กับดักรัก ยัยตัวแสบ

ตอนที่ 7 ไม่ธรรมดา

ร่างสูงนอนตะแคงซ้ายอยู่ในห้วงนิทรา ก่อนขยับพลิกกายนอนตะแคงขวา และรู้สึกถึงการจ้องมอง

“เฮ้ย! คะนิ้ง” ธาราสะดุ้งตกใจ กระถดตัวถอยหลัง Devil คือสิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า ปีศาจสาวตนนี้ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกกลัวขนหัวลุกเลย แต่กลับคล้ายมีพลังแม่เหล็กมหาศาลดึงดูดจนไม่อาจละสายตาได้ มิหนำซ้ำยังมีใบหน้าคล้ายกับคะนิ้งเป็นอย่างมาก แต่เพราะใบหน้ที่ถูกแต่งแต้มจัดจ้าน ทำให้เขาไม่มั่นใจ เขาพยายามส่ายศีรษะ เพ่งมองอีกครั้ง ปีศาจสาวหายไปแล้ว แต่กลายเป็นคะนิ้งที่มีใบหน้าสวยใสเป็นธรรมชาติไร้เครื่องสำอาง ร่างเล็กมีเพียงผ้าขนหนูพันกาย นั่งขาแบะออกด้านข้าง มือทั้งสองข้างอยู่ระหว่างเข่า ทำให้ท่อนแขนดันหน้าอกให้เด่นชัดเห็นเต็มตาแม้ในความมืดสลัว เนินเนื้ออวบอัด ผิวขาวนวล นมใหญ่อย่างที่เจ้าตัวโฆษณาไว้

ไร้ซึ่งคำพูดใด มีเพียงรอยยิ้มละมุนแต่ทว่าเย้ายวนใจ เพียงเท่านั้นธาราก็รู้สึกว่าถูกมนต์สะกด ร่างสูงขยับเข้าไปใกล้ แขนเรียวของคะนิ้งคล้องคอแกร่ง สองสายตาสบประสาน กลิ่นหอมกรุ่นจากกายสาวช่างกระตุ้นความปรารถนาในกายหนุ่ม มือหนาลากไล้ลูบผ่านจากขาอ่อนขึ้นสู่สะโพก ดวงตาคมกริบวาววับเป็นประกายด้วยความปรารถนา ตอนนี้ธาราไม่เป็นตัวของตัวเองเลย

ปลายจมูกโด่งคมสันจรดข้างแก้มเนียน ก่อนจะเปลี่ยนตำแหน่งจากแก้มมาที่ริมฝีปากสีแดงระเรื่อ ดวงตาแสนเสน่ห์หรี่ลง ก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะสัมผัสกับกลีบปากอิ่ม เมื่อคะนิ้งสนองตอบ ก็ค่อยๆ ทวีความร้อนแรงขึ้น เขากดจูบแนบแน่นยิ่งขึ้น บดเคล้าคลึงเคล้นอย่างย่ามใจ เนิ่นนานกว่าเขาจะยอมถอนจุมพิต แต่ทว่าเขาไม่สามารถหยุดแค่จูบ เขาต้องการ เขาต้องการมากกว่านี้

ธาราเคลื่อนใบหน้าซุกไซ้ลงตามซอกคอขาวเนียน กลิ่นกายสาวหอมหวานยั่วยวนชวนให้เขามึนเมา มือข้างหนึ่งดึงรั้งผ้าขนหนูพ้นกายสาว ทรวงอกอวบอิ่มสล้าง ยอดปทุมถันสีสวยชูชันเชิญชวนให้เขาอยากลิ้มลองสัมผัส ปลายนิ้วเรียวยาวแตะลงยอดอกข้างหนึ่งแล้วเริ่มหยอกเอิน เขาเคลื่อนสายตาจากอกคู่สวยขึ้นมองหน้าคนตัวเล็ก ดวงตาวาวใสหวานหยาดเยิ้ม

เมื่อเห็นว่าคะนิ้งกำลังเคลิบเคลิ้ม กายสาวแอ่นหยัดเชื้อเชิญ เขาก็ลากปลายนิ้ววนรอบ ก่อนเคลื่อนมือกอบกุมใต้ฐานอวบอิ่มแล้วบีบเคล้น จรดริมฝีปากและส่งปลายลิ้นร้อนชื้นตวัดช่วงชิม ความเสียวซ่านแล่นปราดทั่วกายสาว

ธาราจูบยอดอก กดปลายลิ้นดูดกลืนส่วนยอดที่แข็งเป็นตุ่มไตให้หายเข้าไปในอุ้งปาก มือหนาที่ร้อนจัดบีบคลึงเคล้นอยู่ที่ทรวงอกอีกข้าง เรียวลิ้นตวัดไล้ไปมา โนมเนื้อนุ่มหยุ่นถูกประคองเข้าริมฝีปากราวกับต้องการดูดกลืนความหวานจากเธอให้หมดไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว ริมฝีปากร้อนย้ายจากซ้ายไปขวา ฝ่ามือลูบไล้ไปทั่วเรือนกายบอบบางไม่หยุด แต่แล้วจู่ๆ คะนิ้งก็ผลักร่างสูงให้นอนลงแล้วขึ้นคร่อมกายแกร่ง แววตาของเธอเร่าร้อนขึ้นมาในพลัน

