เขาอุ้มเมียตัวเล็กไปอาบน้ำด้วยกันทันทีและใช้เวลาประมาณสิบนาทีก็เรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็ใส่ชุดนอนแล้วเริ่มทายาบริเวณรอยช้ำสีม่วงที่บวมมากขึ้นก่อน จากนั้นเมียก็นอนคว่ำบนเตียงให้เขาทำแผลที่บั่นเอวจากการโดนสะเก็ดระเบิดที่รุนแรงมากพอสมควรเลย แถมแผลยังมีเลือดซึมออกมาอย่างเห็นได้ชัด คาดว่าพรุ่งนี้น่าจะอักเสบและเขาควรจะพาเธอไปหาหมออีกครั้งก่อนจะเป็นหนักกว่านี้
ภายนอกเมียดูไม่มีพิษภัยอะไรเลย
แต่เธอน่ะคือยัยตัวแสบชัดๆ
“เสร็จแล้วนอนได้”
“เฮ้อ…สัญญามาก่อนว่าคุณวาดิมจะใจเย็นฟังฉันพูดแบบไม่ขัด ไม่หงุดหงิด แล้วใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์”
“เรื่องที่เธอจะทิ้งฉันไปน่ะเหรอ?”
“อื้ม”
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะถอนหายใจออกมาด้วยความหนักใจมาก จากนั้นก็นอนกอดเมียเพื่อฟังเรื่องที่เธอกำลังจะบอกกันและเขาควรจะเตรียมใจเอาไว้รอด้วย ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้คิดจะตัดใจหรอกนะ รชาเป็นของเขาแล้วก็ต้องเป็นของเขาตลอดไปสิ
