Zoe’s POV
Dalawang araw na ang lumipas at hanggang ngayon ay hindi pa rin nakikita ang aking kapatid. Halos naikot ko na ang buong Bayan ng Bulacan ngunit lagi akong umuuwing bigo.
Napapabayaan ko na rin ang aming Grocery maging ang aking sarili dahil ng mga oras na ito ay masyadong tuliro ang utak ko at tanging ang kapatid ko lang ang laman ng aking isip.
“Zoe, kumain ka muna at magpahinga malulungkot si Collin kapag nakita na ganyan ang itsura mo.” Si Niel na labis na nag-aalala para sa akin. Lagi itong nasa tabi ko at kailanman ay hindi ako nito iniwan magkasama kami sa paghahanap kay Collin.
“Ligtas kaya s’ya? Maayos kaya ang kalagayan niya? Baka hindi pa kumakain ang kapatid ko.
Oh, marahil kailangan niya ng tulong ko at wala ako sa tabi nito para protektahan siya.” Mga katanunga
