katawan ko sakanya.
"Ano ba!" Asik ko. "Ano ba ang kailangan mo, Makisig? Huh? Ano!?"
"Ikaw, Ligaya." Kinilabutan ako nang husto sa pahiwatig nitong tinig at mariin na lang akong napa lunok ng laway na malagkit niya akong tinignan mula ulo hanggang paa, na sinusukat at hinuhubaran niya ako. "Ikaw lang ang gusto ko, Ligaya. Wala nang iba." Britonong tinig na lang nito at pinag nanasaan niya titigan ang katawan ko, na mamuhay pa lalo ang kilabot sa akin.
"Nahihibang kana Makisig! Bitawan mo na ako, sabi ano ba! May asawa na ako kaya't tantanan mo na ako!"
"Iyan nga ang gusto ko," lalo pang nag kadikit ang katawan namin sa isa't-isa.
"Umalis kana, habang maayos pa akong nakikiusap sa'yo, Makisig!" Asik ko na lang na nakikipag sukatan ako ng matalim na titig sakanya at ganun rin siya sa akin. "Binibigyan kita ng pag kakataon na umalis na Makisig, kapag malaman lang talaga ni Dakila itong pinag gagawa mo sa akin, mag tago kana! Tiyak kong babalikan ka niya!"
Imbes masindak at matakot sa aking mga sinabi, pinakita na lang ni Makisig ang mapag larong ngisi sa labi nito at nilapit niya pa ang mukha niya sa akin, na animo'y nakikipag laro lamang.
"Nakaka takot naman kong ganun, Ligaya.. Natakot ako bigla kay Dakila." Pag iinis pa nito lalo na pinakita niya ang ngiting aso niyang mga ngiti na magimbal pa lalo ako. "Paano ba iyan? Wala si Dakila dito kaya't walang tutulong sa'yo. Malaya kong gagawin ang lahat ng gusto ko sa'yo Ligaya at higit sa lahat maso-solo rin kita." Tila ba nababaliw na tinig na kumalabog pa lalo nang mabilis ang aking puso sa katagang binigkas niya.
"Ano bang pinag sasabi mo? Nahihibang kana ba?" Nagulantang kong tinig at mas naging porsigedo akong maka takas sakanya. Hinatak ko ang sarili ko palayo sakanya subalit bawat pag hatak ko, iyon rin ang pag hila sa akin ni Makisig na maramdaman ko na lang ang kirot na buong higpit pa rin ito naka hawak sa akin na mapa ungol na lang ako ng mahina.
"Tangina talaga!" Matinis na mura na lang nito na naiinis na rin na hindi pa rin ako tumitigil.
"Hayop ka talaga, Makisig! Hindi mo ako bibitawan?Ang sabi ko, bitaw! Tangina talaga!" Hindi na ako nakapag pigil pa ng aking emosyon, na tinaas ko na lang ang kaliwa kong kamay at binigyan siya nang malakas at malutong na sampal sa pisngi.
Nanginig na ang kalamnan ko sa galit, at pag titimpi na tinignan ngayon si Makisig.
Napaka hayop niya!
Akala ko, nag bago na siya!
Pakitang tao lahat ng ito?
Mapapatay talaga kita!
Katahimikan ang bumalot sa aming dalawa ni Makisig at wala siyang kibo sa aking harapan na animo'y dinarama niya ang malakas kong pag kakasampal sakanya.
Sa bawat segundong lumipas, nabahiran ng pangamba ang aking dibdib na wala akong salitang nakuha kay Makisig. Tumagis na lang ang kanyang panga at dahan-dahan na tumingin sa akin at sa puntong ito napaka dilim na nang kanyang aura na, na alam ko sa sarili kong nasagad ko na siya.
"Tangina, talaga!" Malakas niya na lang na mura at hindi ako naging handa sa susunod niyang gagawin na sinampal niya na lang ako nang ubod ng kay lakas na mapa-ungol sa lakas nang impact.
