ทางกุ๊กไก่และมีนาต้องพบกับความผิดหวังเมื่อทั้งสองเดินทางมาถึงตลาดแต่กลับไม่พบวี่แววของร้านขายขนมซึ่งเป็นร้านขายขนมของมารดามิลาน
"ทำยังไงดีล่ะมีนา พวกเราสองคนยังติดต่อมิลานไม่ได้เลยนะ"
"ไปหาที่บ้านดีไหม"
"แต่เราไม่รู้เลยนะว่าบ้านของมิลานอยู่ตรงไหน"
"ถามคนแถวนี้เอาก็ได้ ไปเถอะยังไงวันนี้เราสองก็จะต้องได้เจอมิลาน"มีนาผู้ไม่มีความย่อท้อ เธอเปิดรูปถ่ายของมิลานก่อนสองสาวจะเดินไปถามชาวบ้านแถวนั้นด้วยความกระตือรือร้น
"หลังนี้เหรอ"
"อืม ไม่ผิดแน่นอนแต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีคนอยู่"ลูกคุณหนูทั้งสองยืนมองแผ่นกระดาษซึ่งเป็นแผนที่มาบ้านของมิลานซึ่งเธอทั้งสองได้มาจากคนขายของในตลาด
ประตูบ้านปูนถูกปิดบรรยากาศโดยรอบเงียบสงัดมีบ้านของคนอื่นตั้งห่างออกไปแม้ว่ามันจะไม่ได้เปลี่ยวมากแต่ก็ใช่ว่าจะไม่น่ากลัว
"เคาะประตูเรียกดูก่อนเอาไหม"
"เอาอย่างนั้นก็ได้"
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"ขอโทษนะคะ มีใครอยู่หรือเปล่าคะ"เงี
