“I just were buddies. Number one,” sabi ng nasa likuran niya.
She recognized that baritone voice and she closed her eyes before sighing deeply. Nakita rin niya ang tuwa sa mukha ng mga kaibigan niyang malalandi. Kinikilig pa ang mga ito na nagyakapan sa harap niya na parang timang. Hindi niya alam kung naiihi ba ang mga ito o ewan. She looked back para tingnan kung sino ang magsalita baka isa sa mga crush nila at ipinalangin na mali ang narinig niya ngunit nadismaya siya nang mapagsino ito. Hindi ba sapat ang mga panalangin ko, Lord? Dad, bakit hindi mo ako tinulungan? Natampal niya ang sariling noo sa labis na pagkadismaya. Ang malas naman niya. Sa lahat ba naman ng pwede niyang magkasama sa camp na ito, bakit siya pa? Her buddy was no other than Nathaniel Monticello, the guy with a dee