"Ahh." Sigaw ko na lang na bigla akong nahilo sa lakas nang pwersa ng kanyang pag kakasampal. Nanikip na lang ang dibdib ko sa kirot na hindi na ako maka hingga ng maayos lalo't nanunuot sa aking balat ang sakit pero lahat ng iyon tiniis ko. Bumitaw si Makisig sa pag kakahawak sa braso ko at napa ungol na lang ako muli na marahas niyang hinablot ang buhok ko na mangiyak-ngiyak na ako sa sakit na hinatak niya iyon palapit sakanya.
"Ahh, a-aray Makisig." Daing ko na lang na hindi na maipinta ang mukha ko.
"Tangina talaga, lalo mo akong sinasagad Ligaya!" Marahas niyang hinatak ang buhok ko nang kay lakas at nilapit sa mukha niya, na mapa ungol na lang ako na pakiramdam ko may natanggal na buhok sa anit ko sa higpit na pag kakahawak niya doon. "Matagal na akong nag titimpi sa'yo Ligaya, matagal na akong nag pipigil!"
"M-Makisig." Basag ko na lamang na tawag sa pangalan niyang naiiyak na. Humawak na lang ako sa kamay niyang naka hawak sa buhok ko, at pilit na inaalis iyon sa abot ng aking makakaya subalit sobrang gigil ang pag kakahawak niya doon na ayaw niyang bumitaw. Nabahiran naman ng luha ang mata kong nag makaka-awa na sakanya. "Aray! Nasasaktan ako, Makisig. Tama na, nasasaktan na ako." Pag pupumiglas ko na lang na pakiusap sakanya at baka sa pag kakataon na ito pakinggan niya ako.
Baka sa pag kakataon na ito, tigilan niya na ito.
Natatakot na rin ako para sa sarili ko, sa maari niyang gawin sa akin at gusto kong tumigil na siya.
"N-Nasasaktan na ako, Makisig pakiusap." Garalgal ko na lamang na tinig at mangiyak-ngiyak na tumitig sakanyang mga mata. Halos palambutan at pang hinaan na ako nang husto ba wala man lang akong nakita sa mata niyang awa kundi determinasyon na gawin ang gusto niya. "M-Makisig, pakiusap. Tigilan mo na ito." Pakiramdam ko may naka bara sa aking lalamunan na napaka hirap ibigkas ang salita na iyon, na imbes makinig pinakita niya na lang ang mala-demonyong ngisi sa labi.
Tumindi pa ang pag nanasa sa kanyang mga mata na malagkit niya ako tinignan mula mukha hanggang tumigil ang mata niya sa aking dibdib.
"Tangina talaga, ang ganda-ganda mo talaga Ligaya." Tinaas ni Makisig ang isa niyang kamay at akmang hahawakan ako sa aking pisngi, na bago pa lumapat ang kanyang kamay doon napa pikit na lang akong umiwas sakanya.
Uminit na ang sulok ng aking mata at lalo pa akong napa-iyak na maramdaman ang mainit na palad ni Makisig na hinawakan ang pisngi ko, hinahaplos na animo'y isang maharlika na kanyang iniinggatan. Sumikip na lang ang dibdib ko, na patuloy siya sa kanyang ginagawa na hinahaplos iyon na sa loob-loob ko naman diring-diri naman ako nang husto na dumadaplis sa laman ko ang kanyang kamay.
Huwag,
Tama na.
Ayaw ko na.
"M-Makisig, tama na." Mahinang pakiusap ko na lamang na nilapit niya pa ang sarili niya sa akin at hindi na doon matapos-tapos ang kanyang pag haplos lamang sa balat ko, na mag pasikip naman ng puso ko sa kanyang ginagawa. "Pakiusap, tama na." Wika ko na lang na nag pupumiglas na maka wala sa kanyang pag kakahawak subalit naging porsigedo siyang gawin niya ang gusto niya, na haplusin ako.
