พิษรักลวงหลอก
ตอนที่ 5 ฉันไม่ใช่ลูกไก่ในกรงทอง
วันที่พ่อกับพี่ชายฉันรอคอยปรารถนาก็มาถึง พ่อกับพี่โรมดูตื่นเต้นกันแทบนั่งไม่ติด หน้าตาสดชื่นเบิกบาน ยิ้มแฉ่งปากแทบเป็นตะคริวในความปลื้มปริ่มที่จะได้เป็นรองประธานและหัวหน้าฝ่ายผลิต
แต่ฉันกลับรู้สึกความวุ่นวายของคนรอบข้างนี้เหมือนการแสดงละครหุ่นเชิด ทุกคนคือหุ่นที่ได้รับการว่าจ้างด้วยตำแหน่งเงินตรา อย่างว่าแผ่นกระดาษบางๆมันมีกลิ่นหอมหวนมาก ใครเห็นเป็นต้องพ่ายแพ้ยอมต่อความหอมนี้ คนที่มีอำนาจเงินชี้สั่งขว้างกระจายเงินให้ใครก็ได้อย่างเมฆา ใช้อำนาจเงินซื้อใจทุกคนได้อย่างสบายๆอยู่แล้ว…
ทุกคนให้ความสำคัญกับเมฆาประธานบริษัทนี้เป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะพูดอะไร เอ่ยอะไรออกไป ทุกคนก็ปรบมือโห่ร้องอย่างลูกโซ่เห็นดีเห็นงามกับเมฆาทุกอย่าง
“ คุณไอรีน น้ำส้มค่ะ ” พี่หน่อย ผู้เป็นเลขาและพ่วงตำแหน่งคนดูแลคอยบริการฉัน ยกแก้วน้ำส้มพร้อมขนมทานเล่นมาให้ฉันเพื่อจะได้นั่งมองเวทีสนุกๆ
“ พี่หน่อยทานเถอะค่ะ ”
“ นั่งมองไป กินขนมจิบน้ำส้มให้เพลินก็ดีนะคะคุณไอรีน ”
“ รีนไม่เพลินค่ะ มีแต่น่าเบื่อ ”
“ …………. ”
มองยังให้เพลิดเพลินใจ ฉันเห็นแต่ความเบื่อหน่อย ฉันพยายามคิดว่าตรรกะแบบไหนถึงเข้าใจเมฆาได้ ฉันเชื่อประโยคที่ว่า ‘ ตรรกะเดียวกันถึงเข้าใจและอยู่ด้วยกันได้ ’ และคงรวมถึงพ่อกับพี่ชายฉันด้วย เมฆาประกาศแต่งพ่อของฉันเป็นรองประธานบริษัทรองจากตนเองอีกคนจากคนที่มีอยู่ ประกาศพี่โรมพี่ชายของฉันเป็นหัวหน้าฝ่ายผลิตแทนคนเก่าที่ลาออกไป ดูเหมือนพ่อกับพี่ชายฉันจะตัวเบาหวิวลอยในอากาศ ภาคภูมิใจในตำแหน่งที่ได้รับจากเมฆามาก
“ คุณไอรีนคะ ”
“ ??? ” อยู่ๆพี่หน่อยก็เอ่ยขานเรียกชื่อพร้อมเอามือมาแตะที่มือฉันที่วางอยู่ที่หน้าขา
“ เชิญบนเวทีค่ะ ” ด้วยสมองที่คิดไปต่างๆนานา ทำให้ฉันหูดับไปชั่วขณะ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีใครเอ่ยชื่อฉันอะไรยังไง
“ ไอรีน ขึ้นมาหาผมสิ ”
“ …………. ” ทุกสายตาจับจ้องมาที่ฉันอย่างตัวประหลาด
พี่หน่อยเอ่ยกระซิบเบาๆกดดันให้ฉันเดินขึ้นเวทีไปตามที่เมฆาบอก พ่อกับพี่ชายฉันต่างช่วยกันพยักหน้าบีบให้ฉันลุกขึ้นเดินไปเดี๋ยวนี้ตามคำสั่งของเมฆา ถ้าฉันเลือกจะไม่เดินขึ้นไป ฉันจะถูกทุกคนสาปแช่งต่อว่าพร้อมถูกจับจองจำจากคนของเขาสินะ
