UMAWANG ang mga labi ni Charlene. Nagliparan ang mga paru-paro sa kanyang sikmura at uminit ang mga mata. Na-overwhelm siya sa sinabi ni Art. At siguro sinabi nito iyon sa kaniya bilang assistant nito at hindi bilang babae. Pwede ring hinalikan lang siya nito dahil lumaki ito sa ibang bansa at ganoon talaga magpakita ng appreciation ang lalaki na nagkataong ngayon lang niya nakita. Subalit kahit na ganoon ay malaki ang epekto niyon kay Charlene. Nagdulot iyon ng kiliti sa puso niya at sapat na para sumaya siya. Sulit na ang pagpili niyang maging personal assistant nito - at ngayon nga ay kaibigan na ang turing nito sa kaniya at hindi na empleyado.
Huminga ng malalim si Charlene, nagkibit balikat at tipid na ngumiti kahit ang totoo ay gusto na niyang bumungisngis. “Tinatanggap ko ang pasas