"Ang puti-puti mo talaga at ang kinis pa ng katawan mo Ligaya." Anito na tila ba'y hagok na hayop na gustong maka tikim ng laman na salaysay niyang tumatawa pa. "Napaka ganda rin ng iyong katawan, ilang taon ko nang pinag nanasaan at pinag papantasyahan ang maganda mong katawan Ligaya. Gusto kong matikman ka. Gusto kong angkinin ka nang paulit-ulit sa kama habang pinapaligaya kita." Anito na pinadaosdos niya ang malilikot niyang kamay sa aking pisngi pababa nang aking panga na bumigat na lang ang aking pag hingga.
"Ahh, Huwag ano ba!" Sigaw ko na lamang na hindi pa rin siya tumigil na nag pupumiglas, na lumalandas ang mainit niyang palad sa katawan ko. "T-Tama na, Makisig. Tama na. Ahh." Impit na sigaw ko na hindi ko na mapigilan ang sarili ko na mag pakawala ng luha na kanina ko pa pinipigilan.
"Hahah." Tila ba'y nababaliw na tawa na lang ni Makisig na nasisiyahan pa siya nang husto na makita akong umiiyak at nag mamakaawa. "Ganiyan nga, sumigaw ka lang Ligaya. Lalo lamang akong nasasabik at pinang iinitan sa'yo na nag mamakaawa at umiiyak ka sa harapan ko. Lalo lamang umaapoy ang kagustuhan kong makuha ha!"
"M-Makisig, tigilan mo na ito—-Ahh." Ungol ko na lang na marahas na hinawakan ni Makisig ang buhok ko na mapa anggat konti ang ulo ko, na mag tagpo ang mga mata namin. Umagos na lang ang butil ng luha sa mata kong walang katapusan pa rin na nag pupumiglas. "M-Makisig, tama na ito."
"Sayang talaga at si Dakila ang naka una sa'yo Ligaya pero ayos lang dahil sa akin pa rin ang bagsak mo." Nangilabot ako nang husto na maramdaman ko ang mainit niyang hiningga sa akin. "Hindi na ako makakapayag na ilayo ka sa akin ni Dakila, hinding-hindi na ako makakapayag no'n.. Akin ka lang Ligaya akin ka lang. Kong kinakailangan na markahan kita para maging akin ka, gagawin ko iyon basta hindi ka maagaw sa akin muli ni Dakila." Pinakita na lang ni Makisig ang mala-demonyong ngisi sa kanyang labi na magimbal pa ako nang husto.
Hindi.
Huwag,
Ayaw ko.
Huwag mong gawin sa akin ito, pakiusap.
"H-Huwag, H-huwa——-ahhh!" Malakas na lang akong napa sigaw na sungaban ako nang marahas na halik sa labi ni Makisig. "Hmmp."
Ramdam ko na ang mainit niyang dila at bibig na nag lalasap sa aking labi at tinikom naman ang bibig ko para hindi siya mag tagumpay sa kanyang binabalak.
Ayaw kong makuha niya ang gusto niya.
Malakas na sinampa na lang ako ni Makisig sa lamesa at patuloy pa rin akong hinahalikan. Ang isang kamay ni Makisig, humawak sa kabila kong kamay samantala naman ang kamay niyang isa naka hawak ng mariin sa aking buhok na diniin niya pa ang sarili niya sa akin na masiguro lamang na hindi ako maka wala.
"Hmm, ang sarap!" Ungol na lamang ni Makisig na mariin na lang ako napa pikit ng mata ko na kinagat-kagat ang ibaba kong labi na mapa-iyak na lang talaga ako nang husto. Naramdaman ko na lang ang mainit at malilikot niyang kamay na pinag sasawaan na hinahaplos ang maseselan kong katawan na mapa igtad na lang ako sa pag pupumiglas lamang.
Gamit ang isa kong kamay, tinutulak ko siya palayo at pinag papalo ang kanyang malapad na dibdib, para tumigil na siya subalit sa bawat segundong nag daan walang binatbat lahat ng pwersa at lakas ko.
Tama na.
Ayaw ko na.
Parang gripo lamang na umaagos ang luha sa mga mata ko na wala pa rin tigil sa kakaiyak.