เมฆากางมือออกต้อนรับฉันด้วยรอยยิ้มภาคภูมิใจ เขาโอบเอวฉันไว้เมื่อฉันยืนอยู่ข้างๆเขาบนเวทีต่อหน้าลูกน้องทุกคน
“ ผมขอประกาศตรงนี้ ไอรีนคือผู้หญิงของผม ”
มีคนตกใจยินร้ายและมีคนปรบมือยินดี อย่างว่าเมฆาเรียกใช้บริการผู้หญิงแทบทั้งบริษัท เขาประกาศฉันออกหน้าออกตาขนาดนี้ บรรดาผู้หญิงที่เคยขึ้นเตียงก็ต่างพากันเขม่งฉันเป็นธรรมดา
“ ใครห้ามยุ่งวุ่นวายกับผู้หญิงของผม ใครขัดคำสั่งผมไม่ปราณี และผมมีเรื่องสำคัญจะประกาศอีกหนึ่งเรื่อง ผมจะขึ้นเงินเดือนให้ทุกคน ฉลองการสละโสดกับผู้หญิงของผม ”
เสียงปรบมือพร้อมส่งเสียงยินดีดังลั่น ไม่ว่าเมฆาจะทำอะไรทุกคนต้องยินดีงั้นเหรอ ต่างจากฉันที่มองทุกคนในที่นี้แค่หุ่นยนต์ ที่เมฆาคือผู้ถือรีโมทบังคับ
เมฆามาที่บ้านเพื่อทำตามที่ตกลงกับพ่อและพี่ชายฉัน คือเมื่อได้ตำแหน่งหน้าที่การงาน จะได้ครอบครองฉัน เมฆาพร้อมลูกน้องที่ยกของบรรณาธิการมาปรนเปรือตามที่ได้รับปากพ่อกับพี่ชายในการหมั้นหมายฉัน เพื่อแสดงถึงอำนาจบารมีให้สมกับที่ตัวเองมี
พ่อกับพี่โรมต่างตาโตที่เห็น แสดงท่าทางอย่างคนกระหายหิวที่ไม่ได้หมายถึงปากท้อง แต่เป็นการกระหายของมีค่า
“ ทุกอย่างตรงหน้าคือน้ำใจจากผม ”
“ ขอบคุณมากคับคุณเมฆา ”
“ ไม่ต้องขอบใจผมหรอกคุณเกริกชัย ของเหล่านี้คือของหมั้นไอรีน คุณยกไอรีนให้ผม ผมก็ต้องมอบสิ่งล้ำค่าให้คุณสิ ” เกริกชัยคือชื่อพ่อของฉัน พ่อกับพี่ชายฉันปลื้มปริ่มมาก เมฆาหันหน้ามามองฉัน พร้อมรับบางอย่างจากมือลูกน้อง
“ แหวนเพชร 10 กะรัต สำหรับผู้หญิงของผม ”
“ ………….. ” แหวนเพชรเม็ดโตตรงหน้า ถูกสวมเข้ามาที่นิ้วของฉันโดยเมฆา
“ ไอรีนขอบคุณคุณเมฆา ” เสียงของพ่อที่รีบบอกให้ฉันอ่อนน้อมถ่อมตน ปากฉันไม่เอ่ยตามที่พ่ออยากให้กระทำ ฉันแค่ยกมือไหว้เขา ไม่ใช่ไหว้เพราะขอบคุณหรือซาบซึ้งในสิ่งที่เขามอบให้ แต่ฉันไม่อยากให้ใครมองว่าไม่มีสัมมาคารวะ หักหน้าพ่อที่นั่งหัวโด่อยู่ ฉันกลับรู้สึกนี่คือการรับสินบนที่กำลังนำพาชีวิตฉันดิ่งลงหุบเหวต่างหาก
“ ไม่ว่าอะไรใช่ไหม ถ้าผมจะพาไอรีนไปดูแล ”
