Chapter 22
"Papaano naman nakakatulong ‘yan?" curious na tanong pa niya matapos hipan ni Francis ang bubbles.
"Masdan mo sila, `di ba makukulay? Kung minsan iniisip ko sana isa ako sa mga `yan, iyong tipong lumilipad ng walang sinusunod na direksiyon, iyong walang magdidikta kung sa kaliwa ka ba o sa kanan..." nakangiting anito habang nakatitig sa mga bula.
Walang magdidikta? Masarap siguro ang pakiramdam ng ganoon.
Hindi kagaya ng puso na kapag may naramdaman, ito ang masusunod at wala kang magagawa sa idinidikta nito.
"Sana rin kasing kulay ng buhay ng tao ang mga bulang ‘yan pero sa realidad kahit gaano pa kakulay ang buhay naglalaho rin." dagdag nito na napatingin sa isang bula na nawalan ng kulay at pumutok na.
Natigilan siya sa mga sinabi nito. Napakalalim niyon at may punto it
