A Tale of Destiny

Concern

Hindi pa rin ba siya bumabalik?” Narinig nilang tanong ni Margarette sa isang nurse sa kasama nila sa clinic. Matapos ang insidente nang nakaraang araw, nagsimula na silang magtrabaho sa maliit na hospital nang bayan ang ilan sa mga volunteer nurse at doctor ay nagpunta sa iba’t-ibang Brgy. Para sa checkups and medical exam nang mga residente. Ang ilan naman sa kanila ay naiwan sa hospital para tumulong sa mga pasyenteng nandooon.

Napatingin ang lahat kay Margarette, lalo ni si Alexander na kakarating lang kasama ang Mayor. Nanggaling sila sa Brgy kung saan natagpuan ang batang namatay nang nakaraang araw. Pinuntahan nila ang maliit na detain center nang lugar kasama ang ilang pulis para ilipat sa kulungan nang bayan ang suspect habang iniimbestigahan parin ang nangyaring insidente.

“Is Someone missing?” tanong ni Alexander nang marinig ang tanong ni Margarette sa isang nurse. Napatingin naman ang nurse sa binata bago bumaling kay Margarette.

“It’s our new Intern Elizabeth.” Wika ni Margarette. Napakunot naman ang noo ni Alexander nang amrinig ang sinabi nang Doctor.

“Nandito pa siya kanina. Hindi naman siya kasama sa mga Doctor na pinadala sa ibang Brgy. Akala ko mag bi-break lang siya. Hanggang ngayon hindi parin siya bumabalik.” Depensa nang nurse.

“Wala ba siyang sinabing pupuntahan niya? Hindi pa niya kabisado ang lugar na ito.” Wika nang Mayor. Iling lang ang tinugon nang Nurse.

“She’ll be back, wala naman siyang ibang pupuntahan at hindi niya kabisado ang luagr na ito.” Wika ni Alexander. “Let’s start working.” Wika pa nang binata saka kinuha ang lab gown niya siya naglakad patungo sa emergency room nang hospital.

Marami ang mga pasyente nang araw na iyon sa maliit na hospital nang bayan kaya hindi na napansin nina Alexander ang oras dahil sa dami nang kanilang ginagawa. Hindi na rin nila napansin na hindi parin bumabalik si Elizabeth sa hospital. Magtatakip silim nan ang bumalik sa hospital ang mga nurse at doctor na nagpunta sa iba’t-ibang Brgy. Kasama sa mga iyon si Sophia na agad na napansin na wala doon sa hospitalsi Elizabeth.

“Nakita mo ba si Dr. Elizabeth?” tanong ni Sophia sa isa sa mga nurse na nandoon. Dahil sa tanong na iyon ni Sophia, napatingin ang lahat sa dalagang nurse at saka lang napantanto na wala pa din sa hospital ang dalaga.

“Hindi pa rin siya bumabalik.” Wika ni Margarette na napatingin sa Wall clock. Si Alexander naman na nakikinig sa kanila ay biglang napatigil sa ginagawa at napatingin sa wristwatch. Walang napansin sa dalaga at sa oras dahil sa dami nang ginawa nila.

“Saan naman siya magpupunta sa lugar na ito? Kahit yung mga pinuntahan naming Brgy ay liblib.” Wika ni Summer.

“That Girl, she is reckless.” Komento naman ni James. Napatingin naman si Sophia sa Doctor.

“Baka may pinagdadaanan. Let’s just try to understand her.” Wika ni Margarette.

“What is there to understand about a spoil little rich Miss Princess.” Sakristong wika ni Celine. Saka naman napatingin si Sophia sa dalagang doctor. Mukhang sat ono nang pananalita nito. Parang hindi nito gusto si Elizabeth. “Well, Sorry for my word. I just feel na hindi siya katulad natin. The way she looks and at kung paano niya dalhin ang sarili niya. They way I see her with all her clumsy demeanor. She is not used to labor. I wonder if she really is a doctor.” Wika pa nito.

“Kung ako ang tatanungin, para siyang isang Sheltered Princess. I am not sure if you feel the same.” Dagdag pa ni Celine. Napatingin si Sophia sa doctor. Mukhang inoobserbahan nito si Elizabeth. Hindi naman siya Tututol sa sinabi nito. Kahit na ginagawa ni Elizabeth ang lahat to act like a regular individual minsan lumalabas pa rin ang pagiging Royalty niya. They way she talks to the patient. How she is well behaved even on how she speaks and walk. Her aura sometimes gives off that Princess Royalty vibe. Hindi lang niya alam na inoobserbahan pal ani Celine ang dalaga.

“You are too soon to judge. She is new to this country and to place. We should understand her.” Ani Margarette.

“Why do I have this feeling na kinakampihan mo siya?” baling ni Celine sa doctor.

“Two need a time out!” wika ni James at pumagitna sa mga dalaga. “Malapit nang magdilim, hanapin nalang natin siya. She is still part of our responsibility. Right Chief?” anito at bumaling kay Alexander.

