ตอนที่ 1 คนไหนก็คนนั้น(3)
745 Words
บ้านสุขสม
ดูดวงดูฤกษ์ของเด็กทั้งสองจากหลวงพ่อเรียบร้อยแม่สุขสมก็รีบกลับบ้านมาหาลูกสาว คราวนี้คงต้องชักแม่น้ำทุกสายเพื่อให้ลูกสาวยอมแต่งเป็นเมียของคนที่แก่กว่าหลายปี ลูกจะไม่ยอมไม่ได้เพราะว่าแม่สุขสมรับปากคุณนายสมพิศเป็นมั่นเป็นเหมาะ จะผิดคำพูดกับคุณนายไม่ได้เด็ดขาด นี่เป็นโอกาสที่แม่จะได้ปลดหนี้
“กลับมาแล้วเหรอจ๊ะแม่” ของขวัญเห็นว่าแม่จอดจักรยาน ตั้งขาตั้ง เดินเข้าบ้าน แม่นั่งโซฟาไม้ตัวยาวที่ผ่อนเป็นระยะเวลายาวนานกว่าจะหมดถึงได้มีประดับบ้าน ของขวัญรีบเปิดตู้เย็นเทน้ำใส่แก้วมาให้แม่ดื่ม
“อื้ม กลับมาแล้ว” แม่สุขสมตอบหลังจากที่ดื่มน้ำเย็นอย่างชื่นใจ กวาดตามองทั่วบ้านไม่เห็นคนเป็นผัว “แล้วพ่อเอ็งไปไหน”
“…” ของขวัญเงียบ
“มันไปเล่นอีกแล้วใช่ไหม” สันดานผัวทำไมจะไม่รู้ พอเมาก็ไปตั้งวงเล่นไฮโลกับพรรคพวก เสียหมดตัวถึงได้กลับมา เท่านั้นไม่พอยังยืมหนี้ยืมสินเขาไว้รอบบ้าน แม่สุขสมต้องคอยตามเช็ดตามล้างอยู่ตลอด สัญญารอบที่ร้อยว่าจะเลิกก็ทำไม่เคยได้ แก่จะลงโลงอยู่แล้วยังใช้ชีวิตสำมะเลเทเมา
“…” ของขวัญมองแม่ที่ร้อนรนเดินออกจากบ้าน เตะขาตั้งจักรยานด้วยความรีบร้อน จากนั้นก็ถีบหายลับสายตาลูกสาว “ถ้าบ้านเรามีเงินทุกอย่างคงดีกว่านี้”
เธอพึมพำเพียงลำพัง
ของขวัญเกิดมาจำความได้ครอบครัวก็อยู่ในฐานะพอมีพอกิน แต่ไม่นานทุกอย่างก็เริ่มร่อยหรอเพราะพ่อของเธออยากหาเงินมาจุนเจือครอบครัวด้วยความรวดเร็วจึงหันเหไปเล่นพนัน ขึ้นชื่อว่าการพนันมีหรือจะเป็นเรื่องดี เมื่อเล่นเสียจนหมดกระเป๋าพ่อก็เริ่มหายืมคนรอบข้าง เดือดร้อนแม่เป็นคนตามเช็ดตามล้างมาตลอด จากที่พอมีพอกินจึงต้องอยู่อย่างยืมหนี้ยืมสิน เคราะห์ซ้ำกรรมซัดทำไร่ทำนาก็ไม่ได้ผลผลิตที่ดี ต้องเอาที่ดินนาไปจำนองเอาเงินมาหมุน
แม่มักบอกว่าอย่าสนใจเรื่องพวกนี้ ให้ของขวัญตั้งใจเรียน แม่บอกว่าเรื่องพวกนี้แม่จะจัดการเอง เพื่อให้แม่สบายใจของขวัญจึงพยายามตั้งใจเรียน เป็นเด็กดีที่แอบห่วงใยแม่อยู่ห่าง ๆ แต่การเรียนของเธอก็ต้องใช้เงิน กว่าจะประสบความสำเร็จมีงานที่ดีก็ต้องเรียนให้ดีก่อน ซึ่งค่าใช้จ่ายตรงนี้แม่ของเธอก็หยิบยืมอีกตามเคย
เริ่มต้นติดลบกว่าชีวิตจะประสบความสำเร็จจึงไม่ใช่เรื่องง่าย
ผ่านไปสองชั่วโมงแม่สุขสมดึงหูพ่อทองดีเข้ามาในบ้านพร้อมเสียงด่าที่ของขวัญได้ยินอยู่เป็นประจำ แม้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นประจำ ทว่าเธออยากให้เล่าเหล่านี้มันหายไป เธอไม่อยากให้พ่อแม่ทะเลาะกัน
“กี่ปีกี่เดือนก็ยังทำแต่เรื่องไม่ดี สัญญาก็สัญญาปากเปล่า ถ้าเป็นแบบนี้เลิกกันเลยดีไหม ฉันเหนื่อยแล้วนะที่ต้องคอยตามเช็ดตามล้างหนี้ที่แกก่อเอาไว้”
“แม่สุขสมใจเย็น ๆ ก่อน พ่อทองดีก็แค่ไปนั่งดูเฉย ๆ พ่อยังไม่ได้เล่นเลย” พ่อทองดีเห็นเมียโมโหก็เลยโกหกคำโต
คิดว่าเมียแกโง่นักหรือไง
“แกอย่ามาพูด นั่งเฉย ๆ มันไม่มีอยู่จริง ฉันถามจริง ๆ เถอะนะ แกไม่สงสารฉันบ้างหรือที่ต้องหาเงินมาใช้หนี้ แกไม่สงสารฉันหรือไงที่ต้องแบกหน้าไปขอผลัดดอกเบี้ยเขาอยู่เรื่อย ๆ เงินต้นไม่มีคืน ดอกเบี้ยไม่มีจ่าย ฉันอายจนแทบอยากแทรกแผ่นดินหนี เมื่อไหร่ เมื่อไหร่แกจะรู้สึกตัวสักที” แม่สุขสมเริ่มร้องไห้อีกเช่นเคย ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่พ่อทองดีไปบ่อน บ้านของของขวัญก็จะเกิดเสียงทะเลาะวิวาท ขณะที่ลูกสาวห้ามออกความคิดเห็น ภาพที่แม่ร้องไห้ ด่าโวยวายใส่พ่อ ภาพที่พ่อนั่งนิ่งไม่พูดจาเป็นสิ่งที่ของขวัญเห็นมาตั้งแต่เด็ก
ภาพที่เธอไม่อยากเห็น ทว่าเธอหลีกหนีเรื่องพวกนี้ไม่พ้น
- Writer