"Dapat, matagal ko na itong ginawa, tangina! Dapat hindi ko na hinayaan na mauna pa sa akin si Dakila hmmp." Matinis na mura na lang nito na nag lalasap ang mainit niyang laway sa balat ko, na wala pa ring sawa na hinahalikan ako na mandiri naman ako sa katawan, na tumatama ang bawat mainit niyang halik. "Ang sarap at lambot ng iyong labi Ligaya. Ugh." Ungol na lang nitong naramdaman ko ang mainit niyang dila na nilalasap ang labi ko na mapa hagolhol pa lalo ako sa pag iyak.
"Hmmp." Ungol ko na lamang na nag pupumiglas na umiiwas sa kanyang mainit na halik at haplos, na wara pa rin siyang tigil.
"Buksan mo ang labi mo, Ligaya."
Iniling ko lalo ang aking ulo na pahiwatig na ayaw ko sa kanyang gusto at lalo ko pang tinikom ang aking bibig para sa ganun, tumigil na siya.
Para tigilan niya na ako.
"Tangina, ang sabi ko, buksan mo ang labi mo Ligaya." Sindak nito at may pag tataas na tinig na lalo pa akong napa hagolhol. Kina-layo ng konti ang mukha ni Makisig sa akin at ang mata'y niya nabahiran ng iritable na hindi makuha ang gusto niya. "Tangina, ayaw mong buksan? Gusto mo talagang nasasaktan, huh! Sige lang, mag matigasan ka sa akin, Ligaya." Hinalikan niya ako muli at sa puntong ito mas marahas at puno ng pangangailangan.
Pinag papalo ko na lang nang malakas si Makisig sa dibdib, at na mapa ungol na lang ako na buong lakas niyang kinagat ang ibaba kong labi.
"Ahh." Malakas ko na lang na ungol na naibuka ko ang aking labi sa kirot na pag kakagat niya doon, at doon naka hanap ng pag kakataon si Makisig na sungaban ako ng mainit na halik sa labi at ipasok ang mainit niyang dila sa bibig ko. "Hmmp." Sumikip na lang ang pag hingga ko, na nalasap ko ang sarili kong dugo na iniwan ni Makisig sa pag kakagat niya sa labi ko.
"Hmm, sarap mo!" Hinaing na lang na wika ni Makisig na hinihigop at nag sawa ang kanyang mainit na dila sa loob ko na para bang may hinahanap doon, na naging intense ang pag papalo ko sa kanyang dibdib.
"Hmmp!" Nag sawa niyang nilalasap ang aking labi sa paraan ng marahas niyang pag halik, na mariin na lang akong napa pikit ng aking mata na tinutulak siya sa abot ng aking makakaya.
Nag mag sawa na siya sa aking bibig, bumaba na lang ang mainit niyang halik sa aking pisngi, pababa sa aking panga hanggang napunta sa leeg ko. "Ahh! Huwag, tama na! Tama na." Impit na sigaw ko na lamang na manlabo na ang mata ko sa walang humpay na kakaiyak lamang.
"Hmm, ang bango-bango mo talaga. Ang sarap." Parang nababaliw na tinig na lang ni Makisig na nilabas niya ang mainit niyang dila at dinilaan ang aking leeg, na mapa sigaw na lang ako sa kanyang ginagawa.
"T-Tama na, tama na p-pakiusap." Kumirot na lang ang aking puso na parang wala lamang sakanya ang pakiusap at pag iyak ko.
Napa hawak na lang ang aking kamay sa lamesa, na wala pa rin siyang tigil sa pag sasamantala sa akin, kumikilos na lang ang kamay kong kinakapa na humahanap ng pwedeng ipang lalaban sakanya.
Bumigat na ang pag hingga ko, at nauubusan na rin ako ng lakas sa aking sarili na makakatakas sa kanyang pag kakahawak subalit nilalakasan ko na lang ang loob ko.
"Ughh, hindi na ako makapag hintay, na maangkin kita, Ligaya." Inamoy-amoy ni Makisig ang aking leeg at ang mainit nitong hiningga dumadapo sa balat ko. "Hahaha! Gusto na kitang matikman!" Napa sigaw na lang ako na pinunit niya nang walang kahirap-hirap ang suot ko na damit.