“Let’s split and look for her. Then let’s meet sa bahay.” Wika ni Alexander at tumayo sa kinauupuan. Hindi naman tumutol ang iba pa sa sinabi nang dalaga. Though alam ni Sophia na hindi lahat sa kanila sang-ayon na hanapin nila ang dalaga. Lalo na si Celine at Summer na simula palang hindi gusto si Elizabeth dahil na nangyari sa kasal ni Erika hindi naman lingid sa kaalaman nang lahat na si Celine ay Erika ay magkaibigan.

****

Habang nasa hospital si Elizabeth kanina. Napansin niya ang lolo nang batang biktima. Nagpunta ito doon para humingi nang gamot sa isang nurse. Na agad naman pinaunlakan nang nurse sa nasa pharmacy nang hospital. Nang lumabas ang matanda. Naisip ni Elizabeth na sundan ito. Dahil sa naalala niya ang nangyari noon nakaraang araw at ang reaksyon nang asawa nito nang malaman ang nangyari sa apo nila. She was just an elementary student. At masyaong kalunos-lunos ang sinapit niya. Alam niyang nagdadalamhati parin ang dalawang matanda sa nangyari sa pinakamamagal nilang apo.

Lihim na sinundan ni Elizabeth ang matanda hanggang sa makauwi ito sa isang maliit na bahay malayo mula sa kabahayan nang Brgy. Tila ba isolated ang bahay nang mga matanda. Nakatayo siya sa di kalayuan nang bahay nang matanda. Inihatid lang niya nang tingin ang matanda na umakyat sa bahay nila. Maya-maya Nakita niya ang matandang babae na tila may sakit. Sinalubong nito ang asawa sa kabila nang naghihinang katawan. Matanda na ang dalawa at sila lang ang nakatira sa bahay na iyon. Walang ibang nag-aasikaso sa kanila kundi ang sia’t-isa.

Habang nakatingin ang dalaga sa matanda, naalala niya ang dahilan nang pagpunta nang matandang lalaki sa hospital. Dahil sa pag-aalala naisip niyang Lapitan ang mga matanda. Ngunit hindi paman siya nakakahakbang nang biglang may kamay na humawak sa braso niya. Sa gulat nang dalaga bigla siyang napalingon. Nang makita ang mukha nang humawak sa braso niya. Biglang binawi nang dalaga ang braso at umatras dahil sa gulat at takot.

“Sorry, I did not mean to scare you.” Wika nang lalaki. Napatingin si Elizabeth sa lalaki. Saka unti-unting naalala kung saan niya Nakita ang lalaki. Ito ang lalaking humabol sa batang babae na Nakita niya sa kalsada nang nakaraan. Napatingin si Elizabeth sa lalaki. He was different this time. Was it because he is wearing a police uniform? Hind niya akaling pulis pala ito. Nang nakaraan para lang itong regular na residente.

“We’ve meet before right?” tanong nang lalaki kay Elizabeth. Hindi naman agad na nagsalita ang dalaga dahils sa pagtataka. “Baka nakalimutan mo na ako. Nagkita tayo noong nakaraang araw. I think I made a bad impression.” Wika nito saka napakamot nang ulo at tumingin sa bahay nang dalawang matanda.

“Kilala mo sila?” tanong nang lalaki. Simple namang tumingin si Elizabeth sa bahay nang mga ito saka bumaling sa lalaki.

“No.” simpleng wika nang dalaga. “I just—I noticed that his wife is sick. And I am one of the volunteer doctor, kaya naisip kong----”

“Walang ibang taong nagpupunta sa lugar na ito.” Agaw nang lalaki sa sasahin niya. “Ibig kung sabihin. Malayo ang bahay nila sa bahay nang ibang residente. Walang masyadong nagpupunta sa bahaging ito. They live alone kasama ang apo nila.” Wika nito ang ang tinutukoy ay ang Batang babaeng namatay.

“I’ve heard.” Simpleng wika nang dalaga saka muling tumingin sa lalaki.

“The way you look. Parang gusto mong magtanong kung bakit ako nandito?” ngumiting wika nang lalaki. Bigla namang nahiya si Elizabeth dahil iyon naman ang nasa isip niya nagtataka siya kung bakit ito nandoon kung kakasabi lang nito na walang residenteng nagpupunta sa bahaging iyon nang lugar.

“I usually am doing my patrol hanggang sa bahagi ito.” Wika nang lalaki. “Nagdala din ako nang pagkain para sa kanila.” Wika nito at ipinakita ang bag na puno ang grocery items. “They don’t have family except sa apo nila. I usually come here to bring them these items. Hindi rin naman sila maka punta sa bayan dahil sa katandaan nila.” Wika pa nang lalaki.

“Sinabi mo kanina napansin mong may sakit ang asawa ni lolo? Halika. Samahan mo ako.” Wika nito saka naglakad patiuna. Napatingin lang ang dalaga dito bago maglakad pasunod sa lalaki hanggang sa makalapit sila sa Bahay nang matanda.

Tinawag nang Pulis ang matandang lalaki dahilan para dumungaw ito sa bintana. Nang makilala kung sino ang tumawag sa kanya. Saka ito lumabas at lumapit sa gate na yar isa kahoy ay pinagbuksan ang bagong dating. Napatingin ang matandang lalaki sa dalaga. Isang simpleng ngiti tinugon ni Elizabeth sa lalaki.

“Tuloy kayo.” Wika nang matanda sa kanila saka nagpatiunang maglakad papunta sa bahay nila.