11
1056 Words
11
“คุณอิลฮัมไม่ใช่ชู้และไม่คิดเป็นด้วย” ประโยคนี้ยศวินพูดกับคำรณเอง “คุณทำตามที่คุณอิลฮัมต้องการดีกว่า คุณอิลฮัมสามารถทำให้คุณหายไปจากโลกนี้ได้โดยไม่มีใครสงสัย”
“กูไม่ทำ อีนิวเป็นเมียกู กูไม่เลิก” ยศวินแปลคำพูดประโยคนี้ให้อิลฮัมฟัง แล้วดูเหมือนอิลฮัมจะทนไม่ได้ที่รู้ว่า คำรณพูดว่าอะไร ยิ่งหน้าตาของคำรณด้วยแล้วน่าหมั่นไส้เหลือเกิน อิลฮัมระงับอารมณ์ไม่ไหว ปล่อยหมัดหนักๆ อัดใส่หน้าคำรณจนอีกฝ่ายหน้าหงาย “โอ๊ย!”
อิลฮัมกว้าคอเสื้อคำรณ ประเคนหมัดใส่เป็นชุด เข่ากระทุ้งท้องคำรณไปหลายครั้ง แล้วเหวี่ยงร่างคำรณที่เวลานี้สะบักสะบอมลงบนพื้น จากนั้นก็กระทืบคำรณด้วยรองเท้าหนังเนื้อดีเป็นชุด คนถูกทำร้ายนอนตัวงอ ร้องเจ็บและร้องขอให้หยุด
“มึงรู้สึกหรือยังว่าตอนถูกทำร้ายร่างกายเป็นยังไง ยิ่งไม่มีทางสู้มันเจ็บปวดมากแค่ไหน...อักๆ”
อิลฮัมพูดเป็นภาษาอังกฤษเพื่อให้ยศวินแปลเป็นภาษาไทยให้คำรณฟังรู้เรื่อง แล้วไม่หยุดที่ทำร้ายร่างกายคำรณ เขาใช้เท้ากระทืบไปตามร่างกายคำรณไม่เลือกที่ ครั้งสุดท้ายกระแทกลงไปยังกล่องดวงใจคำรณที่เจ็บจุกหน้าเขียวพูดไม่ออก นอนตัวงอกุมของรักของหวง
“จับตัวมันไปนั่งบนเก้าอี้ มัดปากมันไว้” อิลฮัมสั่งคามิล บอดี้การ์ดของตน คามิลทำตามคำสั่งโดยที่คำรณมีมีแรงขัดขืนเพราะเจ็บปวดตรงกลางร่างกายจนมือไม้อ่อน “มึงจะเลิกกับนิวดีๆ ไหมหรือว่าอยากเจ็บตัวมากกว่านี้”
คำรณมองหน้าคนพูดจุกจนพูดไม่ออก และนั่นทำให้อิลฮัมคิดว่าคำรณลองดี อิลฮัมหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง สิ่งนั้นคือมีดพกกับไฟแช็ค เขาทำให้ไฟแช็คเกิดเปลวไฟ นำมารนมีดพกที่ทำจากเหล็กเนื้อดีจนเกิดความร้อน จากนั้นก็มีดร้อนๆ ไปบนแขนของคำรณ แล้วนำมีดพกมารนไฟใหม่ แนบลงบนแก้มของคำรณ ไม่ได้แค่แนบอิลฮัมกดให้ความร้อนจากมีดฝังลงไปกับผิวเนื้อจนพอง
“อือ...อือ” คำรณร้องด้วยความเจ็บปวดและแสบร้อน ทว่าเสียงร้องไม่อาจลอดผ่านปากได้เพราะมีผ้าผืนใหญ่ปิดทับปากเขาอยู่ มันเป็นความเจ็บปวดอันแสนทรมาน เนื่องจากอิลฮัมไม่ได้ทำแค่สองครั้ง อิลฮัมทำเช่นนี้หลายครั้งและหลายจุดตามร่างกาย
“เปิดปากมันออก” คามิลดึงผ้าปิดปากออกทันที
“พอแล้ว ยอมแล้ว” ยศวินแปลภาษาให้อิลฮัมรับรู้
“มึงยอมเลิกกับนิวแล้วใช่ไหม” อิลฮัมถามเสียงเข้มห้วน
“ใช่ๆ ยอมแล้ว ยอมแล้ว”
คำรณตอบด้วยความกลัวสุดชีวิต เกิดมาเขาไม่เคยถูกทำร้ายหนักเท่านี้มาก่อน ท่าทางของอิลฮัมน่ากลัวมากด้วย พร้อมฆ่าเขาได้ทุกเมื่อ