“ ตามสบายเลยคับคุณเมฆา ” พ่อฉันรีบเอ่ย เขาได้เงินทองตรงหน้าไปแล้วหนิ
“ ใช่คับ คุณเมฆามีสิทธิ์ในตัวน้องสาวผมทุกอย่างแล้วคับ…อย่าดื้อกับคุณเมฆานะไอรีน ” หลังจากที่ประจบประแจงเสร็จ ประโยคสุดท้ายพี่โรมหันมาเอ่ยกับฉัน
“ รีนมีสิทธิ์นั้นด้วยเหรอ ”
“ ไอรีน อย่าพะ… ”
“ เอาล่ะๆ ผู้หญิงของผม ดื้อนิดดื้อหน่อยแบบนี้ ผมชอบ ” เมฆาห้ามทัพพี่โรมกับฉันพร้อมโอบเอวฉันแสดงความเป็นเจ้าของ
“ ผมขอตัวนะ ผมต้องทำความรู้จักผู้หญิงของผมอีกเยอะ ”
สายตาเจ้าเล่ห์เพทุบายของเมฆาทำฉันสะอิดสะเอียน ฉันเหมือนหุ่นยนต์บังคับถูกสั่งให้ทำตามทุกอย่าง ตลอดทางฉันดั่งคนไร้วิญญาณ ไร้ความรู้สึก รถมาจอดยังคอนโดหรูแห่งนึง ฉันถูกพามายังห้องพักในคอนโดหรูแห่งนี้ ที่ในห้องมีเครื่องอำนวยความสะดวก ถูกจัดตกแต่งราวกับต้อนรับใครบางคน
“ ห้องนี้ เป็นของไอรีน ” เมฆาวางแผ่นกระดาษขาวใบนึงตรงหน้าฉัน ลายลักษณ์อักษรบ่งบอกถึงการเป็นเจ้าของห้องนี้ ซึ่งชื่อของฉันถูกบันทึกไว้
“ รีนไม่อยากได้ ”
“ แต่ผมให้ ไอรีนปฏิเสธไม่ได้ด้วยสิ ”
“ …………… ” ฉันมองหน้าเมฆาที่เขายิ้มชั่วร้ายให้ฉัน เมฆาจับผมของฉันไปสูดดมอย่างคนโรคจิต
“ อยู่ให้สบาย ให้มีความสุข แล้วจะได้ทุกอย่างจากผม ไอรีนก็รู้ว่าผมทั้งชอบ ทั้งหลง ทั้งคลั่งไอรีนมากขนาดไหน อย่าลืมสิว่าหน้าที่การงานของพ่อกับพี่ชายอยู่ในมือไอรีนนะ ”
“ …………… ”
“ ไม่เอาไม่พูดเรื่องเครียด วันนี้วันสำคัญของเรา…เข้ามา ”
เมฆาเอ่ยกับลูกน้อง ก่อนที่จะมีคนถือชุดเสื้อผ้าพร้อมเครื่องบรรณาธิการทางร่างกายในการมี sex ฉันรับรู้ได้ทันทีถึงความต้องการของเมฆา เมฆมาให้คนคุมฉันอาบน้ำ ฉันอยู่ในห้องน้ำมือจับสิ่งของในกระเป๋าแน่น เครื่องช็อตไฟฟ้าที่ฉันเตรียมไว้และคิดว่าต้องใช้ มันคือความหวังเดียวที่ฉันคิดช่วยตัวเองให้ได้
ฉันออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดนอนผ้าแพรบางที่คนของเมฆาเตรียมไว้ เมฆาในชุดคลุม มือถือแก้วไวน์ สายตามองฉันอย่างคนโรคจิต
“ สวย สวยไม่มีที่ติ พร้อมเป็นลูกไก่ให้ผมซุกไซร้รึยังล่ะหนูไอรีน ฮ่าๆๆ ”
ชุดผ้าแพรสีแดงบางพริ้วไสว ชุดสายเดี่ยวเปิดโชว์เรือนร่าง ผิวขาวเนียนที่ตัดกับสีชุดทำให้ดูขับผิวผ่องชวนมอง ฉันราวกับพริตตี้นางโชว์ที่แต่งตัวมาเป็นอาหารตาให้กับเหล่าผู้ชายหื่นกามมากตัณหามีแต่ราคะเรื่องอย่างว่าในหัว แล้วคนตรงหน้าฉันก็ไม่ต่างจากไอ้เ*******ูมีแต่ตัณหาราคะในหัวพวกนั้น
“ สวย สวยไม่มีที่ติ พร้อมเป็นลูกไก่ให้ผมซุกไซร้รึยังล่ะหนูไอรีน ฮ่าๆๆ ”
ไม่รู้มีอะไรน่าตลกให้เขาหัวเราะชอบใจ ยิ่งมองฉันยิ่งคิดว่าเขาคือโรคจิต เมฆามองแทะโลมเรือนร่างฉัน นั่งไขว่ห้างมือแกว่งแก้วไวน์ราคาแพง เขาคงมีความสุขที่จะได้ครอบครองตัวฉันอย่างที่เขาต้องการ แต่เขาคงคิดน้อยไป เพราะฉันไม่ใช่ลูกไก่ในกรงทองของเขา
“ รู้ไหม ว่าผมรอเวลานี้มานาน ไอรีนคือผู้หญิงที่ทำให้ผมใจเต้นตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นเลยนะ ”
“ …………… ” เขาวางแก้วไวน์ ขยับมานั่งข้างฉัน มือเขี่ยแก้มของฉันเบาๆ สายตาของเขาคือไอ้ปีศาจ
“ พรหมลิขิตทำให้ไอรีนมาเป็นของผม ”
“ แต่ฉันมองว่าคุณคือเวรกรรม ” ฉันเอ่ยกราดเสียงแข็งใส่เขา พร้อมหันหน้าหลบไม่ให้มือของเขาโดนหน้าของฉัน
“ หยิ่งทนงแบบนี้ เวลาผมกระแทกเน้นๆ ไอรีนจะไม่ได้หยิ่งแบบนี้ มีแต่จะร้องครางชื่อผมแทน ”
“ สกปรก ”
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเวลาต่อจากนี้มันจะเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันคือฉันที่ไม่เคยมองว่าผู้ชายคนนี้คือผู้มีพระคุณ แต่เมฆาคือปีศาจในร่างคนต่างหาก ฉันยังคงเป็นผู้หญิงหยิ่งทนงคนนั้น เมฆาคงไม่ได้พอใจในสิ่งที่ฉันเอ่ยตอกหน้าหรอก เขาบีบคางฉันให้หันไปมองหน้าเขา
“ แต่ไอ้สกปรก กำลังจะเป็นผัวแล้วนะ ”
“ …………… ”
“ จะไม่ชอบ จะเกลียด จะขยะแขยงมันไม่ใช่เรื่องของผม เรื่องของผมคือร่างกายทุกอย่าง เรือนร่างขาวเนียนทุกส่วนนี้ ผมได้เป็นเจ้าของ ”
“ ร่างกายของฉัน มันคือของฉัน ”
“ เหรอ? มั่นใจเหรอ? ” เมฆายิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืน ก้มมองเรือนร่างของฉันอย่างหื่นกระหาย
“ โอ๊ะ! ” ก่อนที่เขาจะชากแขนฉันให้ลุกจนไปกระแทกแผงอกของเขา เขาโอบรัดตัวฉันไว้แน่น
“ ลูกไก่ก็คือลูกไก่ จำเอาไว้สิหนูไอรีน ”
เขาอุ้มฉันอย่างไม่ทันตั้งตัวมาวางบนเตียง เขามองฉันอย่างเสือกำลังกระหายเหยื่อ ซึ่งฉันคือเหยื่อเนื้อหวานหอมอันโอชะชิ้นนั้น เขาปลดสายผูกชุดคลุมตัวออก โชว์ให้เห็นแผงออก เขาเข้ามาคล่อมตัวฉัน ซุกไซร้ซอกคอของฉัน