"Ahh! Huwag!" Tili ko na lamang na impit na iyak na maririnig ko na lang ang pag sira niya doon na mapa-lahaw na lang ako sa pag iyak. "Ahhh! Tama na!"
"Hahaha!" Nakaka kilabot ang paraan na pag tawa ni Makisig, sarap na sarap siya sa kanyang ginagawa. Pinag pupunit niya ang suot ko na tumambad na lang sakanya ang makinis kong kutis at pang ilalim kong kasuotan na bra.
Lumawak na lang ang nakaka kilabot na ngisi sa labi ni Makisig at umaapoy ang pag nanasa sa mata na tumambad ang kagandahan na katawan ko sakanya. Kumislap ang mga mata niya at tila hagok na hindi na makapag hintay pang tikman ako.
"Ang ganda talaga." Tila ba'y nababaliw na tinig ni Makisig na malagkit na tumitig sa aking bra, na hinuhubaran niya na ako sa malagkit na titig nito. "Gusto kong malaman kong malambot nga ang iyong dibdib, Ligaya." Tinaas na ni Makisig ang kanyang kamay para hawakan ang dibdib ko na iniling ko na lang ang ulo ko, pahiwatig na ayaw ko.
"H-Huwag, huwag mo akong hahawakan!" Malakas ko na lang na tili at bumilis na ang pag kapa ko sa lamesa.
May nahawakan akong matigas na bagay na mag bigay pag asa sa dibdib ko at bago niya matuloy ang kanyang binabalak, buong higpit ko na lang hinawakana ang mangkok at bago lumapat ang palad ni Makisig sa dibdib ko sinaboy ko na lang sa mukha niya ang laman ng sabaw na mainit.
"Ahh." Umalingawngaw na lang ang sigaw ni Makisig, na lumapnos sa mukha na namimilipit na siya sa sakit. "Ahh, tangina!" Lumabas na ang ugat sa kanyang leeg, na hindi na maipinta ang mukha na lumuwag naman ang pag kakahawak niya sa pulsuhan ko kaya't doon ako nag karoon ng pag kakataon na maka wala sa kanyang pag kakahawak..
Hawak ni Makisig ang mukha ng mag kabila niyang kamay na dumadaing pa rin ito sa sakit.
Wala na akong pinalampas pang pag kakataon na tumakbo na lang paalis, at walang katapusan pa rin ang nakaka hindik na sigaw ni Makisig na maririnig ko sa loob ng balay namin. "Tangina, Ligaya!" Dumaongdong na lang ang nakaka kilabot niyang sigaw, tumakbo na lang ako nang napaka bilis.
Hindi ko alam kong saan ako idadala ng aking mga paa pero ang gusto ko lang, maka alis sa lugar na ito. Impit na lang akong umiyak ng tahimik na hindi ko na nilingon pa si Makisig ang tumatak na lang sa isipan ko ang maka alis dito.
Hindi ko na inalintana ang magulo kong buhok at pinag halong pawis at luha sa mukha ko basta ang gusto ko maka takas sa demonyo na gustong mag samantala sa akin.
"D-Dakila, Dakila." Impit ko na lang na pag hagolhol na tinatawag ang pangalan ni Dakila at binilisan ko pa lalo ang pag takbo ko.
Mag bigay pag asa sa akin na makita na lang ang pintuan at bago pa ako tuluyan maka labas, ganun na kang ang gimbal sa aking dibdib na may marahas na humablot sa aking buhok na mapa sigaw na lang ako sa sakit. "Ahh," hiyaw ko na lang na impit na ungol at umagos na lang ang luha sa mata ko na bumungad sa akin ang umaapoy na mga mata ni Makisig.
Hindi.
Hindi puwede.
Mariin na lang akong napa lunok ng laway at may sindak sa aking puso na makita siyang naka hawak sa buhok ko ng mariin na napa pikit naman ako sa kirot lamang. "M-Makisig." Wala sa sarili kong tinig na dumaloy na lang daplis na luha sa mata ko na mas lalo pa siyang nakaka takot ngayon.
