NAGUGULUHAN man si Luther dahil sa takbo nang pananalita ng pumangalawa niyang ama ay maliwanag pa naman ang isipan niya. Kaya't sa kaisipang sa nasa panganib ang mag-ina niya ay muling sumulak ang namayapa niyang damdamin. Kaya't kahit marami pa siyang nais malaman ay isinantabi na lamang niya. Patakbo siyang lumabas at agad hinanap ang kaibigan niyang nandoon nga sa guard house masayang nakikipag-usap sa mga naroon.
"Let's go back to Manila," sabi niya rito.
"Huh?" Maaaring hindi ito makapaniwala sa tinuran niya kaya't iyon lamang ang nasabi.
"Huwag ka nang magtanong. Mamaya na tayo mag-usap," agad niyang sabi. Dahil sa mapagtanong nitong titig.
Kaya naman ang kausap nito o ang right hand man ng pangalawa niyang ama ay nagwika na rin.
"Sakay na kayo sa sasakyan ko. Ihahatid ko na la
