บทที่26

1369 Words

วันเวลาผ่านไปต่างคนต่างใช้ชีวิตในแบบตนเอง มิลานเก็บตัวเงียบอยู่ในห้องน้อยคนที่จะรู้ว่าเธอยังอาศัยอยู่ที่เมืองไทยและคิดที่จะเข้าศึกษาต่อที่มหาลัยเดียวกันกับเพื่อน ๆ จากเด็กสาววัยใสตอนนี้กลายมาเป็นสาวน้อยวัยสะพรั่งอยู่ในชุดนักศึกษามหาลัยชื่อดัง แม้จะรู้สึกเสียใจที่เธอสอบเข้าคณะวิศวะไม่ได้แต่อย่างน้อยก็มีคณะนิเทศศาสตร์อ้าแขนต้อนรับเธอและบรรดาเพื่อน ๆ อีกทั้งสองของเธอ "ใกล้เสร็จแล้วหรือยัง วันนี้เช้ามีเข้าแถวรับน้องด้วยนะ" "ใกล้เสร็จแล้วล่ะ อีกเดี๋ยวก็จะลงไปขึ้นรถแล้ว" "เร็ว ๆ นะ ฉันกับกุ๊กไก่ใกล้จะถึงมหาลัยแล้ว" "โอเค บาย"มิลานในชุดนักศึกษาเสื้อผ้าพอดีตัวกดวางสาย ใบหน้าสวยใสไร้ริ้วรอยฉีกยิ้มกว้างเธอยืนมองเงาของตัวเองในกระจก วันนี้เป็นวันเปิดเรียนในเขตรั้วมหาวิทยาลัยทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย "แล้วเจอกันนะ"มิลานคว้ากระเป๋าขึ้นมาสะพายก่อนจะเดินออกไป ซึ่งการเดินทางในวันนี้เธอจะใช้รถป

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD