กลอุบายของการิตนั้นไซร้เป็นแผนชั่ว ครั้นได้ยินคำของทหารคู่ใจแล้ว ไอศูรย์ก็อยากแพ่นกบาลคนเสนอความคิดนัก เกือบเผลอพลั้งไปแล้วด้วย เคราะห์ดีที่การิตหลบได้ทัน จึงรอดพ้นมาอย่างหวุดหวิด ขณะที่ไอศูรย์บ่นพึมพำว่าแค่นี้วิรัลย์ก็ชิงชังเขาจนจะกลั้นใจตายอยู่แล้ว ขืนทำเช่นนั้น มีหวังได้ถูกเกลียดยันกระดูกดำอย่างไม่ต้องสงสัย แต่เมื่อถูกซักถามอีกครั้งว่าจะดำเนินตามแผนนั้นหรือไม่ ไอศูรย์ก็ตอบรับโดยไม่ใคร่ครวญสักครา
ครั้นตัดสินใจได้ดังนั้น การิตก็รับหน้าที่จัดการตระเตรียมทุกสิ่งสรรพให้ผู้เป็นนาย อรุณรุ่งรีบรนไปที่เรือนหมอหลวง แจ้งเจตจำนงของผู้เป็นนายให้คู่สนทนารู้ว่าเขาต้องการโอสถใด
หมอหลวงได้ฟังก็แปลกใจยิ่งนัก เพราะไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ายักษ์อย่างไอศูรย์จะสนใจเรื่องเฉกเช่นนี้ด้วย แต่ก็หาได้ถามสิ่งใดให้มากความ การิตเองก็ไม่ได้อธิบายปราศรัยใดๆ เช่นกัน ได้ ‘ของ’ ก็รีบนำกลับมาทูลถวายผู้เป็นนาย
เมื่อได้รับขอ