“ อื้ม หอม หอมมาก ผมชอบที่สุด ”
“ ……….. ” ฉันพยายามตั้งสติให้ตัวเองรอดพ้นจากมือปีศาจตนนี้ไปให้ได้ มือฉันควานหากระเป๋าที่ฉันตั้งใจวางไว้ที่หัวเตียงนั้น มือฉันสั่นที่ในมือจับเครื่องช็อคไฟฟ้าไว้แน่น
เมฆากำลังหื่นกระหายฉัน โอกาสเดียวที่ฉันจะเอาตัวรอดให้ได้คือสติ คนที่กำลังถูก sex ครอบงำจนหน้ามืด ต้องแพ้พ่ายให้คนมีสติสัมปชัญญะครบถ้วนอย่างฉันสิ เมฆาค่อยๆปลดสายเสื้อของฉัน มือฉันสั่นเครือที่อีกไม่กี่วินาทีฉันต้องใช้เครื่องช็อคไฟฟ้านี้ ฉันหลับตาเรียกความกล้า แต่แล้วโชคชะตาก็เข้าข้างฉัน
“ นายคับ เกิดเรื่องใหญ่แล้วคับ ”
“ อะไรว่ะ! มึงอยากตายรึยังไง! ”
ลูกน้องเมฆาพรวดพราดเข้ามาในจังหวะที่เมฆากำลังปล่อยอารมณ์กับเรือนร่างของฉัน จนเขาต้องลุกออกจากตัวฉันอย่างหัวเสีย ฉันหายใจหอบถี่ที่ฉันรอดได้อย่างฉิวเฉียดแบบนี้ มือกอดกระเป๋าตัวเองไว้แน่นที่ข้างในมีอุปกรณ์ป้องกันตัวในนั้น
“ มีเรื่องเหี้ยอะไรตอนนี้ ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญ กูเอามึงตายแน่ ” เมฆาโวยวายกระชากคอเสื้อลูกน้อง ก่อนจะผลักลูกน้องร่วงไปกองกับพื้น
“ เกิดเรื่องที่คาสิโนคับ คุณฉีจับหนอนบ่อนไส้ได้แล้วคับ ”
“ …………… ” เรื่องนี้คงเป็นเรื่องใหญ่มากที่ทำเมฆาจากที่หัวเสียถึงกับหน้าเปลี่ยนอิริยาบถได้
“ นายจะเดินทางเลยไหมคับ ”
“ ไปจัดการให้เรียบร้อย ”
“ คับนาย ” ลูกน้องเดินออกไป เมฆาเดินเข้ามาหาฉัน
“ ผมขอโทษที่ต้องออกไปในคืนนี้ ผมต้องบินด่วนไปสิงคโปร์ 3 วัน แต่ไอรีนไม่ต้องห่วงนะ ผมกลับมาผมจะจัดชุดใหญ่ชดเชยให้อย่างคุ้มค่า ”
“ ………….. ” เขาจุ๊บหัวฉันเบาๆอย่างคนเสียดายเหยื่อ
“ ไม่ต้องกลัวจะไม่สบาย ผมไม่อยู่ แม่บ้าน คนรถพร้อมบริการ ”
“ รีนไม่ต้องการ ”
“ แต่ลูกไก่ของผมต้องได้ต้องมี ”
“ …………. ” เขามั่นใจในตัวเขามาก เขาลูบหัวฉันเบาๆ
“ ไอรีนเป็นของผม จะช้าหรือเร็วมันก็เป็นของผมอยู่แล้วนะ ”
“ …………. ”
เขาออกไปจากห้อง ฉันมองเขาสุดสายตา อย่าคิดว่าฉันจะยอมเป็นไอ้ลูกไก่โง่ตามที่เขาต้องการ สักวันเขาต้องพลาดที่สุดในชีวิตที่ดึงฉันเขามา…