"Tangina, hindi ka makakatakas sa akin Ligaya." Buong gigil niyang hinablot ang buhok ko na mapa ungol na lang ako ng mahina na mag kalapit ang mukha namin. "Gusto mo talagang nasasaktan huh? Pwes! Ipapatikim ko sa'yo Ligaya kong paano ako magalit!" Nanikip na lang ang dibdib ko sa kilabot lamang sa digdib ko.
Hindi ako naging handa sa susunod na gagawin ni Makisig, na binalibag niya na lang na parang papel ang katawan. Napa sigaw na lang ako sa sakit na tumama na lang nang malakas ang balakang ko sa kanto ng upuan na mamilipit na lang ako sa sakit.
"Ahh," daing ko na lang sa sakit na na tumatagos na sa laman ko ang kirot na hindi ko maipaliwang kong saan nanggaling ang sakit. Nanghihinang bumagsak at napa-higa na lang ako sa malamig na sahig sa lakas nang impact na napa hawak na lang ako sa aking balakang na tinitiis pa rin ang pag kakatama no'n.
Tinukod ko na lang ang kamay ko sa sahig at gamit ang huling lakas pilit kong bumangon sa pag kakahiga. Bugbog sarado na ang aking katawan at hirap na hirap na akong kumilos na dumaplis na lang sa mata ko ang bakas ng luha lamang.
Pinanindigan ako ng balahibo sa katawan na dahan-dahan na hinakbang ni Makisig ang paa niya palapit sa akin, na mamuhay naman ang matinding kilabot para sa sarili ko. Napa-kurap na lang ako ng aking mata na napaka dilim ng mustra ng kanyang mukha st pangisi-ngisi lamang.
Palapit siya nang palapit sa akin, kaya't inatras ko naman ang sarili ko palayo na takot na takot sakanya.
"M-Makisig, tama na ito." Impit na pakiusap ko na lamang na nakaka kilabot ang tunog ng yabag ng kanyang paa na mag pahina pa sa akin.
Tumigil ang yabag ng paa ni Makisig sa harapan ko at nilapit niya ang mukha niya sa akin, na mariin na lang akong napa lunok ng laway.
"Sige lang, umiyak ka lang Ligaya. Walang tutulong sa'yo, hindi na darating si Dakila," lumawak na lang ang ngisi sa kanyang labi na mapa iyak naman ako ng tahimik. "Huwag kanang manlaban pa dahil lalo mo lang pinapahirapan ang sarili mo. Akin kana, Ligaya. Akin kana," Paulit-ulit na tinig na parang natatakasan na ng bait at tinaas niya na ang kamay niya para hawakan ako, na umagos na lang ang daplis ng luha sa mata ko.
Palapit na nang palapit ang kamay niya sa akin at bago pa lumapat ang kamay ni Makisig na may kamay nang pumigil sakanya.
"Tangina!" matinis na lang na mura ni Makisig na nagulat at inis na may kamay na pumigil sakanya. Umiba ang timpla ng mukha niya at tiim-baga lamang na nilingon kong kaninong kamay iyon.
Bumilis na lang ang kalabog ng aking dibdib at tuluyan na lang akong nanghina sa mga nangyari na kina-sunod ko na lang na tinignan kong sino iyon.
Maluha-luha na ang aking mata at kulang na lang mapa buwal ako ng iyak na makita ko siya.
Pakiramdam ko napanatag ang aking dibdib, may tutulong na sa akin.
Alam kong ligtas na ako.
Tinignan ko na lang ang lalaking bagong dating, kay dilim ng kanyang aura na naka-takot kong paano tignan si Makisig, para siyang mabangis na nilalang na kahit ikaw mismo matatakot kang kalabanin.
"D-Dakila." garalgal ko na lamang na tinig at umagos na lang ang bakas na luha sa aking mga mata na tumingin sa nag babaga niyang mga mata sa galit.
- Writer
