12
“ฉันซื้อให้สองแฝดเพราะอยากซื้อ อยากให้ใส่เสื้อผ้าดีๆ สวยๆ ดูดีมีสกุล เธอดูสิว่า อานัสกับอานีสใส่เสื้อผ้าที่ฉันซื้อให้แล้วหล่อแค่ไหน”
อนัญญาไม่เถียง ชุดที่สองหลานชายใส่ดูดีมาก ดูมีราคา ดีทั้งเนื้อผ้าและแบรนด์ หล่อนอดนึกถึงเสื้อผ้าที่ซื้อให้หลานรักไม่ได้ แพงสุดคือสามร้อยเก้าสิบเก้าบาท ซื้อตามฐานะความเป็นอยู่
“แล้วเสื้อผ้าที่ฉันซื้อให้หลานฉันไม่ดีตรงไหน มันเป็นราคาที่ฉันมีกำลังซื้อได้ ฉันไม่รวยเหมือนคุณนี่ที่เปย์ไม่อั้น”
“ฉันไม่ได้บอกสักหน่อยว่า เสื้อผ้าที่เธอซื้อให้หลานไม่ดี ฉันรู้ว่ามันดีที่สุดสำหรับหลายชายทั้งสองคนของเธอ เรื่องราคาไม่ใช่ประเด็นใหญ่หรอกนะ มันขึ้นอยู่กับคนซื้อให้มากกว่า เธอซื้อให้หลานเพราะเป็นหน้าที่ที่ต้องเลี้ยงดูหลาน ส่วนฉันก็ซื้อให้เพราะอยากซื้อซื้อด้วยความเอ็นดู เธอควรดีใจมากกว่านะที่มีคนเมตตา เอ็นดูหลานน่ะ ไม่ใช่มาแวดๆ ใส่ฉันแบบนี้” อนัญญานิ่งไปเมื่อได้ยินเหตุ
