อุษณีย์ไม่สามารถข่มตาให้นอนหลับลงได้เมื่อพิษไข้เล่นงานลูกสาวของเธอตลอดทั้งคืน เนื้อตัวของมิลานร้อนดั่งไฟคนเป็นแม่กระวนกระวายแทบจะอยู่ไม่เป็นสุข
'ฮึก อย่าทำฉัน'คนบนเตียงนอนละเมอออกมาด้วยความหวาดกลัวราวกับว่าเหตุการณ์ครั้งนี้ได้กลายเป็นฝันร้ายสำหรับลูกสาวของเธอไปเสียแล้ว
"หมอได้ฉีดยาแก้ปวดกับยาลดไข้ให้กับคนไข้แล้วนะครับ"
"ขอบคุณมากนะคะหมอ"
"ไม่เป็นไรครับมันเป็นหน้าที่ของหมออยู่แล้ว ถ้าหากญาติต้องการความช่วยเหลืออะไรสามารถกดกริ่งเรียกพยาบาลได้ตลอดเวลาเลยนะครับ"
"ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ"หมอเจ้าของไข้เดินออกไปหลังจากตรวจอาการและดูบาดแผลตามร่างกายของคนไข้ คงต้องใช้เวลาในการรักษากว่าจะหายดี
อุษณีย์เดินเข้าไปใกล้ลูกสาวเธอบรรจงใช้ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กเช็ดไปตามร่างกายของมิลานด้วยความแผ่วเบาเพราะกลัวว่าถ้าหากทำรุนแรงจะไปโดนแผลเข้า
"แม่ขอโทษนะลูกที่แม่ดูแลหนูไม่ดี"เธอรู้สึกโทษตัวเองยิ่งเห็นบาดแผลเต
