KINABUKASAN, katulad nga nang inaasahan ko ay maaga nga kaming nakalabas ni Vein sa ospital. May mga ipinaliwanag lang sa amin na konti ‘yung Doctor matapos niyang mag sagawa ng konti pang check up and test kay Vein. Everything is good naman kaya matapos noon ay nakalabas na rin kaming dalaga at ngayon ay nagmamaneho na ako papunta sa bahay para maihatid siya.
Hindi ko alam kung bakit tahimik lang siya ngayon habang nakaupo siya sa may shot gun seat ng kotse ko pero kahit ganon ay hindi ko na lang siya ginulo pa. Wala namang masama sa pagiging tahimik lalo na kung doon nagiging payapa ang utak ng isang tao di ba?
Akala ko ay walang magsasalita sa pagitan naming dalawa ni Vein pero makalipas lang ang ilang segundo ay bigla na lang siyang nag salita at ang mga katagang binitawan niya