มือเรียวบางจัดแจงปลดเปลื้องผ้าออกจากกายแกร่ง โดยได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดี ในขณะที่ดวงตาคมกริบก็ไม่ได้ละไปจากดวงหน้างามเลย

“อ๊า…” แก่นกายใหญ่ยาวถูกนำพาด้วยมือบางถูไถกลีบอวบอูมที่ฉ่ำเยิ้มขึ้นเรื่อยๆ ความเป็นหญิงกลืนกินลำเอ็นเข้าไปจนสุดโคน

ร่างอ้อนแอ้นขยับโยกบั้นท้ายบนกายแกร่ง ใบหน้างามแหงนเงยไปด้านหลัง ปลายยอดถันอันอวบอั๋นชูชัน ช่างเย้ายวนใจจนไม่อยากละสายตา มือใหญ่กุมเอวคอดเอาไว้ จับยกให้คะนิ้งกระแทกกระทั้นบั้นท้ายลงมาหาตามแรงอารมณ์ บั้นท้ายอวบก็ส่ายระริก

ธาราไม่อาจทานทนความร้อนแรงของคะนิ้งได้อีกต่อไป เขาจับเธอพลิกลงไปนอน และเป็นฝ่ายควบคุมเสียเอง เขาก้มลงมาจูบปากอิ่ม…

“โอ๊ย!! เชี้ยไรวะ” ธารากุมท้องตัวเองด้วยความเจ็บจุก

“กูนี่ต้องถาม ว่ามึงเป็นเชี้ยไรมากอดกู แล้วยังจะจูบกูอีก” น่านรู้สึกถึงวงแขนที่พยายามกอดรัดตัวเองขณะหลับ แล้วเมื่อลืมตาตื่นก็เห็นธารากำลังยื่นหน้าคล้ายจะจูบ ด้วยความตกใจจึงถีบเข้าให้เต็มแรง จนร่างของเพื่อนกระเด็นติดผนังเต็นท์

“กูเนี่ยนะจะจูบมึง” ธาราไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง เขาเนี่ยนะจะจูบไอ้น่าน

“อย่าบอกนะว่ามึงฝัน”

“ฝัน?” ธาราครุ่นคิด ก่อนสีหน้าจะอึ้งเหวอ อย่าบอกนะว่าทั้งหมดเป็นความฝัน นี่ยัยเด็กนั่นตามเข้าไปหลอกหลอนเขาถึงในความฝันเลยเหรอ

“นี่มึงฝันว่าเอากับใครอยู่ใช่ไหม ไหนกูดูดิว่าฝันเปียกด้วยหรือเปล่า” น่านยกยิ้มล้อเลียน พุ่งตัวใส่ธารา อยากรู้ว่าจะเป็นอย่างที่คิดไหม

“ฝันเปียกเชี้ยไรของมึง ไอ้น่าน ไอ้เชี้ยน่าน” ธารากับน่านชุลมุนพัลวัน อีกฝ่ายยื้อแย่งจะถอดกางเกง อีกฝ่ายหลบหลีกไม่ยอมให้ถอด

“พี่สองคนทำไรกันน่ะ อย่าบอกนะ…” ภาพตรงหน้าทำให้คะนิ้งคิดไปไกล เธอลุกไปห้องน้ำโดยมีพี่ชายไปเป็นเพื่อน เมื่อกลับมาเห็นเงาที่ชวนให้คิดลึกและเสียงเอะอะในเต็นท์นอนของธารากับน่าน ต้นน้ำจึงเปิดเต็นท์เข้ามาดู

“ไม่ใช่อย่างที่คะนิ้งคิดนะ พี่กับไอ้ธาราไม่ได้…” น่านกับธาราชะงักนิ่งมองเจ้าของเสียง สายตาของคะนิ้งกับต้นน้ำดูตกใจและเต็มไปด้วยความสงสัย รีบปฏิเสธพัลวัน

“เฮ้ย!!” ธารากับน่านผละออกจากกันโดยอัตโนมัติเมื่อรู้ตัวว่าพวกตนอยู่ในท่าล่อแหลม

“หนูล้อเล่น หนูรู้หรอกว่าพี่ธาราไม่ได้เป็นเกย์” คะนิ้งพูดด้วยความมั่นอกมั่นใจ

“แล้วเรารู้ได้ยังไง” ต้นน้ำถาม

“เซนส์หนูมันบอก”

“เซนส์ดีขนาดนั้นเชียว” ธาราว่า

“ค่ะ เซนส์หนูดีมาก ว่าแต่ ของพี่นี่ไม่ธรรมดาเลยเนอะ โอ้โหมาก” คะนิ้งกระหยิ่มยิ้ม แก้มแดงปลั่ง

“อะไรของเธอ” คิ้วหนาขมวดมุ่น ไม่เข้าใจที่คะนิ้งพูด ต้นน้ำกับน่านก็มีสีหน้าอยากรู้เช่นกัน

“ก็นี่ไง” คะนิ้งชี้ไปที่เป้ากางเกงของธารา ที่มันนูนเด่นเป็นลำใหญ่ยาว

“เฮ้ย!!” ธารารีบกุมเป้าตัวเอง แล้วหันหลังให้คะนิ้ง