เมฆาออกไป ผู้หญิงในชุดแม่บ้านสองคนเข้ามาในห้อง ไม่ใช่แค่มาดูแลแต่คงรวมไปถึงการเฝ้าฉันด้วย ตอนเช้ามีคนมาเสิร์ฟอาหาร ฉันแอบเห็นข้างนอกมีคนเฝ้าอยู่หน้าห้องด้วย มันไม่ต่างอะไรกับการถูกกักขังหน่วงเหนี่ยวหรอก แต่ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงของเขาน่ะสิ สามวันที่มีค่าของฉัน มันต้องคุ้มค่าที่สุดที่จะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้
“ คุณไอรีนจะไปไหนคับ ? ” ผู้ชายหน้าห้องที่เป็นลูกน้องของเมฆาเอ่ยถามฉัน
“ จะกลับบ้าน ”
“ ได้คับ ”
“ ไม่ต้องตาม รีนไปเองได้ ”
“ ไม่ได้คับ นายสั่งไว้ต้องคอยรับส่งคุณไอรีนทุกที่คับ ” ฉันคงดันทุรังออกไปจากที่นี่ไม่ได้ถ้าลูกน้องเขาไม่ไปด้วย แต่ฉันไม่ยอมง่ายๆหรอกนะ
“ รีนอยู่บ้าน พวกพี่ไม่ต้องเฝ้าหรอก รีนไม่ไปไหนอยู่แล้ว รีนอยากพักผ่อนอย่างสบายตา ”
“ แต่… ”
“ ถ้ารีนฟ้องคุณเมฆาว่าพวกพี่ทำรีนไม่สบายใจ พวกพี่คิดว่าคุณเมฆาจะเชื่อใคร ”
“ ………….. ” สุดท้ายอำนาจของเมฆาก็ชนะจริงๆ
ลูกน้องเขาขับรถออกไป ฉันรีบเข้าบ้าน อาบน้ำแต่งตัวและไม่ลืมที่จะถอดแหวนของเมฆาออก แหวนเพชรเม็ดโตที่มันกลับไม่มีค่ากับฉันเลยสักนิด…
รอเวลาที่เหมาะเจาะก่อนจะออกทางด้านหลังของรั้วบ้าน เรียกแท็กซี่มายังผับแห่งนึง ฉันนั่งคนเดียวที่มีแก้วเหล้ากับโซดาเป็นเพื่อน ในสมองของฉันคิดเรื่องราวต่างๆนานา จนเวลาล่วงเลยไปผู้คนเริ่มทยอยหายไปเรื่อยๆ ในขณะที่ฉันกำลังครุ่นคิด
“ พี่ขอนั่งด้วยได้ไหม? ”
มีผู้ชายคนนึงเข้ามาเอ่ยทักฉัน แล้วเขาก็ทำให้ใจฉันเต้นแรง เมื่อผู้ชายคนนี้คือคนที่ฉันชนที่ร้านอาหารในวันนั้น คนที่ทำฉันเก็บเขาไปเพ้อพร่ำคิด มันบังเอิญไปไหมที่ฉันเจอกับเขาอีกครั้ง
“ ให้พี่นั่งเป็นเพื่อนไอรีนนะ ”
“ รู้จักชื่อรีนได้ยังไง ”
“ พี่ชื่อกันต์ คราวนี้จำได้รึยัง ”
เขาชื่อกันต์ ทำไมฉันถึงคุ้นชื่อและหน้าเขามากกันนะ
“ พี่มีแฟนหรือมีเมียไหม? ” เอ่ยถามเขาให้แน่ใจว่าฉันจะไม่โดนด่า
“ พี่ไม่มีแฟน พี่โสดคับ ”
“ อืม...รีนก็โสด ขอรีนกลับด้วยได้ไหม ”
“ …………… ”
ฉันไม่รู้ว่าทำไมถึงเอ่ยแบบนั้นออกไป ฉันแค่รู้สึกสบายใจที่อยู่กับเขามาก แค่เวลาไม่กี่นาทีแต่ฉันกลับไว้ใจเขาได้ขนาดนี้ แอลกอฮอล์ที่มันอยู่ในร่างกาย มันกำลังแสดงตัวตนที่อยู่ด้านมืดออกมา…