“ถ้ามึงไม่ทำตามที่พูดล่ะก็ กูเอามึงตาย” อิลฮัมไม่ได้ขู่ คำพูดของเขาพร้อมทำจริง “แล้วก็อย่าคิดทำร้ายครอบครัวนิวด้วย กูรู้กูจะมาเอาชีวิตมึง มีดเล่มนี้จะปักตรงหัวใจมึง หัวใจมึงจะหยุดทำงานทันที”
อิลฮัมทำในเรื่องที่ใครไม่คาดคิด เขานำผ้ามายัดปากคำรณ ปักมีดลงบนหน้าขาของคำรณแล้วบิดมีดให้คนถูกแทงเกิดความเจ็บปวด เสียงคำรณไม่อาจเปล่งออกมาได้ มันร้องเจ็บทั้งน้ำตา มองอิลฮัมด้วยความกลัวสุดหัวใจ
“นี่แค่สั่งสอน ถ้ามึงผิดคำพูด มึงตาย อ้อ...ถ้ามึงอยากแจ้งตำรวจก็ได้นะ แล้วมาดูกันว่า กูกับมึงใครจะเข้าคุก” อิลฮัมพูดจบก็เดินออกไปจากบ้าน ปล่อยให้คำรณร้องโอดครวญที่ถูกทำร้ายถึงในบ้าน เขาไม่กลัวคำรณไปแจ้งความ เพราะรู้ดีว่าคนที่ยุ่งเกี่ยวกับการพนันไม่ค่อยถูกกับตำรวจสักเท่าไหร่ อีกทั้งคำขู่ของตนก็อาจทำให้คำรณเกิดความกลัว ซึ่งมันก็ใช่
คนที่เก่งกับผู้หญิงและเก่งแต่ปากอย่างคำรณ กลัวอิลฮัมหัวหด กลัวขึ้นสมอง เขาไม่เคยเจอผู้ชายประเภทเหี้ยมโหดเช่นนี้มาก่อน น้ำเสียงและท่าทางรวมถึงแววตายอิลฮัมน่ากลัวจับใจ ในหัวเขามีคำถามว่า เหตุใดอิลฮัมถึงทำเช่นนี้ คนขู่เป็นอะไรกับจรรยาถึงได้ออกโรงปกป้อง เขาอยากรู้แต่ไม่อาจหาคำตอบจากใครได้ เพราะต่อแต่นี้คงเข้าใกล้จรรยาไม่ได้อีกแล้ว จรรยาเป็นคนที่คำรณต้องถอยให้ห่างที่สุดเท่าที่ทำได้ รักษาตัวรอดเป็นยอดดี เมียหาเมื่อไหร่ก็หาได้ เอาชีวิตตัวเองไว้ก่อนดีที่สุด
13.04 น.
อนัญญานั่งแท็กซี่จากงานแต่งงานมายังสวนสนุกดรีมเวิร์ลทันทีที่เสร็จงาน หล่อนได้รับโทรศัพท์จากอานัสตั้งแต่ตอนสิบโมงครึ่งว่า อยู่ที่ห้างสรรพสินค้าพอซื้อของเสร็จก็จะไปสวนสนุกดังกล่าว ตอนแรกที่รู้ว่าฟาฎิลพาอานัสกับอานีสไปเที่ยว หล่อนไม่พอใจมาก แต่พอได้ยินน้ำเสียงตื่นเต้นของสองหลานรักที่แย่งกันพูด ทำให้ใจหล่อนสงบลง สองหลานรักอยากไปเที่ยวที่นี่นานแล้ว ทว่าหล่อนยุ่งมากไม่มีเวลาพาไป ไม่ได้ว่าอะไรมากนัก รีบตามมาเมื่อทำงานเสร็จ
“คุณจะใหญ่มาจากไหนฉันไม่รู้ แต่ที่นี่ฉันใหญ่ ทีหลังคุณอย่าทำอย่างนี้อีกนะ คุณจะพาหลานฉันไปไหนมาไหนโดยไม่ขออนุญาตฉันไม่ได้ ฉันแจ้งข้อหาลักพาตัวกับคุณได้นะ”
อนัญญาต่อว่าชีคฟาฎิลทันทีที่มาถึงจุดนัดหมาย โดยไม่ทันได้สังเกตเสื้อผ้าหลานชาย
“แม่ฮะ เสื้อผมสองคนสวยไหมฮะ” ประโยคนี้เองทำให้คนกำลังไม่พอใจเห็นเสื้อผ้าชุดใหม่ของหลานรัก “คุณลุงซื้อให้ฮะ ซื้อให้เยอะแยะเลยฮะ”
“แล้วก็อย่าซื้อเสื้อผ้าให้หลานฉันด้วย ต้องรอให้ฉันอนุญาตก่อนเข้าใจไหม” อนัญญาโวยเรื่องเสื้อผ้าต่อ
- Writer
